ฉันคือสายลับของตำรวจ จดหมาย 1

ตอนนี้มินานะถูกส่งตัวไปโรงพยาบาล

นาเนระ(หัวหน้า)

ฉันเจ้าหน้าที่ตำรวจค่ะช่วยบอกสถานการณ์ได้ไหมคะ

มาเรีย(แม่ของตระกูลริวาตะ)

อยู่ๆกระจกที่ห้องที่ลูกสาวฉันอยู่ก็แตกค่ะ//เช็ดน้ำตา

มาเรีย(แม่ของตระกูลริวาตะ)

ฮึก..ได้โปรดหาตัวคนร้ายให้ได้ในเร็ววันเถอะนะคะ

นาเนระ(หัวหน้า)

ไม่ต้องห่วงค่ะทางเราจะให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี

นาเนระ(หัวหน้า)

ตอนนี้เราขอตรวจสอบภายในบ้านได้ไหมคะ

มาเรีย(แม่ของตระกูลริวาตะ)

อะ..เอ่อคือว่า..(ฉันไม่จะทำยังไงดีเนี่ย)

นาเนระ(หัวหน้า)

ไม่สะดวกหรอคะ(ดูท่าจะมีห้องที่ไม่สามารถเข้าไปตรวจสอบได้สินะ)//มองไปทางโมนา

โมนา

(นี่มันอะไรกัน)

โมนา

(ฉันไม่เห็นได้ยินเสียงอะไรเลยนี่หรือว่า!!)

โมนา

//วิ่งไปห้องเกิดเหตุ

มาเรีย(แม่ของตระกูลริวาตะ)

//ไม่ทันสังเกต

มาเรีย(แม่ของตระกูลริวาตะ)

ฉันให้คุณตรวจสอบได้ค่ะ..//กลัวหน่อยๆ

นาเนระ(หัวหน้า)

ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือค่ะ

มาเรีย(แม่ของตระกูลริวาตะ)

ค่ะ..

ชั้นบน

โมนา

ห้องนี้สินะ//เดินเข้าไป

เคนกะ(พระเอก)

เธอก็มาด้วยหรอ

โมนา

อือฉันรู้สึกแปลกๆน่ะ

โมนา

เหมือน..เธอคนนั้นตั้งใจมากกว่าน่ะ

โมนา

เธอเป็นนักกวีสินะ//มองกระดาษที่หล่นตามพื้น

โมนา

มีคราบเลือดตรงนี้//หยิบกระดาษที่มีคราบเลือดติด

เคนกะ(พระเอก)

อย่าจับจะดีกว่า

เคนกะ(พระเอก)

เพราะอาจจะทำให้ยากต่อการสืบค้นคดี

โมนา

ฉันใส่ถุงมือแล้วล่ะไม่ต้องห่วงหรอก

เคนกะ(พระเอก)

ใครห่วงเธอกัน..

โมนา

ก็ไม่แน่นะ~

เคนกะ(พระเอก)

ฉันไปดูตรงนั้นละ//เดินหนี

โมนา

ไม่ต้องอายหรอกน่า~

โมนา

นั่นมัน..ก้อนหินนี่//หยิบมาดู

โมนา

มีจดหมายด้วยแฮะ

อาโออิ(เพื่อนร่วมงาน)

พี่คะ

โมนา

อ้าว?อาโออิเธอจะมาตรวจสอบที่นี่สินะ

อาโออิ(เพื่อนร่วมงาน)

ค่ะ

อาโออิ(เพื่อนร่วมงาน)

นาโอมิก็มาด้วย

นาโอมิ(เพื่อนร่วมงาน)

อันยอง~มาแล้วจ้า

อาโออิ(เพื่อนร่วมงาน)

อย่าเล่นเวลางานสิ

นาโอมิ(เพื่อนร่วมงาน)

ขอโทษงับ~

โมนา

งั้นพี่ฝากจดหมายนี่ด้วย

โมนา

หลังจากตรวจสอบก็รู้สึกได้ว่าที่ไม่ได้ยินเสียงอาจเป็นเพราะก้อนหินมีขนาดเล็ก

อาโออิ(เพื่อนร่วมงาน)

