ตอนที่ 4 : แรกพบเมืองโบราณ

เสียงกลองศึกดังก้องราวฟ้าร้องสะเทือนดิน

เสียนเหยาเบิกตากว้าง—รอบกายไม่ใช่ภูเขาที่คุ้นเคยอีกต่อไป หากแต่เป็น เมืองโบราณกำแพงสูงตระหง่าน หินสีเทาทับซ้อนเป็นแนวมั่นคงสูงลิบเหนือศีรษะ ธงผืนมหึมาโบกสะบัดบนยอดหอคอย—สีแดงเข้มปักลายมังกรสีทอง มังกรแผ่รังสีราวจะทะยานออกมาจากผืนผ้า

ถนนหินปูเรียงยาวทอดตรงไปยังประตูเมืองใหญ่ ผู้คนในชุดนักรบสวมเกราะเหล็กสีเข้มวิ่งวุ่น บ้างตะโกนคำสั่ง บ้างขี่ม้าศึกพุ่งทะยาน เสียงสนับมือเกราะกระทบกันดังระงม กลิ่นดินฝุ่นคละเคล้ากับกลิ่นเหงื่อและเหล็ก หลอมรวมเป็นบรรยากาศตึงเครียดที่ไม่เคยพบในหมู่บ้านสงบกลางหุบเขา

เสียนเหยาก้าวถอยหลังไปหนึ่งก้าว มือกำขลุ่ยไม้ไผ่แน่น หัวใจเต้นแรง—นี่ไม่ใช่โลกของนางอีกแล้ว ความสงบที่รู้จักหายวับไป ร่างกายเล็ก ๆ ของนางดูจะถูกกลืนหายท่ามกลางคลื่นมหาศึก

ทันใดนั้น—เสียงม้าศึกกระทบพื้นหินดังใกล้เข้ามา

เสียนเหยาหันไปมอง เห็นชายหนุ่มผู้หนึ่งขี่ม้าสีขาวโผนมา เขาสวมชุดนักรบเกราะเงินส่องประกาย ใบหน้าคมเข้ม ดวงตาแกร่งกล้าแต่ซ่อนความอบอุ่นลึก ๆ เอาไว้—สายตาที่ต่างจากนักรบคนอื่นโดยสิ้นเชิง

เสียงตะโกนดังจากทหารรอบ ๆ

“แม่ทัพ! ศัตรูประชิดกำแพงตะวันออกแล้ว!”

ชายหนุ่มกระโดดลงจากหลังม้าอย่างว่องไว ก่อนสายตาคมคู่นั้นจะสะดุดเข้ากับร่างเล็ก ๆ ของเสียนเหยาที่กำลังยืนสับสนอยู่กลางถนน หญิงสาวในชุดม้งสีครามปักลายสด ดูแตกต่างจากผู้คนรอบกายเสียจนเหมือนภาพลวงตา

เขาขมวดคิ้ว ขยับเข้ามาอย่างระแวดระวัง

“เจ้าเป็นใครกัน? เหตุใดแต่งกายประหลาดเช่นนี้…แล้วมายืนอยู่กลางเมืองในยามศึก?”

เสียนเหยาหายใจติดขัด ไม่รู้จะตอบอย่างไร—เพราะแม้แต่ตัวเองก็ไม่รู้คำตอบ รู้เพียงว่าถูกประตูอาคมพามาที่นี่

สายลมพัดใบเสื้อครามของนางปลิวไหว

และในวินาทีนั้น—สายตาอบอุ่นของชายหนุ่มนักรบก็อ่อนลงเล็กน้อย เหมือนบางสิ่งในตัวนางสะกดหัวใจเขาไว้โดยไม่รู้ตัว

> นี่คือการพบกันครั้งแรก…กับบุรุษผู้จะกลายเป็น สามีคนแรก ของเสียนเหยา—

ชายผู้รักจริง และพร้อมปกป้องนางแม้แลกด้วยชีวิต

---

✨ จบตอนที่ 4

---

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***

