ผมไม่ใช่ Sex Toy ของใคร sex 01

แสงแดดยามเย็นสาดส่องเข้ามาภายในร้านเบเกอรี่ แสงสีทองสาดเข้ามากระทบกับร่างของเด็กชายที่กำลังเดินเช็ดโต๊ะอย่างตั้งใจ

กริ๊ง..กริ๊ง..

เสียงกระดิ่งเล็กๆที่ติดอยู่บนประตูดังขึ้นเป็นสัญญาณบ่งบอกว่ามีลูกค้ากำลังเข้ามา

ก่อนจะปรากฏร่างของหญิงสาวหน้าตาดีเดินเข้ามา สายตาของเขากวาดไปทั่วบริเวณ

น่านน้ำ

เอ่อ..ส่ะ..สวัสดีครับ!

เสียงหวานของเด็กหนุ่มดังขึ้นในบรรยากาศที่เงียบจนทำให้หญิงสาวต้องหันมอง

น่านน้ำ

ม่ะ..ไม่ทราบว่าคุณลูกค้า..ต้องการอะไรรึเปล่าครับ..//น้ำเสียงตะกุกตะกักไม่เป็นธรรมชาติ

พันไมล์

อ๋อ..พอดีว่าฉันอยากขอพบผู้จัดการร้านนี้หน่อยน่ะ

น่านน้ำ

เอ๋..!?//ดวงตาเปล่งประกายด้วยความสงสัย

น่านน้ำ

ม่ะ..มีอะไรรึเปล่าครับ

น่านน้ำ

ตอนนี้..ตอนนี้เจ่เจ้ไม่ค่อยว่างครับ

น่านน้ำพูดเสียงเบาจนแทบจะเป็นเสียงกระซิบ ริมฝีปากเม้มแน่นเป็นเส้นตรง

น่านน้ำ

อ่ะ..เอาเป็นว่า..คุณลูกค้าเชิญนั่งก่อนนะครับ

พันไมล์

อืม..//เดินมานั่งตรงโต๊ะที่น่านน้ำยืนอยู่

น่านน้ำ

//ยืนเกร็ง+มือทั้ง2ข้างจับชายเสื้อไว้แน่น

บรรยากาศกลับมาเงียบอีกครั้ง น่านน้ำรู้สึกถึงความตึงเครียดที่เข้ามาภายในหัวใจของเขา

พันไมล์

ฉันเป็นเพื่อนกับผู้จัดการที่นี่น่ะ

น่านน้ำ

อ่ะ..หือ..?//เงยหน้าขึ้นมองพันไมล์เล็กน้อย

พันไมล์

นายลองไปเรียกเขามาหน่อย ฉันมีเรื่องจะคุยกับเขา

น่านน้ำ

เพื่อนของเจ่เจ้หรอ..//พึมพำเบาๆ

น่านน้ำพยักหน้าหงึหงักก่อนจะรีบเดินไปหลังร้านทันที

5 นาที ต่อมา

หลินเอิน

ไหน..เพื่อนเจ้อยู่ไหนคะ?//เดินออกมาจากหลังร้าน

น่านน้ำ

ค่ะ..คนนั้นครับ..//ชี้พันไมล์ที่กำลังปัดโทรศัพท์เล่น

หลินเอินมองไปทางเดียวกับนิ้วของน่านน้ำที่กำลังชี้

หลินเอิน

อ้าว..พันไมล์//เดินไปหา

พันไมล์

//เงยหน้ามองไปตามทางต้นเสียง

หลินเอิน

มีอะไรจะคุยกันฉันงั้นหรอ?//นั่งลงข้างๆ

น่านน้ำ

//เดินมาหยุดยืนข้างๆหลินเอิน

พันไมล์

เรื่องพี่ของฉันนี่แหละ..

พันไมล์พูดเสียงเบา

หลินเอิน

//เลิกคิ้วขึ้น

หลินเอิน

อีกแล้วหรอ..เล่าให้ฉันฟังได้นะ//พูดพลางยื่นมือออกมาโอบบ่าพันไมล์

พันไมล์ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยล้าก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมองน่านน้ำที่ยืนเกร็งมองพื้นข้างๆหลินเอิน

พันไมล์

ให้เขาออกไปก่อนได้ไหม..ฉันอยากคุยกับแก2ต่อ2

หลินเอิน

อืม..//หันมามองน่านน้ำ

น่านน้ำ

น่านได้ยินแล้วครับ..//ค่อยๆเดินออกไปทำงานของตัวเองต่อ

เมื่อน่านน้ำเดินแยกออกไปพันไมล์ก็เริ่มระบายเรื่องที่ตนกำลังเจอ น้ำตาค่อยๆไหลเพราะความเสียใจและเหนื่อยล้า น่านน้ำแอบเหลือบมองเป็นระยะที่หลินเอินกำละปลอบพันไมล์อย่างอ่อนโยน

สองสาวนั่งคุยกันอยู่นานสองนานก่อนที่พันไมล์จะค่อยๆรู้สึกดีขึ้นทีละนิด

หลินเอิน

ไม่เป็นไรนะ..//ลูบหลังพันไมล์

พันไมล์

ฮึก..//เช็ดน้ำตา

พันไมล์

ฉันเหนื่อย..เมื่อไหร่พี่ฟ้าจะเลิกทำอะไรชั่วๆแบบนี้//น้ำเสียงแตกหัก

หลินเอิน

สักวัน..ฉันเชื่อว่าเขาต้องรู้ตัว//เช็ดน้ำตาให้พันไมล์

หลินเอิน

ถ้าทนไม่ไหวก็มาหาฉัน ฉันจะอยู่กับแกเสมอ

พันไมล์

ขอบคุณนะ..//ยิ้มเศร้า

พันไมล์

ฉันโอเคขึ้นมากแล้ว..

พันไมล์ยังคงมีเสียงสะอื้นเล็กน้อย เขาหันไปมองน่านน้ำที่กำลังนั่งเล่นตุ๊กตาอยู่ที่โต๊ะด้านหลัง

พันไมล์

ว่าแต่..คนนั้นพนักงานใหม่หรอ

หลินเอิน

//หันไปมองน่านน้ำ

หลินเอิน

อื้ม..ใช่

หลินเอิน

เขาชื่อ น่านน้ำ เป็นเด็กที่แม่ของฉันรับเลี้ยงมาตั้งแต่อายุแค่2ขวบ

หลินเอิน

ฉันก็เพิ่งจะได้สนิทกันเมื่อสัปดาห์ก่อน

พันไมล์

ใช่เด็กคนที่แกเคยบอกว่าแม่ของแกรับเลี้ยงและพาไปอยู่ฝรั่งเศษนั่นอะนะ

หลินเอิน

//พยักหน้า

หลินเอิน

ท่านไม่ค่อยว่างน่ะเลยส่งน่านน้ำมาอยู่กับฉัน

หลินเอิน

แต่น้องมันอยู่ไม่นิ่งนี่สิ อยากจะช่วยพนักงานล้างจานเช็ดโต๊ะฉันบอกไม่ต้องก็ไม่ฟัง

หลินเอิน

ทำได้ทุกอย่างยกเว้นการพูดกับคนอื่นๆอะนะ

พันไมล์

อ่ะ..ฮ่าๆ ก็..น่ารักดีนะ//ยิ้มอ่อนๆก่อนจะเหลือบมองน่านน้ำ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