นักอัญเชิญวัยกระเตาะ #2

เสียงกริ่งยามเช้าดังขึ้นทั่วตึกเรียน บรรยากาศคึกคักของ โรงเรียนไป๋หู่ สงบลงเมื่อครูประจำชั้น ม.4/1 เดินเข้ามา พร้อมกับเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ทุกคนไม่คุ้นหน้า

ครูเหยียน

“นักเรียนใหม่ ย้ายมาเรียนที่นี่ตั้งแต่วันนี้”

ครูเอ่ยเสียงเรียบ แต่สายตาหันไปที่เด็กหนุ่ม

ครูเหยียน

“หลินอี้เทียน ขึ้นมาแนะนำตัวต่อเพื่อน ๆ สิ”

ร่างสูงโปร่งของอี้เทียน ก้าวช้า ๆ ขึ้นไปหน้าห้อง มือกำชายเสื้อแน่นเล็กน้อย รู้สึกถึงสายตาหลายสิบคู่จับจ้องมาอย่างกดดัน

หลินอี้เทียน

“ผม…ชื่อหลินอี้เทียน มาจากเมืองทางใต้ครับ”

เขาก้มศีรษะเล็กน้อย เสียงนุ่มแต่ยังติดประหม่า

หลินอี้เทียน

“ผมหวังว่าจะได้รู้จักและฝากตัวกับทุกคนครับ”

ทันใดนั้น เสียงหัวเราะคิกคักก็ดังขึ้นแทบจะพร้อมกัน

“ฮ่า ๆ ๆ ทำไมมันพูดเหมือนเด็กประถมวะ”

“โคตรสุภาพเลยว่ะ ฮะ ๆ ไก่อ่อนฉิบหาย”

“หล่อก็จริง แต่ท่าทางอ่อนปวกเปียกแบบนี้ โดนรุ่นพี่เล่นแน่”

เสียงล้อเลียนเต็มห้อง แต่ในมุมหนึ่งมีเสียงกระซิบจากกลุ่มเด็กผู้หญิง

“ก็น่ารักดีนะ หล่อกว่าที่คิด”

“ใช่ ๆ แต่ดูเหมือนจะไม่เอาเรื่องเลย แค่หล่อแต่ไก่อ่อนแหละ”

ช่วงพักเที่ยง

นักเรียนทุกคนแยกย้ายไปโรงอาหาร แต่หลินอี้เทียนกลับนั่งอยู่บนห้องเรียน หยิบกล่องข้าวจากกระเป๋าออกมา เปิดฝาก็เห็นเป็น น่องไก่ทอดสีเหลืองทอง ที่แม่ทำมาให้

หลินอี้เทียน

“อย่างน้อยก็ยังมีข้าวฝีมือแม่”

เขายิ้มบาง ๆ ก่อนจะหยิบตะเกียบขึ้นมา