Naruto(oc)1

มิเกล\=เริ่มจากเด็กหรอ?

เมลลิ\=ใช่...เจ้าจำเอาไว้จงหาข้อมูลให้มากที่สุด

เพื่อจะสร้างมิตินี้ขึ้นมาอย่างสมบูรณ์

มิเกล\=....อาๆ

มิเกลเปิดวาร์ปขึ้นมา

เมลลิ\=นี่...ข้าขอเตือนไว้ก่อน...จะทำอะไรจงคิดหน้าคิดหลังเอาไว้ด้วย

มิเกล\=...อืม...เข้าใจแล้ว

ยามิ\=มิเกล...ระวังตัวหน่อยละ

มิเกล\=อืม...แน่นอน

มิเกลเดินเข้าวาร์ปไป

ประวัติ

มิเกลเกิดในตระกูลที่ถูกตามล่า

นั่นก็คือตระกูล "ซากิระ"

ที่แน่นอนว่าถูกตามล่าเพราะดวงตานั่น

ที่สามารถาองเห็นอดีตได้และยังมีอีกหลายความสามารถ...

ฟิ้วววว ปักๆๆๆๆ

ทุกคนต่างถูกคุไนปักเต็มหลังเพราหลบหนีจากการจับไปใช้ประโยชน์ยกเว้นเด็กคนนึง

ที่ถูกผู้หญิงผมดำดวงตาสีฟ้าโอบกอดไว้เพื่อไม่ให้คนอื่นเห็น

ในเวลาต่อมา...

???\=ตายหมดแล้วสินะ...ไม่ทันจริงๆด้วย

???\=งืมมๆ~

???\=หืม?

???\=เช้าแล้วหร-!!

เด็กสาวมองศพของแม่สักพักก่อนจะลุกขึ้น

???\=เด็กน้อย...เธอชื่ออะไร?

มิเกล\=หืม?...มิเกล

คาคาชิ\=ฉันชื่อ ฮาตาเกะ-คาคาชิ ไปกับฉันไหม?

มิเกล\=...อืม

เมื่อมิเกลตอบอย่างนั้นคาคาชิจึงอุ้มร่างบางของเด็ก4ขวบพร้อมกับกระโดดไปพร้อมกับหน่วยลับ

ณ หมู่บ้านโคโนฮะ

คาคาชิ\=เธอต้องไปพบท่านโฮคาเงะก่อน...เข้าใจไหม?

มิเกล\=อือ

คาคาชิจูงมือของมิเกลไปที่ห้องของโฮคาเงะ

คาคาชิ\=ขออนุญาติครับ

???\=มาแล้วหรอ...เหลือใครบ้างละ

ชายแก่ตรงหน้าของมิเกลพูดขึ้น

ฮิรุเซน\=เด็กน้อย...ฉันชื่อซารุโทบิ-ฮิรุเซน

มิเกล\=...มิเกล

คาคาชิ\=ตระกูลซากิระตายหมดแล้วครับเหลือแค่เด็กคนนี้

ฮิรุเซน\=อ้อ...

คาคาชิ\=ผมขอเด็กคนนี้ไปดูแลนะครับ

ฮิรุเซน\=อืม...ได้

มิเกล\=!!

มิเกลหันกลับไปรับคุไนจากข้างหลังด้วยนิ้ว

อาสึมะ\=555+...เก่งจังนะเด็กน้อย

มิเกล\=...คืนค่ะ

มิเกลขว้างกลับ

หมับ

อาสึมะก็รับได้

คาคาชิ\=ไปกันเถอะมิเกล...เราต้องไปสมัครเรียนนะ

มิเกล\=อืม...

ในเวลาต่อมา...

คาคาชิ\=เอาละ...ไปอาบน้ำกันเถอะเด็กน้อย

มิเกล\=ค่ะ...แต่หนูอาบเองได้แล้ว

คาคาชิ\=อืม...แล้วแต่เลย...ฉันทำกับข้าวก่อนเธออาบเลยมิเกล

มิเกล\=ค่ะ...ชุดหนูละ

คาคาชิ\=...อืมมม...ใส่เสื้อผ้าฉันตอนเด็กก่อนแล้วกันนะ...ส่วนผ้าเช็ดตัวใช้อันนี้

คาคาชิยื่นผ้าขนหนูให้มิเกล

มิเกล\=อืม..

มิเกลก็ไปอาบน้ำแล้วแต่งตัวออกมา

มิเกล\=....

มิเกลเดินมาที่โต๊ะกินข้าว

มิเกล\=นี่คุณคาคาชิ...สอนวิชาให้หนูได้ไหม?

คาคาชิ\=?....เดี๋ยวเธอก็เข้าโรงเรียนพรุ่งนีเแล้วนี่

มิเกล\=หมายถึง...เวลาว่างนะค่ะ

คาคาชิ\=....อืมได้สิ...แต่ต้องสัญญาก่อนว่าจะไม่ทำร้ายใครโดยไร้เหตุผล

มิเกล\=ค่ะ

คาคาชิ\=ดีมาก

มิเกล\=...

