มิเกล\=เริ่มจากเด็กหรอ?

เมลลิ\=ใช่...เจ้าจำเอาไว้จงหาข้อมูลให้มากที่สุด

เพื่อจะสร้างมิตินี้ขึ้นมาอย่างสมบูรณ์

มิเกล\=....อาๆ

มิเกลเปิดวาร์ปขึ้นมา

เมลลิ\=นี่...ข้าขอเตือนไว้ก่อน...จะทำอะไรจงคิดหน้าคิดหลังเอาไว้ด้วย

มิเกล\=...อืม...เข้าใจแล้ว

ยามิ\=มิเกล...ระวังตัวหน่อยละ

มิเกล\=อืม...แน่นอน

มิเกลเดินเข้าวาร์ปไป

ประวัติ

มิเกลเกิดในตระกูลที่ถูกตามล่า

นั่นก็คือตระกูล "ซากิระ"

ที่แน่นอนว่าถูกตามล่าเพราะดวงตานั่น

ที่สามารถาองเห็นอดีตได้และยังมีอีกหลายความสามารถ...

ฟิ้วววว ปักๆๆๆๆ

ทุกคนต่างถูกคุไนปักเต็มหลังเพราหลบหนีจากการจับไปใช้ประโยชน์ยกเว้นเด็กคนนึง

ที่ถูกผู้หญิงผมดำดวงตาสีฟ้าโอบกอดไว้เพื่อไม่ให้คนอื่นเห็น

ในเวลาต่อมา...

???\=ตายหมดแล้วสินะ...ไม่ทันจริงๆด้วย

???\=งืมมๆ~

???\=หืม?

???\=เช้าแล้วหร-!!

เด็กสาวมองศพของแม่สักพักก่อนจะลุกขึ้น

???\=เด็กน้อย...เธอชื่ออะไร?

มิเกล\=หืม?...มิเกล

คาคาชิ\=ฉันชื่อ ฮาตาเกะ-คาคาชิ ไปกับฉันไหม?

มิเกล\=...อืม

เมื่อมิเกลตอบอย่างนั้นคาคาชิจึงอุ้มร่างบางของเด็ก4ขวบพร้อมกับกระโดดไปพร้อมกับหน่วยลับ

ณ หมู่บ้านโคโนฮะ

คาคาชิ\=เธอต้องไปพบท่านโฮคาเงะก่อน...เข้าใจไหม?

มิเกล\=อือ

คาคาชิจูงมือของมิเกลไปที่ห้องของโฮคาเงะ

คาคาชิ\=ขออนุญาติครับ

???\=มาแล้วหรอ...เหลือใครบ้างละ

ชายแก่ตรงหน้าของมิเกลพูดขึ้น

ฮิรุเซน\=เด็กน้อย...ฉันชื่อซารุโทบิ-ฮิรุเซน

มิเกล\=...มิเกล

คาคาชิ\=ตระกูลซากิระตายหมดแล้วครับเหลือแค่เด็กคนนี้

ฮิรุเซน\=อ้อ...

คาคาชิ\=ผมขอเด็กคนนี้ไปดูแลนะครับ

ฮิรุเซน\=อืม...ได้

มิเกล\=!!

มิเกลหันกลับไปรับคุไนจากข้างหลังด้วยนิ้ว

อาสึมะ\=555+...เก่งจังนะเด็กน้อย

มิเกล\=...คืนค่ะ

มิเกลขว้างกลับ

หมับ

อาสึมะก็รับได้

คาคาชิ\=ไปกันเถอะมิเกล...เราต้องไปสมัครเรียนนะ

มิเกล\=อืม...

ในเวลาต่อมา...

คาคาชิ\=เอาละ...ไปอาบน้ำกันเถอะเด็กน้อย

มิเกล\=ค่ะ...แต่หนูอาบเองได้แล้ว

คาคาชิ\=อืม...แล้วแต่เลย...ฉันทำกับข้าวก่อนเธออาบเลยมิเกล

มิเกล\=ค่ะ...ชุดหนูละ

คาคาชิ\=...อืมมม...ใส่เสื้อผ้าฉันตอนเด็กก่อนแล้วกันนะ...ส่วนผ้าเช็ดตัวใช้อันนี้

คาคาชิยื่นผ้าขนหนูให้มิเกล

มิเกล\=อืม..

มิเกลก็ไปอาบน้ำแล้วแต่งตัวออกมา

มิเกล\=....

มิเกลเดินมาที่โต๊ะกินข้าว

มิเกล\=นี่คุณคาคาชิ...สอนวิชาให้หนูได้ไหม?

คาคาชิ\=?....เดี๋ยวเธอก็เข้าโรงเรียนพรุ่งนีเแล้วนี่

มิเกล\=หมายถึง...เวลาว่างนะค่ะ

คาคาชิ\=....อืมได้สิ...แต่ต้องสัญญาก่อนว่าจะไม่ทำร้ายใครโดยไร้เหตุผล

มิเกล\=ค่ะ

คาคาชิ\=ดีมาก

มิเกล\=...

มิเกลเริ่มกินข้าวแล้วเข้านอน

คาคาชิ\=ฝันดีละ...มิเกล

มิเกล\=อืม....

เช้าวันต่อมา...

มิเกล\=....

คาคาชิ\=ที่นี่ละ...อคาเดมี่ที่เธอต้องเรียน

มิเกล\=...อืม...งั้นบาย

คาคาชิ\=อืม...กลับเองได้ใช่ไหมวันนี้มีภารกิจ

มิเกล\=อื้ม

มิเกลตอบก่อนจะเดินเข้าอคาเดมี่

กรี๊ดดด!!!~~~

ฟุ่บ!

มิเกลย่อตัวลงทันทีเมื่อได้ยินเสียงระเบิด(?)เอ้ย..เสียงกรี๊ด

มิเกล\=อะไรกันเนี่ย

อิรุกะ\=อ้าว...เธอฮาตาเกะ-มิเกลสินะ

มิเกล\=อืม...

อิรุกะ\=ตามครูมา

(มิเกลต้องใช้นามสกุลของคาคาชินะเพื่อปิดบังตัวตน)

อิรุกะ\=เงียบบบ!!!...วันนี้มีเด็กนักเรียนใหม่เข้ามาได้

มิเกลเดินเข้ามายืนข้างครูอิรุกะ

มิเกล\=ไง...ฉันฮาตาเกะ-มิเกล

มิเกลแนะนำตัวพร้อมกับรอยยิ้ม

อิรุกะ\=อืมม...ข้างซาสึเกะมีที่ว่างอยู่นั่งตรงนั้นละกัน

มิเกล\=อืม

อิรุกะ\=ซาสึเกะยกมือหน่อย

ซาสึกะ\=ครับ

ฟึ่บ!

ซาสึเกะขานก่อนจะยกมือขึ้น

มิเกลก็เดินไปนั่งข้างๆซาสึเกะ

-ยัยนั่นมันจะโชคดีเกินไปแล้วนะ!-

-นั่นสิ...เปิดมาก็ได้นั่งกับซาสึเกะคุงเลย-

-อิจฉาชะมัด-

มิเกล\=หืม?...

มิเกลหันไปหาพวกผู้หญิงที่นินทาเธอด้วยสายตาเย็นชาและน่ากลัวทำเอาคนที่นินทาถึงกับเสียวสันหลังไปตามๆกัน

มิเกล\=เฮ้อ..

มิเกลฟังอาจารย์อิรุกะสอนเรื่องประวัติของโคโนฮะ

มิเกล\=..."อืมม...แปลก...ทำไมรู้สึกถึงจักระของคุณคาคาชิ...หรือว่า"

มิเกลคิดในใจก่อนจะหันไปทางหน้าต่างเหมือนมีอะไรขึ้นไปอย่างรวดเร็ว

มิเกล\=หึ..

มิเกลรอบยิ้มออกมา

พักกลางวัน

มิเกล\=เฮ้อ...

ซาสึเกะ\=เธอนะ

มิเกล\=?

ซาสึเกะ\=สู้เป็นรึปล่าว

มิเกล\=???

ซาสึเกะ\=ถ้าสู้เป็นมาสู้กับฉัน

มิเกล\=คิกๆ...เอาสิกำลังเบื่อเลย

มิเกลยิ้มออกมาพร้อมกับไอจักระสีดำ

ซาสึเกะ\=!!!..."ทำไมถึงได้ดูเก่งชะมัด"

ซาสึเกะคิดในใจ

มิเกล\=อ๊ะ!?...โทษทีนะแต่วันนี้ไม่ได้

มิเกลรีบวิ่งออกมาเพราะเธอลืมว่าคาคาชิแอบ

ตามดูเธออยู่ตลอดเวลา(ยกเว้นเข้าห้องน้ำ)

มิเกล\=โธ่~"เฮ้อ...อุตส่าห์ได้เรื่องสนุกทั้งที"

มิเกลคิดในใจอย่างเสียดาย

หลังจากเลิกเรียน

แอ๊ดดด

มิเกลเดินเข้ามาในบ้าน

มิเกล\=...เฮ้อ

มิเกลรีบเดินเข้าไปอาบน้ำทันที

มิเกล\=...คุณคาคาชิ

คาคาชิ\=!!!...แหะๆ...รู้ตัวสินะ

มิเกล\=อืม

คาคาชิ\=แล้วรู้ตอนไหน?

มิเกล\=ตอนเข้าเรียนน่ะ

คาคาชิ\=ไม่พ้นสายตาเธอจริงๆสินะ

มิเกล\=อืม...

