วันไหม่และเพื่อนไหม่

เช้าวันใหม่ ภูลืมตาขึ้นมาในห้อง หอพักเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและพูดคุยของเพื่อน ๆ

“ภู! ตื่นได้แล้ว มัวแต่นอนอยู่ได้” เน็ก กระโดดเข้ามาเขย่าหัวเบา ๆ

“เช้าแล้วนะ นายต้องรีบไปเรียนแล้ว” มาร์ค พูดพร้อมยกแก้วกาแฟให้

ภูลุกขึ้นพยายามยิ้ม แต่ก็ยังรู้สึกเกร็ง ๆ เมื่อมองไปที่เอเอที่นั่งอ่านหนังสืออยู่มุมห้อง รอยยิ้มเดิมไม่เคยหายไป

“เช้านี้กินอะไรดี?” จั๋ง ชวนพูดคุยพลางยิ้มขี้เล่น “พวกเรามีแซนด์วิชกับนมสดนะ”

“อ่า…เอาแซนด์วิชก็ได้” ภูตอบ พลางพยายามไม่สนใจรอยยิ้มของเอเอ

“ภู…วันนี้นายอยากทำกิจกรรมกลุ่มกับเรามั้ย?” ฮาร์ท ถามด้วยน้ำเสียงสุภาพแต่จริงจัง

“กิจกรรมอะไรเหรอครับ?” ภูถามอย่างสงสัย

“เราจะไปห้องสมุดรวมกัน แล้วช่วยกันทำโปรเจกต์กลุ่ม” คอปเปอร์ อธิบาย “อยากให้ทุกคนได้ทำความรู้จักกันมากขึ้น”

“อืม…ได้เลย” ภูพยักหน้า ยิ้มบาง ๆ

ทันใด อลัน ก้าวเข้ามา “Let’s go together, everyone!” เสียงต่างชาติทำให้บรรยากาศสนุกขึ้น

ขณะที่พวกเขาเดินออกไป ภีม พูดเบา ๆ กับภู “ระวังเอเอนะ…บางทีเขาอาจจะดูแปลก ๆ แต่ก็ไม่น่ากลัวเท่าเมื่อคืน”

“อ๋อ…ผมเข้าใจแล้ว” ภูพยักหน้า เหมือนบอกตัวเองว่าเขาจะพยายามปรับตัว

ระหว่างทางไปห้องสมุด เพื่อน ๆ คุยกันเรื่องการเรียน เรื่องกิน เรื่องตลก

“นายจำได้มั้ย…ครั้งที่เราปีนเขาแล้วลื่นจนเปียกหมด?” ขุนพล หัวเราะ พลางเล่าเรื่องเก่าให้เพื่อน ๆ ฟัง

“ฮ่า ๆ จำได้ ๆ มาร์คก็ตกน้ำไปด้วยนะ” จั๋ง เสริม ทำให้ทุกคนหัวเราะกันใหญ่

ภูค่อย ๆ ผ่อนคลายขึ้น แม้รอยยิ้มของเอเอยังอยู่ในหัวใจเขา แต่เสียงหัวเราะของเพื่อน ๆ ช่วยให้เขาไม่กลัวเหมือนเมื่อคืน

“โอเค…วันนี้สนุกแน่ ๆ” ภูคิดในใจ

เมื่อไปถึงห้องสมุด พวกเขานั่งรวมกัน ทำงานร่วมกัน คุยเรื่องโปรเจกต์ แต่ยังแอบมีสายตาของเอเอมองภูเป็นระยะ รอยยิ้มไม่เคยหาย

“ภู นายเก่งเรื่องค้นหาข้อมูลเลยนะ” มาร์ค ชม พลางหัวเราะ

“ขอบคุณครับ” ภูตอบ ยิ้มอาย ๆ

“เอาเถอะ…วันนี้เราอยู่ด้วยกันแล้ว อย่ากังวลมาก” เน็ก พูดด้วยน้ำเสียงจริงใจ

ตอนเย็น หลังเสร็จงานกลุ่ม พวกเขาเดินกลับหอพักด้วยกัน

“คืนนี้เราไปกินไอติมกันมั้ย?” จั๋ง ชวน

“ดีเลย!” ทุกคนตอบพร้อมกัน

ภูมองไปที่เอเอ รอยยิ้มยังคงอยู่ แต่คืนนี้ไม่ได้น่ากลัวเหมือนเมื่อคืน

เขาค่อย ๆ เริ่มเข้าใจว่า…บางครั้งรอยยิ้มไม่หายไปก็ไม่ได้หมายความว่าอันตรายเสมอไป

คืนนี้ ภูเรียนรู้ว่าเพื่อน ๆ และความสนุกสนาน สามารถช่วยให้เขารู้สึกปลอดภัย…แม้เอเอจะยังคงเป็นปริศนาอยู่ก็ตาม

จบ....ตอนที่2

📝 สรุปตอนที่ 2 – วันแรกในหอพัก

ภูและเพื่อน ๆ ไทย (เน็ก มาร์ค ฮาร์ท จั๋ง อลัน คอปเปอร์ ภีม ขุนพล จินวุค) ย้ายเข้าหอพักพร้อมกับเอเอ

วันแรกเต็มไปด้วย บรรยากาศปกติ แต่มีความรู้สึกแปลก ๆ เล็กน้อย

ทุกคนเริ่ม ทำความรู้จักกัน และพูดคุยกันสนุกสนาน แต่บางช่วงก็มี เสียงหรือเงาที่ทำให้ขนลุก

เอเอแสดงรอยยิ้มให้ภู ทำให้ภูรู้สึก อบอุ่นและสบายใจแม้มีความแปลกประหลาดรอบตัว

ตอนจบ เพื่อน ๆ เริ่มสังเกตว่า บางครั้งห้องเหมือนมีอะไรบางอย่างเคลื่อนไหวเอง แต่ยังไม่ชัดเจน

สนับสนุนและให้กำลังใจกันได้นะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***