แสดงว่าถูกปามาพร้อมกันสินะคะ

นาโอมิ(เพื่อนร่วมงาน)

ผู้เสียหายพยายามปัดให้ไปอยู่ให้เตียงสินะคะ//ก้มดู

โมนา

ใช่แล้วล่ะ

โมนา

แต่เธอคงหมดสติก่อนจะอ่านจดหมายละมั้ง

อาโออิ(เพื่อนร่วมงาน)

แต่มันดูไม่สมเหตุสมผลเลยนะคะ

นาโอมิ(เพื่อนร่วมงาน)

นั้นสิ..แล้วใครจะปาก้อนหินนี่ไหนจะเรื่องบาดเจ็บแถมยังอุตส่าห์ปัดไปใต้เตียง

นาโอมิ(เพื่อนร่วมงาน)

เรื่องจดหมายก็ด้วย

ริวนะ(คนรับใช้ตระกูลริวาตะ)

//เดินเข้ามา

โมนา

ริวนะ

ริวนะ(คนรับใช้ตระกูลริวาตะ)

ฉันเอาน้ำชามาให้ค่ะ

นาโอมิ(เพื่อนร่วมงาน)

ไม่เป็นไรหรอกค่ะ

อาโออิ(เพื่อนร่วมงาน)

ไม่ต้องลำบากก็ได้ค่ะ

ริวนะ(คนรับใช้ตระกูลริวาตะ)

ถ้าไม่ดูแลแขกถือเป็นเรื่องเสียมารยาทสำหรับที่นี่ค่ะ//สีหน้าเปลี่ยน

ริวนะ(คนรับใช้ตระกูลริวาตะ)

อาโออิ(เพื่อนร่วมงาน)

//เฉยๆ

นาโอมิ(เพื่อนร่วมงาน)

คะ?//เฉยๆ

โมนา

ทำหน้าแบบนั้นพวกเราก็เสียใจแย่เลยนะคะ//เฉยๆ

ริวนะ(คนรับใช้ตระกูลริวาตะ)

งั้นฉันไปก็ได้//แปลกใจ

ริวนะ(คนรับใช้ตระกูลริวาตะ)

//เดินออกไป

อาโออิ(เพื่อนร่วมงาน)

รู้สึกเธอโกรธรึเปล่านะ

นาโอมิ(เพื่อนร่วมงาน)

ฉันก็คิดงั้นเหมือนกัน

โมนา

(คนรับใช้ก็แปลกไปด้วย)

โมนา

(แบบนี้ก็ยิ่งยากไปหน่อย)//มองกระจกที่แตก

???

//หลบ

โมนา

หืม?ตาฝาดไปหรอ

อาโออิ(เพื่อนร่วมงาน)

มีอะไรหรอคะ

โมนา

รู้สึกเหมือนมีคนตรงนั้น//ชี้

นาโอมิ(เพื่อนร่วมงาน)

เดี๋ยวฉันไปดูให้ค่ะ

โมนา

ไม่ต้องหรอก

โมนา

มันไปแล้ว..

อาโออิ(เพื่อนร่วมงาน)

เอ๋?

นาโอมิ(เพื่อนร่วมงาน)

เอ๋?

โมนา

ที่เหลือฝากด้วยนะ

อาโออิ(เพื่อนร่วมงาน)

ได้ค่ะ

นาโอมิ(เพื่อนร่วมงาน)

ไว้ใจได้เลยค่ะ

โมนา

//เดินออกไป

อาโออิ(เพื่อนร่วมงาน)

แปลกแฮะ

นาโอมิ(เพื่อนร่วมงาน)

ครั้งแรกรึเปล่านะที่พี่เขาเป็นแบบนั้นน่ะ//มองโมนาที่เดินออกจากห้อง

โมนา

(น่าหงุดหงิดซะจริง)

โมนา

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