☁️ ตอนที่ 2 : วันที่โลกไม่เข้าใจ
เช้าวันหนึ่ง ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกเหนื่อยล้า
ทั้งที่เมื่อคืนก็พยายามนอนให้เร็วแต่หัวใจกลับไม่ยอมพัก เหมือนมีเสียงในหัวพูดซ้ำ ๆ ว่า “เธอไม่ดีพอ”
ฉันเดินไปโรงเรียนด้วยใบหน้าเรียบเฉยเหมือนทุกวัน
ในขณะที่คนรอบข้างต่างหัวเราะ สนุกกันไป ฉันกลับรู้สึกเหมือนหลงทางอยู่ในที่ที่คุ้นเคย. ในห้องเรียน ฉันนั่งอยู่หลังสุด เพราะตรงนั้นไม่มีใครสนใจ
บางครั้งฉันอยากจะลองยกมือพูด แต่เสียงในหัวก็แว่วว่า “พูดไปก็ไม่มีใครฟัง” ฉันเลยเลือกที่จะก้มหน้าเขียนในสมุดเงียบ ๆ แทน
หมือนคนที่พยายามซ่อนตัวในโลกของตัวเอง เพื่อไม่ให้ใครมองเห็นความอ่อนแอ
แต่วันนั้นมีบางอย่างเปลี่ยนไป
มีเสียงหนึ่งดังขึ้นเบา ๆ ข้างหลัง “วันนี้ดูเหนื่อยนะ”
ฉันเงยหน้าขึ้นช้า ๆ เห็นเพื่อนผู้ชายคนหนึ่งยิ้มให้
รอยยิ้มของเขาไม่ได้ทำให้ทุกอย่างดีขึ้นในทันที
แต่มันทำให้ฉันรู้สึกว่า... ยังมีคนมองเห็นฉันอยู่บ้าง
ตั้งแต่นั้น เขามักจะเข้ามาคุยด้วยบ่อย ๆ
บางวันก็แค่ถามเรื่องการบ้าน บางวันก็เล่าเรื่องขำ ๆ ให้ฟัง
ฉันไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่เสียงของเขาทำให้หัวใจฉันเงียบลงได้ชั่วขณะ
ไม่ต้องแสร้งยิ้ม ไม่ต้องซ่อนความรู้สึก แค่ “อยู่เฉย ๆ” แล้วฟัง
แต่ความสุขเล็ก ๆ นั้นก็อยู่ได้ไม่นาน
เมื่อฉันเริ่มยิ้มมากขึ้น แม่กลับพูดขึ้นมาว่า “ทำไมช่วงนี้ดูแปลก ๆ ไป”
คำพูดนั้นทำให้ฉันกลับมาสู่ความกลัวอีกครั้ง
ฉันไม่กล้าแสดงความรู้สึกดี ๆ ออกไป
เพราะกลัวว่าเมื่อไหร่ที่ฉันเริ่มมีความสุข โลกจะพรากมันไปอีก
ในวันที่โลกไม่เข้าใจ ฉันได้เรียนรู้อีกอย่างหนึ่ง —
บางที “ความเข้าใจ” ไม่ได้มาจากทั้งโลก
แต่มาจากแค่ “คนคนเดียว” ที่มองเห็นหัวใจของเราจริง ๆ
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ขอให้คุณรู้ว่าคุณไม่ได้อยู่คนเดียวเลย ทุกความรู้สึกที่คุณมีตอนนี้เป็นเรื่องจริงและถูกต้อง อนุญาตให้ตัวเองได้พักบ้าง ไม่ต้องเข้มแข็งตลอดเวลาก็ได้ การได้หยุดพักและยอมรับความอ่อนแอคือความกล้าหาญอย่างหนึ่ง ขอให้จำไว้ว่าคุณเก่งมากๆ ที่ผ่านเรื่องราวต่างๆ มาได้จนถึงวันนี้ และไม่ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร ก็ขอให้ใจดีกับตัวเองให้มากๆ เสมอ. เชื่อมั่นในตัวเองนะ😊
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 5
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments