บ้านวิญญาณ บ้านใหม่ของแสงตะวัน

บ้านใหม่ของแสงตะวัน

เสียงเครื่องยนต์หรูเงียบลงตรงหน้าคฤหาสน์เก่าแก่ที่ตั้งตระหง่านอยู่กลางพื้นที่รกร้าง ม่านเถาวัลย์เลื้อยพันกำแพงสูงจนแทบไม่เห็นตัวตึก แสงตะวัน หรือชื่อจริง ทิศเหนือ วงศ์อัครา หนุ่มหล่อโปรไฟล์ดี ทายาทนักธุรกิจใหญ่ ก้าวลงจากรถพร้อมรอยยิ้มพอใจ

ทิศเหนือ วงศ์อัครา (แสงตะวัน)

ยกมือเท้าสะเอว มองบ้าน “โอ้โห… ถึงจะเก่า แต่สวยฉิบหาย กูชอบว่ะ”

ปีโป้ อัครเดช เพื่อนสนิทที่ตามมาด้วยถึงกับทำหน้าเหยเกทันที

ปีโป้ อัครเดช สุทธิวัฒน์

สวยตรงไหนวะ!? กูว่ามันหลอนมากกว่า มึงจะบ้าซื้อทำไมบ้านร้างเนี่ย?”

ฟิล์ม กฤตภาส ที่ยืนเช็กข้อมูลในแท็บเล็ตเอ่ยเสียงนิ่ง ๆ แต่ชวนขนลุกมากกว่าเดิม

ฟิล์ม กฤตภาส ศิริวรชัย

บ้านนี้…เคยมีคนตายครับ แล้วก็ไม่มีใครกล้าอยู่มาเกือบยี่สิบปี”

มาวิน จิรภัทร ยกแขนกอดอก หัวเราะขำ ๆ

มาวิน จิรภัทร ชัชวาลย์

ถ้ามีผีจริงก็ไม่เห็นเป็นไร อย่างน้อยก็มีคนมาคุยแก้เหงาไง กูว่ามันเท่ดีนะ บ้านหลังเบ้อเริ่มเลย”

ทิศเหนือ วงศ์อัครา (แสงตะวัน)

ยิ้มกวน ๆ “ถูกต้อง มันคือบ้านพักช่วงปิดเทอมของกู คราวนี้ไม่ต้องไปพักรีสอร์ตแล้วเว้ย อยู่บ้านตัวเองนี่แหละ!

เพื่อนทั้งสามหันมามองหน้ากันอย่างเอือม ๆ ก่อนถอนหายใจแทบพร้อมกัน

ลมเย็นพัดวูบสวนขึ้นมาตรงบันไดหินด้านหน้า เสียงประตูไม้ที่ปิดสนิทเองกลับดัง เอี๊ยดดดด… เหมือนมีใครผลักเบา ๆ

เงาร่างโปร่งบางในชุดขาวยืนอยู่บนระเบียงชั้นสอง นัยน์ตาคมทอดมองลงมาข้างล่าง…

เขาคือ ยูโร วิสุทธิ์โชติ วิญญาณหนุ่มหน้าหล่อที่ติดอยู่ในบ้านหลังนี้มาเนิ่นนาน สายตาเต็มไปด้วยความว่างเปล่า แต่ลึก ๆ คล้ายกำลังรอใครบางคน

ยูโร วิสุทธิ์โชติ+ผี

พึมพำกับตัวเองเสียงแผ่วราวลม “ใครกัน… ทำไมรู้สึก…คุ้นเหลือเกิน…”

ทันใดนั้นโคมไฟหน้าประตูแกว่งแรง ทั้งที่ไม่มีลมแรงเลย เพื่อนทั้งสามสะดุ้งโหยง

ปีโป้ อัครเดช สุทธิวัฒน์

ร้องลั่น “เห้ยยย! มึงเห็นมั้ย โคมไฟมันขยับเอง!”

มาวิน จิรภัทร ชัชวาลย์

หัวเราะกลบเกลื่อน “โอ๊ย มันก็แค่ลมป่ะวะ

ฟิล์ม กฤตภาส ศิริวรชัย

เสียงเข้มขึ้น “ไม่มีลมครับ…

ทุกคนหันมามองหน้าแสงตะวันที่กลับยิ้มบาง ๆ อย่างคนไม่กลัวอะไรเลย

ทิศเหนือ วงศ์อัครา (แสงตะวัน)

กูบอกแล้วไง บ้านนี้มันเหมาะกับกูที่สุด… เหมือนเคยอยู่ที่นี่แล้วด้วยซ้ำ”

ยูโรมองลงมา ดวงตาเศร้าแฝงความหวังบางอย่างที่แม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่เข้าใจ

และนั่นคือจุดเริ่มต้น…ของเรื่องราวในบ้านวิญญาณ

!!!!