มิเกลเริ่มกินข้าวแล้วเข้านอน

คาคาชิ\=ฝันดีละ...มิเกล

มิเกล\=อืม....

เช้าวันต่อมา...

มิเกล\=....

คาคาชิ\=ที่นี่ละ...อคาเดมี่ที่เธอต้องเรียน

มิเกล\=...อืม...งั้นบาย

คาคาชิ\=อืม...กลับเองได้ใช่ไหมวันนี้มีภารกิจ

มิเกล\=อื้ม

มิเกลตอบก่อนจะเดินเข้าอคาเดมี่

กรี๊ดดด!!!~~~

ฟุ่บ!

มิเกลย่อตัวลงทันทีเมื่อได้ยินเสียงระเบิด(?)เอ้ย..เสียงกรี๊ด

มิเกล\=อะไรกันเนี่ย

อิรุกะ\=อ้าว...เธอฮาตาเกะ-มิเกลสินะ

มิเกล\=อืม...

อิรุกะ\=ตามครูมา

(มิเกลต้องใช้นามสกุลของคาคาชินะเพื่อปิดบังตัวตน)

อิรุกะ\=เงียบบบ!!!...วันนี้มีเด็กนักเรียนใหม่เข้ามาได้

มิเกลเดินเข้ามายืนข้างครูอิรุกะ

มิเกล\=ไง...ฉันฮาตาเกะ-มิเกล

มิเกลแนะนำตัวพร้อมกับรอยยิ้ม

อิรุกะ\=อืมม...ข้างซาสึเกะมีที่ว่างอยู่นั่งตรงนั้นละกัน

มิเกล\=อืม

อิรุกะ\=ซาสึเกะยกมือหน่อย

ซาสึกะ\=ครับ

ฟึ่บ!

ซาสึเกะขานก่อนจะยกมือขึ้น

มิเกลก็เดินไปนั่งข้างๆซาสึเกะ

-ยัยนั่นมันจะโชคดีเกินไปแล้วนะ!-

-นั่นสิ...เปิดมาก็ได้นั่งกับซาสึเกะคุงเลย-

-อิจฉาชะมัด-

มิเกล\=หืม?...

มิเกลหันไปหาพวกผู้หญิงที่นินทาเธอด้วยสายตาเย็นชาและน่ากลัวทำเอาคนที่นินทาถึงกับเสียวสันหลังไปตามๆกัน

มิเกล\=เฮ้อ..

มิเกลฟังอาจารย์อิรุกะสอนเรื่องประวัติของโคโนฮะ

มิเกล\=..."อืมม...แปลก...ทำไมรู้สึกถึงจักระของคุณคาคาชิ...หรือว่า"

มิเกลคิดในใจก่อนจะหันไปทางหน้าต่างเหมือนมีอะไรขึ้นไปอย่างรวดเร็ว

มิเกล\=หึ..

มิเกลรอบยิ้มออกมา

พักกลางวัน

มิเกล\=เฮ้อ...

ซาสึเกะ\=เธอนะ

มิเกล\=?

ซาสึเกะ\=สู้เป็นรึปล่าว

มิเกล\=???

ซาสึเกะ\=ถ้าสู้เป็นมาสู้กับฉัน

มิเกล\=คิกๆ...เอาสิกำลังเบื่อเลย

มิเกลยิ้มออกมาพร้อมกับไอจักระสีดำ

ซาสึเกะ\=!!!..."ทำไมถึงได้ดูเก่งชะมัด"

ซาสึเกะคิดในใจ

มิเกล\=อ๊ะ!?...โทษทีนะแต่วันนี้ไม่ได้

มิเกลรีบวิ่งออกมาเพราะเธอลืมว่าคาคาชิแอบ

ตามดูเธออยู่ตลอดเวลา(ยกเว้นเข้าห้องน้ำ)

มิเกล\=โธ่~"เฮ้อ...อุตส่าห์ได้เรื่องสนุกทั้งที"

มิเกลคิดในใจอย่างเสียดาย

หลังจากเลิกเรียน

แอ๊ดดด

มิเกลเดินเข้ามาในบ้าน

มิเกล\=...เฮ้อ

มิเกลรีบเดินเข้าไปอาบน้ำทันที

มิเกล\=...คุณคาคาชิ

คาคาชิ\=!!!...แหะๆ...รู้ตัวสินะ

มิเกล\=อืม

คาคาชิ\=แล้วรู้ตอนไหน?

มิเกล\=ตอนเข้าเรียนน่ะ

คาคาชิ\=ไม่พ้นสายตาเธอจริงๆสินะ

มิเกล\=อืม...

คาคาชิ\=เอาละฉันไปทำกับข้าวให้นะ

มิเกล\=สอนหนูด้วยสิ...

คาคาชิ\=หืม?...เอาสิถึงฉันจะทำไม่ค่อยอร่อยก็เถอะนะ

มิเกล\=อืม...

หลังจากนั้นชีวิตของเด็กสาวก็เริ่มต้นอย่างเป็นทางการ

.

.

.

.

.

.

ติดตามตอนต่อไป...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***