คาคาชิ\=เอาละฉันไปทำกับข้าวให้นะ

มิเกล\=สอนหนูด้วยสิ...

คาคาชิ\=หืม?...เอาสิถึงฉันจะทำไม่ค่อยอร่อยก็เถอะนะ

มิเกล\=อืม...

หลังจากนั้นชีวิตของเด็กสาวก็เริ่มต้นอย่างเป็นทางการ

.

.

.

.

.

.

ติดตามตอนต่อไป...

ตอนนี้มิเกลอายุ11ปี..เรียนจบแล้วกำลังเดินเข้าห้องเรียนเพื่อแบ่งกลุ่ม

ครืดดด~~

มิเกล\=อะ...ห๋า?

มิเกลเห็นซาสึเกะกับนารูโตะกำลัง"จูบ!!!"กัน

มิเกล\=...แหะๆ

มิเกลเดินมานั่งข้างชิกามารุ

ชิกามารุ\=หืม?...วันนี้มาแปลกนะเธอ...น่ารำคาญชะมัด

มิเกล\=เฮอะ...เอาน่านานๆที

ชิกามารุ\=หวังว่าจะไม่อยู่ร่วมเธอ

มิเกล\=ห๋า!?

ชิกามารุ\=เธอนะตัวอันตรายชั้นดีเลย...น่ารำคาญ

มิเกล\=....

มิเกลทำเป็นไม่สนใจก่อนจะมองไปยังนารูโตะที่กำลังจะถูกฆ่า...แต่

ครืดดดด~~

ครูอิรุกะเดินเข้ามาก่อน

อิรุกะ\=วันนี้จะแบ่งทีมสามคนแต่เนื่องจากมีเศษเหลือหนึ่งคนจึงต้องมีทีมที่มี4คนหนึ่งทีม

ครูอิรุกะก็เริ่มบอกว่าใครได้อยู่กับใคร

อิรุกะ\=อุสึมากิ-นารูโตะ ฮารุโนะ-ซากุระ

นารูโตะ\=เย้!!!!

ซากุระ\=โอย~

อิรุกะ\=อุจิฮะ-ซาสึเกะ

ซากุระ\=สู้ตายค่าาา!!!

ซาสึเกะ\=....

อิรุกะ\=และ...ฮาตาเกะ-มิเกล...ตอนเที่ยงจะมีครูประจำน่วยมาหาพวกเธอ...เอาละแยกย้ายได้

มิเกลก็เดินแยกหนีออกจากทุกคนอย่างเช่นทุกวัน...เพื่อไปกินข้าวอย่างเงียบๆ

มิเกล\=เฮ้อ...ทำไมรู้สึกลืมอะไรบางอย่างนะ

มิเกลมองที่กำไลข้อมือของเธอที่ใส่มาตั้งแต่เด็ก

มิเกล\=ใครกัน...ที่ให้ฉันมา

มิเกลพยายามนึกแต่ก็นึกไม่ออก

มิเกล\=ช่างเถอะ

มิเกลรับประทานอาหารแล้วพักผ่อน

ในเวลาต่อมา...

นารูโตะ\=ชักจะนานเกินไปแล้วนะ!!!

ซากุระ\=อยู่นิ่งๆได้แล้วน่า!!

ซาสึเกะ\=เฮ้อ...

มิเกล\=....

ซาสึเกะเหลือบมองมิเกลที่นั่งมองหน้าต่าง

ซาสึเกะ\=เธอนะ

มิเกลหันมามองซาสึเกะที่อยู่ข้างๆ

มิเกล\=?

ซาสึเกะ\=ทำไมถึงดูไม่เดือดร้อนอะไรเลย?

มิเกล\=แล้วต้องเดือดร้อนอะไร?

ซาสึเกะ\=เฮ้อ...นี่เธอโง่จริงหรือแกล้งโง่กันแน่

มิเกล\=หึ...นั่นสิ

มิเกลรอบยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา

มิเกล\=....

นารูโตะ\=เรียบร้อย!

ซากุระ\=ทำบ้าอะไรของนายนะ

นารูโตะ\=คนมาช้าก็ต้องโดนแบบนี้แหละ!!

ซาสึเกะ\=คิดว่าระดับโจนินจะโดนกับดักโง่ๆนั่นรึไง

ครืดดด~~ปัก!

คาคาชิเกิดประตูออกแปรงลบกระดานก็หล่นใส่หัวคาคาชิทันที

นารูโตะ\=555+!!!...โดนเต็มๆเลย555+!!

ซากุระ\=อ...เอ่อขอโทษนะคะหนูพยายามห้ามเค้าแล้ว"เยี่ยม!...แจ๋วมากนารูโตะ"(คิด)

คาคาชิ\=ความประทับใจแรกคือ.."เหม็นขี้หน้าเฟ้ย"

มิเกล\=อุ๊บ-

คาคาชิหันไปมองมิเกลที่หันหลังให้แล้วไหล่กำลังสั่นอยู่

คาคาชิ\=...โฮยๆ"นั่นพยายามกั้นขำเต็มที่เลยไม่ใช่หรือไงนั่นนะ"(คิด)

มิเกล\=....

