ep.3 ต้นตอการเติบโต

10 นาทีผ่านไป

"ฮ่าาาๆอย่านะมันจักจี้"เสียงสาวน้อยกลับมาเป็นปกติหลังทำแผลเรียบร้อยแล้ว

"ช่วยไม่ได้พีขแกล้งพาสก่อนนะ นี่แน่ะๆ "พาส

"อร้าย~ฮ่าๆพี่พีช่วยพีชด้วยยย~"พีช

"พาสพอก่อนพีชหายไม่ออกแล้วสงสารเพื่อน"เสียงบีทเอ่ยห้ามน้องชายตัวแสบเพราะถ้าปล่อยไว้นานพีชมีหวังขาดอากาศหายใจก่อนพอดี และทุกคนก็นั่งเล่นกันตามปกติจนเวลาล่วงเลยไปถึงเย็น

:17:30 น. :

"กลับมาแล้ว อยู่ไหนกันเอ่ยยย~" เสียงของผู้หญิงวัยกลางคนเอ่ยเรียกหาลูกสสาวและลูกชายอันเป็นที่รัก

"ลูกล่ะคุณ" ตามติดมาด้วยเสียงของผู้เป็นสามี

"นั่นสิ่คะปกติบ้านจะเสียงดังกว่านี้"

"คุณชายคุณหญิง" เสียงสาวใช้ภายในบ้านออกมารอรับและก้มหัวให้

"เด็กๆล่ะ"เสียงผู้เป็นใหญ่เอ่ยออกไป

"คุณพีท คุณพี คุณพีช และเพื่อนของหนูหลับอยู่ในห้องนั่งเล่นค่ะ" สาวบอกออกและขอตัวเข้าไปเตรียมอาหารในครัว

"แจ่ม พาคนมาช่วยอุ้มเด็กๆเข้าห้องหน่อยวันนี้ให้ บีท ไบท์ พาสนอนที่นี้แหละ พอถึงเวลาอาหารค่อยปลุก " คุณหญิงวีซ่าหรือแม่ของเจ้าสามแสบ พีท พี พีชเอ่ยสั่งให้แจ่มหรือพี่เลี้ยงให้พาคนมาช่วยอุ้มเด็กแสบทั้งหลายขึ้นบนห้องจะได้นอนสบา

"ค่ะคุณหญิง" แจ่ม

"เดี๋ยวพีชฉันอุ้มเอง"เสียงของผู้เป็นใหญ่ในบ้านเอ่ยไปในขณะที่ถอดสูทแล้ววางตรงโซฟาเพราะเขาจะอุ้มลูกสาวที่เป็นที่รักของเขาเอง

"ค่ะ"แจ่ม

และคุณชายของบ้านก็เดินไปอุ้มลูกสาวอย่างเบามือเขาไม่อยากให้ลูกเขาตื่น

"อื้ออึก" เสียงคำรามในคอของเด็กตัวน้อยที่อยู่ในอ้อมกอดของผู้เป็นพ่อพอหันออกมาจากอ้อมอกทำเอาคุณหญิงถึงกับตกใจ

"ว้าย แจ่มทำไมหัวยัยพีชเป็นแบบนี้ล่ะ " พูดเสร็จก็รีบสาวเท้าเดินเข้าไปใกล้ก่อนจะค่อยๆเอามือลูบบริเวณที่หัวปูดนู้นออกมาอย่างเห็นได้ชัดแบบเบามือ

"ไหน!"คนอุ้มลูกถึงกับคำรามออกมาเสียงดังฟังชัดก็ลูกเขา เขาหวงนิ่ ก่อนจะดูหัวลูกตัวเอง

" คือคุณหนูวิ่งชนประตูกระจกค่ะ คุณพีทคุณพีทวิ่งตามลงมาแล้วแต่วิ่งไม่ทันคุณหนูเจออีกทีคุณหนูถูกน้องบีทอุ้มโอ๋อยู่คะ" แจ่มตอบ

"สั่งช่าง!มาทำประตูใหม่ในวันพรุ่งตอนเย็นฉันต้องเห็นประตูเสร็จ! "ค่ะคุณชาย

"พอๆเอาเด็กขึ้นไปนอนได้แล้ว "

"*อ**ื้ออ*"สาวน้อยเริ่มรำคาญกับสิ่งรอบข้างเพราะตนกำลังอยู่เลยเอามือปัดปายและเสียงครางออกมา

"*ชู่ววว~นอนๆเด็ก**ดี*"คนอุ้มนั้นเขารู้ดีต้องทำยังไงเพราะเขาเป็นคนเลี้ยงสาวน้อยด้วยตัวเอง

*ชั้นสองของบ้าน*

"เอาพีท กับ บีทนอนห้องเดียวกันไปก่อนส่วนพี ไบท์ก็เหมือนกัน ส่วนพาสเดี๋ยวเอาตามมาเตียงเด็กอยู่ห้องพีช"

"ครับ/ค่ะ " เสียงคนอุ้มเด็กแสบทั้งหลาบตอบกลับมาและทำตามหน้าที่ตนเอง

**ห้องพีท**

"*เอาล่ะว่างคุณพีทกั**บคุณบีทวางเบาๆล่ะ*"เสียงแม่บ้านใหญ่สั่งสาวใช้ให้วางคุณหนูของเธอเบาๆเพราะกลัวคุณหนูตื่น

"เดี๋ยวคนที่อุ้มพีไบท์ตามยัยแจ่มไป" แม่บ้านใหญ่

"ค่ะ/ครับ" คนใช้

**ห้องพี**

"วางเบาๆนะเสร็จแล้วก็ลงไปเตรียมอาหาร"แจ่ม

"ครับ/ค่ะ" คนใช้

**ห้องพีช**

"เอาพาสวางฝั่งนู้นหาหมอนกันตกด้วย"เสียงผู้เป็นนายสั่งให้ว่างน้องพาสวางอีกตรงหนึ่งและให้หาหมอนมากันตกแม้เตียงจะมีที่กั้นแต่เขาก็ไม่วางใจ

พอเสร็จแล้วเขาก็วางลูกสาวตัวน้อยลงบนเตียงอย่างเบามือแล้วเอาผ้าห่มให้เด็กทั้งสองได้นอน อย่างสบาย

**ชั้นล่าง**

"**เสร็จแล้วหรอคะคุณ**" คุณหญิงวีซ่าถามผู้เป็นสามี

"ครับ"

"ไปอาบน้ำแล้วเตรียมทานข้าวกันค่ะ"

"ป่ะ "

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***