ep.1 สู่การเกิดเรื่องราว

"พี่ค๊าาาาา"เสียงเด็กน้อยผู้น่ารักราวๆ6ขวบวิ่งร้องเรียกพี่เลี้ยงเสียงหวานที่เป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่จำความได้

"อะไรคะคุณหนู" เสียงผู้เป็นพี่เลี้ยงตอบกลับไป

"น้อง พีช อยากเล่นกับ พาส ค่ะ" ใช่ค่ะเสียงเด็กผู้หญิงคนนี้จะเป็นใครไปไม้ได้นั้นก็คือคุณหนูพีชลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของบ้านตระกูลใหญ่อย่าง 'ตระกูลวิจิตกูล'ตระกูลที่มีฐานะใหญ่โตและเป็นที่รู้จักในประเทศและต่างประเทศ เพราะเชื้อสายของฝ่ายคุณแม่เป็นถึงราชวงศ์และด้วยเป็นลูกครึ่งเกาหลีกับอเมกาส่วนคุณพ่อเป็นเจ้าของบริษัทยักษ์ใหญ์และเจ้าของโรงแรมทั้งในและต่างประเทศกระจ่ายอยู่ทั่วพื้นที่ เพราะทั้งนี้บุตรชายและบุตรสาวที่เกิดมมเชื้อสายราชวงศ์และด้วยหน้าตาของพ่อแม่บวกกับความเป็นลูกครึ่งนี้ทำให้ทุกคนต่างหลงเอ็นดูบุตรชายและบุตรสาวของทั้งสองเป็นอย่างมาก

"งั้นเราไปหาพี่พีคกับพี่พีกันมั้ยค่ะ" เสียงพี่เอ่ยถามน้ำเสียงเอ็นดูคุณหนูน้อยที่พอถึงวันหยุดทีไรเธอจะถามหาแต่น้องพาสลูชายของ'ตระกูลรุ่งวัฒนกิต' น้องพาสเป็นเด็กฉลาดและกล้าหาญ น้องพาสสามารถปราบคุณน้อยที่คนภายจะมองแต่ว่าเอาแต่ใจตัวเอง แต่พอเอาเข้าจริงคุณหนูเป็นเด็กที่ร่าเริงจะออกอาการเอาแต่ใจเมื่อมีอะไรทำให้คุณหนูต้องทนไม่ไหวจริงๆคุณหนูของเธอ เธอไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายหรอก!

"ไปค่ะ!!😆"

"พี่พีค!!พี่พีขาาาา!!"เสียงหวานเอ่ยเรียกพี่ชายฝาแฝดแม้เธอจะไม่ใช่ฝาแฝดแต่พอเวลาออกไปไหนกับพี่สองคนนี้คนอื่นมักจะทักว่าเธอคือแฝดน้องใช่มั้ยเพราะด้วยหน้าของเด็กหญิงที่เหมือนพี่ชายฝาแฝดของเธอทั้งสองอย่างกับเกิดวันเดียวและแป้นพิมพ์เดียวกันเลย

"ว่า?" พี่พีคหรือพี่ชายคนแรกและเป็นแฝดตอบน้องสาวของโดยที่สายตายังไม่ละจากหน้ากระดาษ

"มาเรื่องน้อง พาส มั้ง" คำพูดของแฝดน้องหรือพี่พีทำให้พี่พีคเงยหน้าละจากหนังสือมาอย่างรวดเร็ว

"ใช่ค่ะ!"เสียงหวานเอ่ยมาอย่างมั่นใจ

"จะให้ขอพาพาสมาเล่นด้วย?" พีท

"{หงึกๆ}"คนตัวเล็กพยักหน้าหงึกๆและเดินไปอ่อนพี่พีเพราะรู้ว่าอาการของแฝดพี่คนโตนั้นคือไม่ให้

"พีคไม่ยอมให้น้องหรอ" พีเอ่ยถาม

" ไม่ " พีค ด้วยความห่วงน้องของตนเองเลยไม่อยากให้น้องเข้าใกล้เด็กผู้ชายยกเว้นพวกเขา

" พีคไม่ยอมเดี๋ยวพี่พีเรียกให้นะ😊 " เอ่ยเสร็จลุกขึ้นอละเดินออกไปโดยโทรเรียกขออนุญาติจากผู้ใหญ่ให้พาสมาเล่นกันสาวสุดที่รักของตนเองโดยไม่สนสีหน้าของแฝดตนเองสักนิดว่าตอนนี้หน้าบึ้งตึง

พี่เลี้ยงที่นั่งอมยิ้มกับเหตุของสามพี่น้องเป็นอะไรที่เธอเห็นประจำแต่เธอกลับไม่เบื่อเลย

"เย้ๆๆๆรักพี่พีที่สุดเลยยยย"เอ่ยเสร็จกระโดดจากโซฟาให้อุ้มรับและจุ้บให้รางวัลไปหนึ่งที

ส่วนคนพี่โดนจุ้บก็ยิ้มแก้มปริ

"เอ๋~~ถ้าน้องพีชและแต่พี่พีแล้วงี้พีคจะเป็นอะไรไมน้าา~~" พีเอ่ย

"โอ้ะ!จริงด้วย พี่พีคขาาหนูก็รักะี่พีคน้าาาา {ปีนเก้าอี้}จุ้บ"น้องสาวชั่งอ้อนวิ่งลงการอุ้มแบะวิ่งไปหาพีคที่นั่งอยู่กับเก้าอี้ตัวสูงมุมโต๊ะทำให้คนตัวเล็กนั้นต้องปีน ส่วนคนะี่เห็นขึ้นไม่ได้เลยช่วยอุ้มขึ้นมาบนตักและได้รับจุ้บจากสาวน้อยตรงหน้าไปหนึ่งทีและมีรอยยิ้มปรากฎบนหน้าอย่างรวดเร็ว

"☺" พีค

"😊"พี่เลี้ยง

"งั้นน้องพีคน้องพีคะพี่ฝากคุณหนูหน่อยนะคะพี่จะไปเอาของว่างของคุณหนูกับน้องพาสมาให้นะคะ"

"ครับ" พี

"ครับ"พีค

"หนูเอานมช็อกโกแลตนะค๊าาา"เสียงเอ่ยบอกของที่ตนเองชอบกิน

"ได้ค๊าาา😉"เสียงตอบรับ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***