มิเกลหันกลับมาด้วยรอยยิ้ม

ซาสึเกะ\=...?

คาคาชิ\=ไปรอที่ด่านฟ้า

ทุกคนก็รีบไปที่ด่านฟ้าทันที

คาคาชิ\=งั้นเริ่มจากแนะนำตัวก่อน

ซากุระ\=เอ่อ...ยังไงหรอคะ?

นารูโตะ\=อาจารย์ก็ทำให้ดูก่อนสิ!

คาคาชิ\=เฮ้อ...ก็ได้ๆฉันชื่อฮาตาเกะ-คาคาชิของที่ชอบกับของที่ไม่ชอบไม่ต้องรูความฝันบอกไปก็ใช่เรื่อง...เอาละตาพวกเธอแล้ว

ซากุระ\=อ...เอ่อ...นี่มันไม่รู้อะไรนอกจากชื่อเลยนี่นา

ฟึ่บ!

ซาสึเกะยกมือขึ้น

ซาสึเกะ\=คุณเป็นอะไรกับมิเกล?

คาคาชิ\=หืม?...ไม่ได้บอก?

มิเกล\=ไม่ค่ะ

คาคาชิ\=อืมม...ถ้ามิเกลไม่ได้บอกก็ไม่ต้องรู้

ซาสึเกะ\=??!

คาคาชิ\=งั้นเริ่มจากเธอก่อน

คาคาชิขี้นิ้วไปทางนารูโตะ

นารูโตะ\=ผมชื่ออุสึมากิ-นารูโตะ€~€¥~€~...€€~π~€~$π~€€¥¥~€€~€~€π~™~¥^¤®......~>>{_~£~ππ^£\£\££^¤~™~...~¥¥~~¥

หลังจากนั้นทุกคนก็แนะนำตัวเองเรียบร้อย

คาคาชิ\=พรุ่งนี้ตอนตี5...ทุกคนต้องรวมอยู่~€π...และห้ามกินข้าวเช้ามาละไม่งั้นได้อ้วกแน่เข้าใจไหม...อย่าสายละ

ทุกคน\=ห๋า!!???

ทุกคนต่าง งงยกเว้นมิเกล

มิเกล\=เฮ้อ...

คาคาชิ\=กลับได้แล้วละมิเกล

มิเกล\=ค่ะๆ

มิเกลหายไปพร้อมกับคาคาชิทันที

มิเกล\=นี่...จะเอาอีกแล้วหรอคะ?

คาคาชิ\=แหะๆ...เอาน่าอยากรู้ว่าพวกนั้นจะทำยังไง

มิเกล\=คิกๆ...นั่นสิชักสนุกแล้วสิ

คาคาชิ\=อ้อ...พรุ่งนี้เหมือนเดิมละ

มิเกล\=ค่าาา!~~

มิเกลชานรับพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า

เช้าวันต่อมา...

นารูโตะ\=หนอยย!!...ทำไมครูช้า

อย่างงี้ฟะ!!!?

ซากุระ\=นั่นสิ...หัดสงสารคนสวยบ้างสิ!!!

มิเกล\=เฮ้อ...

ซาสึเกะ\=...หืม?

ซาสึเกะมองมิเกลที่หลับตาอย่างไม่สนอะไร

ซาสึเกะ\=...."อย่างกับไม่ได้นอนเลยนะนั่น"(คิด)

มิเกล\=....

หลายชั่วโมงผ่านไป

10โมง

ฟุ่บ!

คาคาชิ\=แหะๆ...โทษทีนะพอดีว่าแมวดำมันขวางทางนะ

นารูโตะ/ซากุระ\=โกหก!!!!

คาคาชิ\=เอาละ

ตุบ

คาคาชิวางนาฬิกาลง

คาคาชิ\=ก่อนถึงเที่ยงพวกเธอต้องแยกกระดิ่งจากพวกเราให้ได้

ซากุระ\=พวกเรา?

มิเกล\=อืม...ฉันด้วยนะ

ซากุระ/นารูโตะ\=!!!!!ห๋า?

มิเกล\=....

คาคาชิ\=กระดิ่งจะอยู่กับฉันและมิเกล

อย่างละอัน...และใครที่ไม่สามารถแย่งกระดิ่งได้ก่อนเที่ยงจะถูกทำโทษ

ซากุระ\=งั้น...มิเกลก็ไม่ต้องฝึกสิคะ?

