🌙 ตอนที่ 3 : คนที่ทำให้ฉันยิ้มอีกครั้ง
หลังจากวันนั้น ฉันเริ่มมองหาเขาในทุกเช้าโดยไม่รู้ตัว
ไม่ว่าจะในห้องเรียน หน้าตึกเรียน หรือแม้แต่ในโรงอาหาร
เขามักจะยิ้มให้ฉันก่อนเสมอ รอยยิ้มที่ดูเหมือนธรรมดา
แต่กลับทำให้หัวใจฉันเต้นแรงอย่างไม่มีเหตุผล
บางวันเขายื่นขนมให้ บางวันก็แค่เดินมาพูดว่า “อย่าลืมกินข้าวนะ”
คำพูดง่าย ๆ เหล่านั้น มันไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร. แต่มันกลับอบอุ่นจนฉันแทบอยากร้องไห้. เพราะไม่ค่อยมีใครพูดกับฉันแบบนั้นมานานแล้ว
ทุกครั้งที่เขาหันมามอง ฉันมักจะหลบสายตา
เพราะกลัวว่าถ้าเขาเห็นในตาฉันดี ๆ. เขาจะรู้ว่าฉัน “เริ่มรู้สึกบางอย่าง” ที่มากกว่าเพื่อน
วันหนึ่งหลังเลิกเรียน ฝนตกหนัก
ฉันไม่มีร่ม เขาเดินเข้ามายื่นร่มให้แล้วพูดว่า
“ถ้าไม่รีบกลับ งั้นกลับด้วยกันไหม”
ตอนนั้นฉันได้ยินเสียงหัวใจตัวเองดังชัดกว่าฝนที่ตกเสียอีก
เราสองคนเดินไปด้วยกันโดยไม่พูดอะไรมาก
แต่ทุกย่างก้าวกลับรู้สึกเหมือนมีบางอย่างกำลังเติบโต
บางอย่างที่ทั้งอบอุ่นและน่ากลัวในเวลาเดียวกัน
ฉันไม่เคยคิดว่าจะมีใครทำให้ “ความเงียบในใจฉัน”
เริ่มมีเสียงหัวเราะเบา ๆ ได้อีกครั้ง. แต่เขาทำได้โดยที่ไม่ต้องพยายามอะไรเลย.
คืนนั้นฉันเขียนบันทึกลงในสมุดเล่มเดิมว่า
> “วันนี้... ฉันยิ้มทั้งที่ไม่ได้ฝืนยิ้ม” แต่ในขณะเดียวกัน ฉันก็รู้ดีว่า
ความสุขแบบนี้อาจอยู่ไม่นาน. เพราะทุกครั้งที่ฉันเริ่มมีความสุข
อะไรบางอย่างก็มักจะเกิดขึ้น เพื่อเตือนให้ฉันจำว่า
“อย่ารู้สึกดีเกินไป”
ฉันเลยเริ่มกลัวอีกครั้ง...
กลัวว่าวันหนึ่ง เขาอาจจะหายไป
เหมือนคนอื่น ๆ ที่เคยผ่านมาในชีวิตฉัน
การเจอคนพิเศษแล้วกลัวว่าความสุขนั้นจะหายไปเป็นเรื่องที่น่าหวั่นไหวมาก แต่ขอให้คุณจำไว้แบบนี้นะคะ
แทนที่จะกลัวว่าเขาจะหายไป จงเลือกที่จะชื่นชมในทุกช่วงเวลาที่คุณมีร่วมกันในวันนี้. ความสัมพันธ์ที่สวยงามไม่ได้วัดที่ความยาวนาน แต่อยู่ที่ความลึกซึ้งของความรู้สึกที่คุณมอบให้และได้รับ. การได้รู้จักเขาคือของขวัญที่ล้ำค่า จงใช้ความกลัวเป็นแรงผลักดันให้คุณทำทุกวันกับเขาให้ดีที่สุด แล้วไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คุณก็จะมี
"ความทรงจำที่สมบูรณ์แบบ" ที่ไม่มีใครพรากไปได้😊
___
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 5
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments