บทนำ

ปาฏิหาริย์สายใยรักสองโลก

ณ ใจกลางเมืองเเห่งหนึ่ง

กลางดึกในยามค่ำคืนที่เงียบสงัดไร้ซึ่งเสียงผู้คนในช่วงฤดูหนาว สายลมอ่อนๆ ซึ่งสัมผัสได้ถึงความเย็นยะเยือก พัดโชยผ่านร่างเล็กเพรียวบางของเด็กสาวผมสีน้ำตาลตัวเล็กคนหนึ่ง ขณะที่เธอกำลังนั่งร้องไห้อยู่เพียงลำพังใต้ร่มไม้ใหญ่ ท่ามกลางเหล่าใบไม้ที่กำลังร่วงหล่นและปลิวไสวไปตามเเรงลม

....

“ฮือๆ!”

เสียงสะอื้นของเด็กสาวตัวเล็กดังกึกก้องไปทั่วทั้งบริเวณพร้อมกับใบหน้าที่เศร้าสร้อยของเธอ ก่อนที่ไม่นานจะมีน้ำเสียงโทนต่ำฟังดูมีอายุเเละเเฝงไปด้วยความอบอุ่นของคนคนหนึ่งจะดังเเว่วขึ้นมาไม่ไกล

“เเม่หนูน้อย..?”

เด็กสาวที่กำลังร้องไห้อยู่ได้ยินดังนั้นก็หยุดชะงัก ก่อนจะหันซ้ายหันขวาเพื่อหาที่มาของเสียงนั้นด้วยท่าทีตกใจ

‘ต็อก..เเต็ก!!’

เสียงฝีเท้าค่อยๆ ดังขึ้นราวกับเสียงท่อนไม้กระทบกับของเเข็ง ก่อนจะปรากฏร่างของหญิงเเก่ปริศนาสูงวัยคนหนึ่งที่เเต่งกายเเลดูเเปลกตา และทันทีที่หญิงแก่เข้ามาใกล้จู่ๆ บรรยากาศรอบๆ ตัวของเด็กสาวก็หนาวเย็นลงจนน่าประหลาดใจ

“หนาวจัง! คุณยาย...เรียกหนูรึเปล่าคะ?” เด็กสาวที่กำลังหนาวสั่นถามหญิงเเก่ด้วยเสียงสะอื้น

“เเล้วที่นี่ยังมีคนอื่นอีกเหรอจ๊ะ? ..เเม่หนูน้อย” หญิงเเก่ถามกลับไปด้วยใบหน้ายิ้มเเย้ม

เด็กสาวส่ายหน้าด้วยท่าทีเศร้าสร้อยเพื่อตอบคำถามนั้น หญิงเเก่ค่อยๆ เดินเข้าไปใกล้เด็กสาวก่อนจะนั่งลงข้างๆ พลางจ้องมองไปยังใบหน้าของเธอ

“เเม่หนูน้อยเป็นอะไรล่ะ? ..ถึงมานั่งร้องไห้อยู่คนเดียวกลางดึกแบบนี้”

“หนูเหงามากเลยค่ะคุณยาย..ไปโรงเรียนก็ไม่มีเพื่อนเลยสักคนกลับมาบ้านคุณพ่อกับคุณแม่ก็ไม่เคยอยู่”

“อย่างนั้นเหรอจ๊ะ..ไม่เป็นไรแล้วล่ะ เพราะนับจากคืนนี้ไปหนูจะได้พบกับใครคนหนึ่งในห้วงแห่งความฝันลองเป็นเพื่อนกับเขาให้ได้สิ” หญิงแก่ปลอบใจเด็กสาวที่กำลังเศร้าด้วยคำพูดที่แฝงไปด้วยเลศนัย

“ใครกันนะ! ..หนูจะได้เจอเขาในความฝันเหรอคะ?” เด็กสาวถามหญิงแก่ด้วยความตื่นเต้น นัยน์ตาของเธอเริ่มเปล่งประกายด้วยความสงสัย

“ใช่แล้ว..มันคือโชคชะตาที่แม่หนูต้องเผชิญยังไงล่ะ นับจากนี้ต่อไปหนูจะต้องเจอเรื่องอีกมากมาย ขอให้จงอดทนและเชื่อมั่นพยายามผูกมิตรกับใครคนนั้นที่ว่าให้ดีนะ เพราะหนูกับเขาจะต้องช่วยกันฟันฝ่าเหตุการณ์ที่เลวร้ายในอนาคตข้างหน้าต่อจากนี้”

หญิงแก่ตอบคำถามพลางยิ้มไปพลางก่อนจะหยิบสมุดหนาๆ เล่มหนึ่งออกมาจากกระเป๋า สมุดปริศนาสีฟ้าที่หน้าปกมีลวดลายสีขาวของเกล็ดหิมะอันสวยงาม จนดึงดูดสายตาของเด็กสาวให้จ้องมองอย่างไม่กะพริบตา แล้วหญิงแก่ก็ยื่นสมุดเล่มนั้นให้เด็กสาวพร้อมด้วยรอยยิ้ม