คาคาชิ\=มิเกลคือเด็กที่ฉันสอนทุกกระบวนท่ามาตั้งแต่ยังเด็กแน่นอน...ว่าฝีมือพวกเธอเทียบไม่ติด

มิเกล\=อ้อ...ขอเสริมอะไรหน่อยนะ...พวกนายสามารถใช้อุปกรณ์อาวุธอะไรก็ได้...แต่ฉันกับคุณคาคาชิจะใช้แค่คาถา...แต่....

มิเกลหุบยิ้มลง

มิเกล\=ฉันไม่ปราณีใคร

มิเกลจ้องทั้งสามคนอย่างเยือกเย็น

คาคาชิ\=เอาละพวกเธอเริ่มไปซ่อนกันได้แล้วละ

มิเกลก็หายไปทันที

ซาสึเกะ\=...."ถ้าเราโจมตีมิเกลก็มีสิทธิที่จะชนะมากกว่าคาคาชิที่เป็นถึงโจนิน"(คิด)

ฟิ้วววว...หมับ!

ซาสึเกะขว้างคุไนไปที่มิเกลแต่เธอรับได้สบายๆ

มิเกล\=...หืม?

ตู้ม!!!!

ยันระเบิดถูกทำงานขึ้น

ซาสึเกะ\=...หึ"เยี่ยม"(คิด)

มิเกล\=ถ้าจะเล่นลูกไม้ตื้นๆกับฉันละก็...ฝันไปเถอะ

มิเกลโผล่อีกที่ก็นั่งอยู่ข้างหลังของ

ซาสึเกะพร้อมกับตัดเส้นด้าย

ฟึ่บบ...รู๊ดดด!!!

กับดักทำงานขึ้น

ซาสึเกะ\=อ้ากกกก!!!!

มิเกล\=...นินจานะไม่ปราณีใครหรอกนะ

ป๊อก!!!

มิเกลดีดนิ้วทำให้กับดักคลายออก

มิเกล\=....

ซาสึเกะ\=แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก แค่กๆ!

มิเกลมองสภาพของซาสึเกะก่อนจะถอนหายใจ

มิเกล\=เฮ้อ...

มิเกลย่อตัวลงก่อนจะรักษาให้ซาสึเกะ

แล้วเดินออกไป...

ในเวลาต่อมา...

คาคาชิ\=ไง?

มิเกล\=ไม่ค่ะ

คาคาชิ\=งั้นหรอ...

มิเกล\=คุณคาคาชิคะ

คาคาชิ\=???

มิเกล\=หนูกลับก่อนนะคะ...มันน่าเบื่อ

คาคาชิ\=อืม...ระวังตัวด้วยละเดี๋ยวฉันก็กลับแล้ว

มิเกล\=ค่ะ

คาคาชิลูบหัวมิเกลมิเกลก็ยิ้มขึ้นมา

ก่อนจะกลับบ้าน...

วันต่อมา...

มิเกล\=ท่านโฮคาเงะคะ

ฮิรุเซน\=หืม?...มีอะไรรึ?

มิเกล\=หนูขอให้ทีม7ทำภารกิจระดับCค่ะ...หนูรับรองความสามารถของพวกเค้า

ฮิรุเซน\=....อืม....เข้าใจแล้วข้าจะบอกทีม7ให้เจ้าก็คอยดูแลพวกเค้าด้วยละ

มิเกล\=ค่ะ

มิเกลยิ้มออกมา

ในเวลาต่อมา...

นารูโตะ\=เย้!!!!

คาคาชิ\=....

ซากุระ\=เฮ้อ...

มิเกล\=ขออนุญาติค่ะ

มิเกลเดินเข้ามาพร้อมลุงคนนึง

???\=อึก อึก อ่าห์....เฮยๆ....จะไหวหรอมีแต่เด็กทั้งนั้นโดยเฉพาะไอเด็กเตี้ยหน้าแมวนั่นนะ

นารูโตะ\=ฮ่าๆๆ!!!!...ใครวะไอเตี้ยหน้าแมว

คาคาชิเหลือบมองมิเกล

มิเกล\=...คะ?

คาคาชิ\=เธอเองสินะ

มิเกล\=หึ...ก็หนูอยากหาเรื่องสนุกนี่คะ

คาคาชิ\=เฮ้อ...นั่นสินะ

คาคาชิลูบหัวของมิเกลอย่างอ่อนโยนก่อนมองไปที่นารูโตะที่กำลังจะฆ่าคุณดาสึนะ

มิเกล\=....

ในเวลาต่อมา...

นารูโตะ\=ไปกันเลยยยย!!!

ซากุระ\=ทำอย่างกับออกมาครั้งแรก

นารูโตะ\=ก็ฉันออกมาครั้งแรกนี่นา

ซาสึเกะ\=เฮอะ...

มิเกล\=...หืม?

มิเกลมองไปรอบๆป่าอย่างสงสัย

ซาสึเกะ\=มีอะไรรึปล่าว?

