เช้าวันใหม่ คฤหาสน์อันเงียบสงบเต็มไปด้วยแสงอาทิตย์อ่อน ๆ ส่องผ่านหน้าต่าง
คิรันลุกจากเตียงด้วยความรู้สึกกังวลและตื่นเต้นไปพร้อม ๆ กัน หลังจากใช้ชีวิตที่นี่มาสองสามวัน เขาเริ่มรู้สึกว่าตนเองกำลังค่อย ๆ ปรับตัวเข้ากับบ้านหลังใหญ่และระบบชีวิตของอิธาน
ขณะเดินไปที่ห้องครัวเพื่อทานอาหารเช้า ร่างบางรู้สึกคลื่นไส้จู่ ๆ พุ่งขึ้นมา เขารีบกุมท้องตัวเอง
“อ๊า…วันนี้อาการแก้ท้องแย่จังเลย…” คิรันพึมพำเบา ๆ
อิธานปรากฏตัวจากประตูครัวทันที
“นายโอเคไหม?”
เสียงทุ้มเต็มไปด้วยความห่วงใย คิรันพยักหน้าเล็กน้อย แต่ไม่กล้าพูดอะไรออกมามากนัก
อิธานเดินเข้ามาใกล้ วางมือเบา ๆ บนหลังของคิรัน ทำให้ร่างบางรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัย
“มานั่งก่อน ฉันจะจัดการให้นายเอง”
คิรันเดินตามเสียงเรียบเย็นนั้นไปนั่งบนเก้าอี้สูงริมโต๊ะ ครัวเต็มไปด้วยกลิ่นกาแฟและอาหารเช้า แต่ที่ทำให้เขาสบายใจคือการอยู่ใกล้อิธาน
ในช่วงสาย อิธานพาคิรันเดินสำรวจบ้านอย่างละเอียด
“นี่คือห้องทำงานของฉัน ห้องสมุด และห้องออกกำลังกาย”
คิรันพยายามจำทางและปรับตัวกับพื้นที่กว้างใหญ่
แต่เมื่อเดินไปถึงชั้นล่างของบ้าน เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นพร้อมการแจ้งเตือนจากบริษัท คิรันสะดุ้งเพราะไม่ชินกับความเร่งรีบ
อิธานมองเขาแล้วหัวเราะเบา ๆ
“ไม่เป็นไร…นายค่อย ๆ ปรับตัวก็พอ ฉันอยู่ตรงนี้เอง”
คิรันรู้สึกใจฟูขึ้นเล็กน้อย ความใกล้ชิดเริ่มก่อตัวขึ้นแบบไม่รู้ตัว
ตอนบ่าย ขณะที่คิรันพักอยู่ในห้องนั่งเล่น อิธานนำผ้าห่มอุ่น ๆ มาคลุมให้
“นั่งดี ๆ เดี๋ยวก็หายเวียนหัวเอง”
คิรันสบตากับเขา น้ำตาเอ่อเล็กน้อยเพราะความอ่อนโยนที่เกิดขึ้น
“ข…ขอบคุณครับ”
อิธานยิ้มเพียงเล็กน้อย แล้วยื่นมือไปลูบผมบางของคิรันอย่างเบามือ
“นายไม่ต้องเกร็งกับฉันเกินไปนะ”
เสียงทุ้มของอิธานทำให้หัวใจคิรันเต้นแรงขึ้นเป็นจังหวะ เราสองคนอยู่ในห้องเดียวกัน ท่ามกลางความเงียบสงัด แต่เต็มไปด้วยความอบอุ่นและความใกล้ชิด
ค่ำคืน คิรันนอนอยู่บนเตียง อ่านหนังสือเพื่อปรับตัวกับชีวิตที่นี่
อิธานเข้ามานั่งข้าง ๆ
“คืนนี้ฉันจะนอนใกล้นาย”
คิรันเบิกตากว้าง น้ำเสียงทุ้มต่ำเต็มไปด้วยความอบอุ่นและการปกป้อง
“อ…เอ่อ…”
อิธานวางมือบนมือคิรันช้า ๆ ความใกล้ชิดทำให้ร่างบางรู้สึกผ่อนคลายและอบอุ่นจนใจเต้นแรง
คืนนั้น ทั้งสองอยู่ด้วยกันในห้อง เงียบสงัดเต็มไปด้วยความอบอุ่น
คิรันรู้สึกว่าแม้ความลับเรื่องการท้องยังคงกดดัน แต่การอยู่ใกล้อิธานทำให้เขารับมือกับความวิตกกังวลได้มากขึ้น
และแม้ร่างกายจะอ่อนล้าเพราะอาการแก้ท้อง แต่ความอบอุ่นจากอิธานทำให้หัวใจเขาอุ่นขึ้นอย่างแท้จริง
ชีวิตในคฤหาสน์เริ่มเป็นเรื่องปกติ
คิรันค่อย ๆ ปรับตัวได้ เริ่มเรียนรู้ว่าการอยู่ใกล้อิธานไม่ได้น่ากลัวเสมอไป
ความใกล้ชิดและความอบอุ่นค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นทีละน้อย
และทั้งสองเริ่มเข้าใจว่า… ความลับที่ต้องปกปิดนั้น อาจเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้สายสัมพันธ์นี้แน่นแฟ้นขึ้น
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 20
Comments