ตัด

เสียงเจาะ เสียงเลื่อย และเสียงคนงานดังทั่วทั้งคฤหาสน์เก่า เมื่อการรีโนเวทเริ่มขึ้น แสงตะวันเดินสำรวจรอบบ้านอย่างอารมณ์ดี แต่เพื่อนสนิทอย่าง ปีโป้ กลับนั่งจมอยู่กับแท็บเล็ต ค้นหาข้อมูลด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยปกติ

ปีโป้ อัครเดช สุทธิวัฒน์

โห…เหี้ยละ…”

เขารีบหันไปเรียกฟิล์มกับมาวินที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ

ปีโป้ อัครเดช สุทธิวัฒน์

พวกมึง… มาดูอันนี้ดิ”

มาวิน จิรภัทร ชัชวาลย์

เดินเข้ามาอย่างไม่ค่อยใส่ใจ “อะไรอีกวะ มึงทำหน้าอย่างกับเจอผี”

ปีโป้ อัครเดช สุทธิวัฒน์

เบิกตากว้าง “เออ กูว่าเรื่องนี้มันน่ากลัวกว่าผีอีก! ฟังนะ บ้านหลังนี้อายุห้าสิบปีเต็ม

ฟิล์ม กฤตภาส ศิริวรชัย

ห้าสิบปี…ก็ไม่แปลกนี่?”

ปีโป้ อัครเดช สุทธิวัฒน์

ไม่แปลกตรงไหนวะ! เจ้าของคนแรกชื่อ ทิศเหนือ วงศ์อัครา…” เงยหน้ามองแสงตะวันที่ยืนสั่งงานอยู่ “…ชื่อเหมือนมึงเป๊ะเลยแสงตะวัน”

มาวิน จิรภัทร ชัชวาลย์

หัวเราะหึ “บังเอิ๊ญบังเอิญ

ปีโป้ อัครเดช สุทธิวัฒน์

เสียงสั่นนิด ๆ “ยังไม่จบ… เจ้าของคนแรก ‘หายสาบสูญ’ ไม่มีใครเจอศพจนถึงทุกวันนี้”

บรรยากาศเริ่มเงียบลง ฟิล์มเงยหน้ามองปีโป้ทันที

ฟิล์ม กฤตภาส ศิริวรชัย

แล้วคนที่สองล่ะ?”

ปีโป้ อัครเดช สุทธิวัฒน์

กลืนน้ำลายก่อนเลื่อนหน้าจอให้ดู “เจ้าของคนที่สองชื่อ ยูโร วิสุทธิ์โชติ… ตายอยู่ในบ้านหลังนี้ ตายแบบ… โดดเดี่ยว ไม่มีใครรู้สาเหตุ”

ครืด… เสียงหน้าต่างบานเก่าขยับเอง ทั้งที่ไม่มีลมพัด

มาวิน จิรภัทร ชัชวาลย์

หน้าซีดลงเล็กน้อย แต่พยายามขำกลบเกลื่อน “โอ้โห ฟังแล้วขนลุกจริง ๆ ว่ะ กูว่าไม่ใช่บังเอิญแล้วนะ…”

ปีโป้ อัครเดช สุทธิวัฒน์

หันไปหาแสงตะวันที่กำลังยืนกอดอกยิ้มอยู่กลางบ้าน “แสง มึงจะยังดื้อจะอยู่จริง ๆ เหรอวะ? นี่มันไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ แล้วนะ…”

ทิศเหนือ วงศ์อัครา (แสงตะวัน)

ยกยิ้มมุมปาก สีหน้ามั่นใจ “แล้วทำไมจะไม่ได้ล่ะ? กูชอบบ้านนี้ว่ะ ต่อให้มีวิญญาณจริง ๆ กูก็อยู่”

บนระเบียงชั้นสอง ร่างโปร่งใสของ ยูโร ยืนกอดอกมองลงมา เสียงหัวเราะเบา ๆ แว่วออกมาจากริมฝีปาก

ยูโร วิสุทธิ์โชติ+ผี

เจ้าของใหม่… ช่างดื้อด้านจริง ๆ”

ลมเย็นวูบหนึ่งพัดผ่านทั้งบ้านจนทุกคนสะดุ้ง และนี่คือเพียงจุดเริ่มต้นของความน่าขนลุก…

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