มิเกล\=...ปล่าว

ซาสึเกะ\=???...เฮ้อ...ขอมือหน่อย

มิเกล\=โทษนะ...ฉันไม่ชอบให้ใครแตะตัว

ซาสึเกะ\=...ที่เจ้าคาคาชิละ...ลูบหัวตลอดยังได้เลย

มิเกล\=คุณคาคาชิช่วยชิวิตฉันนะ

ซาสึเกะ\=เฮอะ...ช่วยชีวิตแล้วไงก็แค่นั้นถ้าฉันช่วยขีวิตเธอได้...ฉันขอจับมือได้ไหม?

มิเกล\=...ไม่-มี-ทาง!

ซาสึเกะ\=เฮ้อ...ล้อเล่นเฉยๆหรอก

มิเกล\=หึ...

คาคาชิ\=มิเกล

มิเกล\=ค่ะ...2คน

คาคาชิ\=อืม

มิเกล\=หึ...มาแล้ว

ติดตามตอนต่อไป...

ฟิ้วววว...ครึ้ง!!

เสียงโซ่พุ่งมาหาคาคาชิจนร่างของคาคาชิสลาย

ฟู้ม!!

มิเกล\=....

มิเกลขว้างคุไนพร้อมกับชูริเคนไปที่นินจาถอนตัวคนนึงก่อนจะใช้ด้ายจักระรัดตัวนินจาถอนตัวคนนึง

มิเกล\=หืม?...

เฉือกก!...

มิเกล\=...เฮือก!

ซาสึเกะ\=เกล?

มิเกล\=....

มิเกลส่ายหน้าไปมา

คาคาชิ\=เฮ้อ...โทษทีที่มาช้าไป...แต่ฉันไม่คิดว่าเธอ..."จะช่วยตัวเองไม่ได้ขนาดนี้"

นารูโตะ\=อึก...

มิเกล\=....

ซาสึเกะ\=...มิเกลขอคุยด้วยหน่อย

มิเกล\=?

ซาสึเกะลากตัวมิเกลมาใต้ต้นไม้ต้นนึง

มิเกล\=?

ซาสึเกะ\=ทำไมเธอถึงใช้จักระได้ถึงขนาดนั้น

มิเกล\=นั่นโจนิน...ฉันอยู่กับโจนินมาตั้งแต่เด็กไม่แปลกที่ฉันทำได้ขนาดนี้

ซาสึเกะ\=...หรอ...

มิเกล\=ไปได้แล้ว

มิเกลและซาสึเกะก็เดินกลับมา

และก็เห็นนินจาถอนตัวสองคนถูกมัดอยู่

มิเกล\=คุณคาคาชิคะ

คาคาชิ\=อืม...เป็นอย่างที่คิด...มันหมายหัวของคุณดาสึนะอยู่...และดูเหมือนจะมีมากกว่านี้

มิเกล\=...ค่ะ

มิเกลเดินเข้าไปใดล้ๆตัวนินจาถอนตัว

มิเกล\=หึ...ชักสนุกแล้วสิ

มิเกลดึงคุไนออกมาจากกระเป๋าก่อนจะเร็งไปที่ตัวนินจาถอนตัว

มิเกล\=ใคร...จ้างแกมา

มิเกลถามด้วยสายตาเย็นชาและน้ำเสียงน่ากลัว

"เฮือก!!!!"

มิเกล\=...เป็นหมาที่จงรักภักดีสินะ

มิเกลหลับตาลงก่อนจะเบิกเนตรอันแปลกประหลาดออกมา

คาคาชิ\=เอาละ...ทุกคนหลับตาลงหน่อย

คาคาชิสั่งทุกคนทุกคนก็ยอมหลับตาอย่างว่าง่าย

คาคาชิ\=ลุยเลยมิเกล

มิเกล\=ค่ะ

มิเกลยิ้มเจ้าเล่ห์อีกครั้งก่อนจะหยิบดาบคาตานะสีดำพร้อมไอจักระสีดำที่แผล่ออกมา

มิเกล\=หึ...

มิเกลใช้ความสามารถของดวงตามองทะลุเข้าไปยังความทรงจำมาทั้งหมด

มิเกล\=คิกๆ...รู้แล้ว

เฉือกกก!!

มิเกลฟันดาบลงทำให้นินจาถอนตัวตายไปทันที

มิเกล\=ไปต่อเถอะคะ

ทุกคนจึงเดินทางต่อโดยที่ไม่รู้ว่านินจาถอนตัวได้ตายไปแล้วยกเว้นคาคาชิกับ

มิเกล

หลังจากนั้นคุณดาสึนะก็เล่าเรื่องของตัวเองให้ฟัง

มิเกล\=..."ที่นี่จะมีเรื่องสนุกไหมน้าา~"(คิด)

คาคาชิ\=มิเกล

มิเกล\=คะ?