“นะ..นี่มันอะไรเหรอคะคุณยาย!?” เด็กสาวถามหญิงแก่ด้วยท่าทีสับสน

“สมุดเล่มนี้..ยายฝากไว้กับหนูนะ เก็บเอาไว้ให้ดี ระหว่างนั้นหนูสามารถใช้มันเขียนเรื่องราวในความฝันของหนูได้นะจ๊ะ แล้วเมื่อเวลานั้นมาถึงในสักวันยายจะมารับมันคืน”

แววตาของเด็กสาวเปล่งประกายยิ่งกว่าเดิม พร้อมกับความรู้สึกดีใจที่แสดงออกมาอย่างชัดเจนผ่านสีหน้าและท่าทาง ราวกับว่าความเศร้าเมื่อครู่ได้มลายหายไปจนหมดสิ้น

“ขอบคุณค่ะคุณยาย! หนูจะเก็บไว้อย่างดีและจะเขียนในสิ่งที่หนูฝันเห็นมันทุกวันเลยค่ะ”

หญิงแก่ลุกขึ้นยืนพร้อมกับลูบหัวเด็กสาวเบาๆ ด้วยความเอ็นดูก่อนจะยิ้มออกมาเพื่อตอบรับความรู้สึกอันแรงกล้าของเด็กสาวคนนั้น

“ยายคงต้องไปแล้วล่ะ ก่อนจะไปนี้ยายขอบอกไว้เป็นอย่างสุดท้าย..สิ่งที่หนูจะได้เห็นในความฝันนับจากนี้ล้วนเป็นความจริงโปรดเชื่อในมัน แล้วในวันหนึ่งที่หนูต้องการความช่วยเหลือ หากเสียงของหนูไม่มีใครที่ได้ยิน ให้หนูนึกถึงใครคนนั้นด้วยความรู้สึกแรงกล้าที่มีในความเชื่อมั่นนั้นนะ”

จากนั้นหญิงแก่ก็เดินจากไปจนไกลลับสายตา ก่อนที่บรรยากาศรอบตัวอันหนาวเหน็บของเด็กสาวจะกลับมาเป็นปกติอีกครั้ง เด็กสาวเหม่อลอยอยู่สักพักก่อนจะสะดุ้งเฮือกขึ้นมาเพราะมีใครบางคนสะกิด เมื่อได้สติเด็กสาวกวาดสายตามองไปรอบๆ ตัว และพบว่าตนเองนอนอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ในห้องห้องหนึ่งเบื้องหน้าของเธอมีเพดานสีขาวโพลนที่เพียงจ้องมองก็ทำให้รู้สึกผ่อนคลาย

...เมื่อกี้นี้..เราฝันไปอย่างนั้นเหรอ? ...

เด็กสาวรู้สึกประหลาดใจและคิดว่าสิ่งที่ได้พบเมื่อครู่เป็นเพียงความฝันจนแสดงสีหน้าและท่าทางสับสนขึ้นมา ก่อนที่ผู้เป็นแม่จะทักถามเด็กสาวด้วยความเป็นห่วง

“หนูเป็นอะไรหรือเปล่าจ๊ะ? ..ทำหน้าอย่างกับเห็นผีอย่างนั้นแหละ”

“ปะ..เปล่าค่ะคุณแม่ หนูไม่ได้เป็นอะไร” เด็กสาวรีบปฏิเสธทันควัน

“อ๋องั้นดีแล้วล่ะ..ว่าแต่สมุดที่ลูกกอดอยู่นั่นน่ะหน้าปกมันสวยแปลกตาดีนะ ครูที่โรงเรียนให้มาเหรอจ๊ะ?”

เด็กสาวที่ได้ยินดังนั้นก็รีบก้มดูที่มือตัวเองทันที และพบว่าในมือของเธอนั้นมีสมุดที่ได้รับมาในความฝันเล่มนั้นจริงๆ เด็กสาวแสดงสีหน้าแปลกใจขึ้นมาอีกครั้งพร้อมพึมพำกับตนเองในใจ

...มะ..ไม่ใช่ความฝันจริงๆ ด้วยล่ะ...

“รีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงมากินข้าวเช้านะจ๊ะ!” แม่ของเด็กสาวกล่าวก่อนจะเดินออกจากห้องไป

“ค่ะ..คุณแม่”

เด็กสาวกอดสมุดเล่มนั้นไว้แน่นพร้อมกับรอยยิ้มมุมปากที่ค่อยๆ กว้างขึ้นด้วยความตื่นเต้น และทุุกสิ่งทุกอย่างก็ได้เริ่มต้นขึ้นในวันนั้นช

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***