ศัตรูหัวใจคือเเฟนใหม่ของผม
ฝนกำลังโปรยปรายลงมากับถนนในเมืองใหญ่ที่เปียกโชกไปด้วยแสงไฟสลัว หลัวอวี้หลงยืนอยู่ใต้ร่มสีดำ มองภาพสะท้อนของตัวเองในกระจกหน้าร้านกาแฟเล็ก ๆ ที่เขากำลังเดินผ่านมา เขาไม่เคยคิดว่าตัวเองจะมาถึงจุดนี้… ถูกทิ้ง ถูกทรยศ และถูกหัวใจทำร้ายจนแสบจี๊ด
“หลี่ชิงฟง… ไอ้คนที่เคยเรียกว่ารัก ฉันจะไม่ยอมให้เธอทำแบบนี้อีกแล้ว” เสียงในหัวเขาก้องขึ้นซ้ำ ๆ ขณะที่มือกำร่มแน่นราวกับกำลังรวบรวมความแค้นทั้งหมดในตัว
หลังจากที่แฟนเก่าของเขา หลี่ชิงฟง ทิ้งไปพร้อมกับคนใหม่ หวงซื่อหมิง หลัวอวี้หลงรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบล่มสลาย ทุกความหวัง ทุกคำสัญญาที่เคยมี กลายเป็นเพียงเศษซากที่กระจัดกระจายไปตามสายฝน
แต่ความเจ็บปวดไม่ได้ทำให้เขาล้มลง… กลับกัน มันจุดไฟบางอย่างในใจเขา
‘แก้แค้น’
หลัวอวี้หลงก้าวเข้าไปในร้านกาแฟนั้นด้วยความตั้งใจชัดเจน เขามองไปยังมุมหนึ่งของร้าน ที่มีชายหนุ่มนั่งอยู่คนเดียว มือกำแก้วกาแฟอุ่น ๆ ร่างเล็กผ่อนคลาย แต่ดวงตากลับเต็มไปด้วยความอบอุ่นเหมือนแสงแดดสาดลงมาบนผิวหนาว
“หวงซื่อหมิง…” ใจเขาเต้นแรงโดยไม่ทันรู้ตัว
ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้น มองเขาเพียงครู่หนึ่งด้วยแววตาใสซื่อ แต่ก็ยิ้มอ่อน ๆ เหมือนไม่รู้ว่ามีใครเพิ่งยืนอยู่หน้าร้าน
“สวัสดีครับ… คุณคงเป็น…” หวงซื่อหมิงเริ่มถาม แต่หลัวอวี้หลงไม่รอคำตอบ เขาเดินเข้าไปนั่งตรงข้ามด้วยท่าทีเรียบเฉย แต่แฝงไปด้วยเสน่ห์ที่ทำให้คนตรงหน้าใจเต้นแรง
“ผมชื่อหลัวอวี้หลง… ผมแค่อยากรู้จักคุณให้มากขึ้น” เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา แต่ลึก ๆ มีความตื่นเต้นปนอยู่
หวงซื่อหมิงยิ้มบาง ๆ อย่างไม่ระวังตัว เขาไม่รู้เลยว่าการสนทนาที่เป็นมิตรนี้ กำลังถูกหลัวอวี้หลงวางแผนไว้เพื่อจุดเริ่มต้นของ ความแค้นที่แฝงอยู่ในใจ
---
วันต่อมา หลัวอวี้หลงเริ่มเข้าหาหวงซื่อหมิงบ่อยขึ้น ทั้งในงานสังคมและในโอกาสที่สามารถเจอโดยบังเอิญ เขาเรียนรู้สิ่งที่หวงซื่อหมิงชอบ ทำตัวเหมือนเพื่อนร่วมงานหรือเพื่อนสนิท แต่ทุกการสัมผัส ทุกรอยยิ้มที่ส่งให้ ซ่อนความตั้งใจบางอย่างที่ลึกซึ้ง
ในค่ำคืนหนึ่ง หลังจากงานเลี้ยงจบลง หวงซื่อหมิงเดินออกมาจากตึกสูงที่เขาทำงานอยู่ และหลัวอวี้หลงก็โผล่มาอยู่ตรงหน้าอีกครั้ง
“ฝนตกหนักนะครับ คุณกลับบ้านแบบนี้ไม่ปลอดภัยหรอก”
“ขอบคุณ… แต่ผมไม่อยากให้ใครกังวล” หวงซื่อหมิงตอบ พลางยิ้มอ่อน
หลัวอวี้หลงเอื้อมมือไปกางร่มเหนือหัวชายหนุ่ม พร้อมทั้งวางมือบนไหล่บางเบา ๆ ความใกล้ชิดทำให้หวงซื่อหมิงรู้สึกใจสั่นโดยไม่ทันตั้งตัว
“คุณ… ใกล้มากนะครับ” หวงซื่อหมิงพูดเสียงสั่นเล็กน้อย
หลัวอวี้หลงแค่ยิ้ม โดยไม่พูดอะไร แต่ลึก ๆ ในใจเขา เต็มไปด้วยความสุขปนความตื่นเต้น และ… ความแค้นที่ยังรอเวลาเปิดเผย
---
ไม่กี่สัปดาห์ต่อมา ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งคู่ค่อย ๆ ใกล้ชิดขึ้นอย่างรวดเร็ว หลัวอวี้หลงใช้เสน่ห์และความรู้สึกของตัวเองล่อลวงหวงซื่อหมิงเข้ามาใกล้ ๆ เขาอย่างช้า ๆ ทุกการสัมผัส การจูบเบา ๆ ที่เริ่มต้นจากความสนิทสนม กลายเป็นการกอดแน่นที่ร้อนแรงขึ้นเรื่อย ๆ
ในคืนหนึ่ง เมื่อทั้งสองอยู่ที่อพาร์ตเมนต์ของหวงซื่อหมิง ฝนยังคงตกหนักอยู่นอกหน้าต่าง หลัวอวี้หลงจ้องตาหวงซื่อหมิงนิ่ง ๆ ก่อนจะค่อย ๆ โน้มตัวเข้ามา สัมผัสริมฝีปากเข้ากับชายหนุ่มเบา ๆ แต่แฝงไปด้วยความต้องการที่ร้อนแรง
หวงซื่อหมิงรู้สึกใจเต้นแรง และก่อนจะทันตั้งตัว มือเล็ก ๆ ก็ลูบไหล่ของหลัวอวี้หลงอย่างละมุน ความใกล้ชิดนั้นทำให้ทั้งสองร่างสั่นสะท้านในความรู้สึก
“ผม… ผมไม่แน่ใจว่า…” หวงซื่อหมิงพูดเสียงสั่น แต่สายตากลับเต็มไปด้วยความปรารถนา
หลัวอวี้หลงแค่ยิ้ม เขารู้ว่าความแค้นของเขาเริ่มเปลี่ยนไป ความต้องการและความรักเริ่มผสมปนกันจนแยกไม่ออกอีกต่อไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 20
Comments