คาคาชิ\=ฉันรู้นะเธอคิดอะไรอยู่

มิเกล\=....

ซาสึเกะ\=?

มิเกล\=นั่นสิคะ

มิเกลยิ้มออกมา

มิเกล\=ก็ได้เกมที่สนุกขนาดเชียวนี่คะ

ซากุระ\=เกมหรอ?

มิเกล\=หึ...

มิเกลมองไปยังน้ำที่อยู่ใต้ท้องเรืออย่างสงบนิ่ง

และในที่สุดพวกเค้าก็ลงถึงฝั่ง...

มิเกล\=เฮ้อ...

ทั้งหมดก็เริ่มเดินทางต่อแต่ดูเหมือนจะมีแต่นารูโตะที่ระแวงไปซะหมดเสียทุกอย่าง...

มิเกล\=หึๆ...!!!

คาคาชิ\=ทุกคนหมอบ!!!

คาคาชิสั่งทุกคนทันทีทุกคนก็หมอบยกเว้นมิเกลที่ยืนรับดาบที่พุ่งมาอย่างสบายแต่ก็แอบปลิวตามแรงดาบเล็กน้อย

คาคาชิ\=....

มิเกล\=....

คาคาชิ\=...มิเกล

มิเกล\=ค่ะ

มิเกลขว้างดาบกลับไปก่อนจะเดินไปคุ้มกันดาสึนะ

นารูโตะ\=ม...ม..เมื่อกี้นี้มัน

มิเกล\=1ใน7ดาบของคิริ...มีอนุภาพทำร้ายล้างสูง...แต่...ก็ไม่ใช่ทุกคนที่จะถือมันได้หรอกนะ

ซากุระ\=ฮ...เฮือกก

ซาสึเกะ\=อึก

???\=หึๆๆ....ว้าวมีเด็กน่าสนใจอยู่ด้วยสินะ..หึ

คาคาชิ\=...นายคงเป็นมือขวาของซาโต้..

โมโมจิ-ซาบุสะสินะ

ซาบุสะ\=หึ...รู้ด้วยสินะ...เป็นเกียรติมากที่จะได้สู่กับนินจากอปปี้คาคาชิ

คาคาชิ\=....

ซาบุสะ\=มาสู้กันเถอะ

คาคาชิ\=คงต้องใช้ไอนั่นสินะ

คาคาชิดึงผ้าปิกตาขึ้นเผยให้เห็นเนตรวงแหวน

"เฮือกกกก!!!"

ทุกคนต่างสะดุ้งเพราะจิตสังหารได้พุ่งออกมาอย่างรุนแรง...

ซาสึเกะ\=ม...เหมือนกับ...

มิเกล\=....

คาคาชิเหลือบมองมิเกลเพื่อเป็นสัญญาณ

มิเกลก็พยักหน้าเข้าใจก่อนจะเดินไปใกล้คาคาชิ

คาคาชิ\=อย่าฝืนละ

มิเกล\=อืม

ซากุระ\=จะทำอะไรนะ?

นารูโตะ\=มิเกลจัง!!?

มิเกล\=...ซูโดะ

มิเกลพูดขึ้นก่อนที่ไอสีดำจะคลอบคลุมตัวของเธอทั้งตัว

ซาบุสะ\=!!!!...ตระกูลซากิระหรอ?...

มิเกล\=หึ...

ฟู้ม!!!!!

มีดาบสีดำแดงออกมาจากควันสีดำ

เป็นดาบสีดำที่มีสีแดงแบบไล่สีอยู่ด้วยมีลักษณะคล้ายคาตานะ...แต่สั้นกว่า...

มิเกล\=หึ...มาสนุกกันเถอะ

มิเกลสวมหน้ากากจิ้งจอกสีดำก่อนจะพุ่งไปหา

ซาบุสะด้วยรอยยิ้มสนุกสนาน

คาคาชิก็รีบปิดเนตรวงแหวนทันที

เพื่อไม่ให้จักระถูกใช้อย่างสิ้นเปลือง

ซาสึเกะ\=นี่มันหมายความว่าไง?

คาคาชิ\=มิเกลเป็นคนตระกูลซากิระ...

ความสามารถของเนตรเธอ..แน่นอนว่าอันตรายมากๆ

ซาสึเกะ\=เนตรของเธอ...ทำอะไรได้?

คาคาชิ\=ไม่รู้สิ...หลังเธอเธอ8ขวบเธอก็ฝึกเองนะ

ซากุระ\=แล้วพวกเราต้องทำไรต่อละคะ

ดาสึนะ\=อึก...."เด็กคนนั้น...หน้ากากมันคล้ายกันมาก"(คิด)

นารูโตะ\=น...นั่นสิครับ...ครูคาคาชิ?

คาคาชิ\=รีบไปเถอะ...มิเกลจะถ่วงเวลาไว้ให้

นารูโตะ\=แต่ว่า...มิเกลจังจะไม่เป็นอะไรหรอครับ?

คาคาชิ\=มิเกลคือคนที่ถูกตามล่าตั้งแต่เด็กนะย่อมรู้ว่าจิตสังหารเป็นยังไงอยู่แล้ว

คาคาชิก็รีบบอกให้ทุกคนไปทันทีเพราะกลัวว่า..มิเกลจะยื้อไว้ไม่ไหว

มิเกล\=เฮ้อ...น่าเบื่อ

ซาบุสะ\=แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก...แกนี่มันเก่งใช้ได้เลยนี่

มิเกล\=เฮอะ...สู้กับนายมันน่าเบื่อชะมัดเลย

ฟิ้วววว!!เคร้ง!

มิเกลขว้างดาบไปหมายปลิดชีวิตแต่ก็มีเข็มมาขวางก่อนจะปักไปที่คอของซาบูสะ

มิเกล\=หืม?

???\=โทษนะครับพอดีผมปาพลาดไปหน่อยนะครับ

มิเกล\=....

???\=งั้นผมขอตัวนะครับ

มิเกล\=หึ...ค่ะ...ระวังตัวด้วยนะคะ

มิเกลยิ้มให้ก่อนจะเดินไปเก็บดาบ

มิเกล\=โดยเฉพาะตอนที่เจอกันอีกครั้งนะคะ...ระวังมันจะพลาดไปโดนคุณ

???\=......ครับ

มิเกลเก็บไอจักระหน้ากากและดาบไปทันทีก่อนจะหายไปพร้อมกับสายลม

ณ บ้านหลังนึง

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

มิเกลเคาะประตูก่อนจะมีคนมาเปิด

ในเวลาต่อมา...

คาคาชิ\=เป็นไงบ้าง?

มิเกล\=ไม่ตายหรอกคะ...แต่ก็เจอคนที่สนุกกว่าอยู่

คาคาชิ\=ระวังตัวไว้เถอะเรานะ...สร้างศัตรูไว้ทั่วแดนแบบนี้ก็ไม่ไหวนะ

มิเกล\=ไม่ขนาดนั้นสักหน่อยคะ

คาคาชิ\=ปะ....ไปพักผ่อนเอาเถอะ

มิเกล\=อืม

มิเกลเดินไปนอนที่ฟูกทันที

เช้าวันต่อมา...

มิเกล\=อืมม~~

สึนามิ\=ตื่นแล้วหรอจ้ะ?

มิเกล\=ค่ะ...แล้วคนอื่น?

สึนามิ\=อ้อ...เห็นว่าไปฝึกนะจ่ะ

มิเกล\=...งั้นขอตัวคะ

สึนามิ\=กินข้าวเช้าก่อนมั้ยจ้ะ?

มิเกล\=ไม่เป็นไรค่ะ

มิเกลวิ่งออกมาจากบ้านก่อนจะหาคนอื่นๆ

คาคาชิ\=ตื่นแล้วหรอมิเกล

มิเกล\=อืม

คาคาชิ\=ดูท่าซากุระจะรุ่งกว่าคนอื่นๆ

มิเกล\=....

มิเกลมองซากุระก็รู้สึกอิจฉาขึ้น

คาคาชิ\=อิจฉา?

มิเกล\=อืม

คาคาชิ\=ทำไมละ?

มิเกล\=ซากุระสามารขึ้นได้เกินครึ่งต้นตั้งแต่ครั้งแรก...แต่หนูต้องใช้เวลา1วันกว่าจะขึ้นถึงยอด

คาคาชิ\=เฮ้อ...ตอนนั่นเธอ5ขวบนะ

มิเกล\=แต่...

คาคาชิ\=เอาน่า...

มิเกล\=....

คาคาชิ\=ตอนนี้เธอก็อายุน้อยที่สุดในทีมด้วย...แต่เธอก็เก่งและมีประสบการณ์มากกว่าเธอต้องสอนพวกนั้นนะ...รู้มั้ย?

มิเกล\=...อืม

มิเกลมองขึ้นไปหาซากุระแล้วยิ้มให้

มิเกล\=เก่งมากซากุระ!!!!!

มิเกลตะโกนให้กำลังใจซากุระซากุระก็หน้าแดงและยิ้มออกมาอย่างปลื้มปลิ่ม

ซากุระ\=คิกๆ...แน่นอน

มิเกล\=...อืม

คาคาชิ\=...."รอยยิ้มนั่น...หวังว่ามันจะไม่หายไปจากเธอนะมิเกล...ไม่ว่าจะเป็นรอยยิ้มแบบไหนก็ตามอย่าหายไปเลย

...จะดีกว่า"

คาคาชิคิดในใจพลางมองมิเกลอย่างเอ็นดู

ติดตามตอนต่อไป....