บทที่ 2 : โอเอซิสของคนสองคน
เช้าแรกในคฤหาสน์ แมวน้อยตื่นขึ้นท่ามกลางผ้าปูเตียงผืนฝ้ายอียิปต์หนาเนียน แสงเช้าไหลผ่านมู่ลี่ไม้ ละอองกลิ่นส้มและดอกส้มจากสวนข้างนอกพรมผืนหนา เธอลืมตาแล้วคิดว่าทุกอย่างเป็นความฝัน—จนพยาบาลในชุดขาวยิ้มและบอกให้เธอ “ยืดแขน” ตรวจรอยเชือก
“จะอยู่ที่นี่ชั่วคราว…จนกว่าทุกอย่างปลอดภัย” เสียงไลลามาจากประตู เธอสวมเชิ้ตสีงาช้าง ปลดกระดุมเม็ดบนสุด ดวงตาพักพิงอยู่กับใบหน้าที่เพิ่งได้อาบน้ำอุ่น
“ฉัน…สร้างปัญหาหรือเปล่า” แมวน้อยถาม เสียงเบาจนพยาบาลต้องแกล้งยุ่งเพื่อให้ทั้งสองได้คุยกันตามลำพัง
“เธอช่วยฉันต่างหาก” ไลลาตอบ “เพราะตอนเธอวิ่งเข้าหาไฟ ฉันเลยเห็นรอยของพวกมัน—และตอนนี้ฉันรู้ว่าเส้นไหนต้องตัด”
เธอพาแมวน้อยเดินชมโอเอซิสส่วนตัว—อาคารสีทรายเรียงเป็นครึ่งวงกลม รอบสระน้ำกลางสวนมะกอก โดมแก้วฝังเครื่องปรับอากาศที่ทำอุณหภูมิพอดีราวจงใจบอกว่าที่นี่ “ไม่มีทะเลทรายสำหรับเธออีกแล้ว”
แมวน้อยหยุดมองกระจกเงาบานยาว—เสื้อผ้าผืนใหม่หลวมพอดี ผมที่ถูกหวีเรียบจนลืมกลิ่นทราย เธอสบตาตัวเองและแปลกใจที่ได้เห็น “คน” ในภาพฝัน
ระหว่างอาหารเช้า—ชาใบมิ้นต์ ขนมปังแผ่นบาง น้ำผึ้งดอกส้ม—เสียงโทรศัพท์ของไลลาสั่นอีกครั้ง ภาพกล้องวงจรปิด: ท่าขนส่งเมื่อคืน มีรถบรรทุกหายหนึ่งคัน คนในที่ชื่อ อาเดล หายไปพร้อมกัน ไลลาปิดจอ วางช้อนช้า ๆ แล้วเงยตายิ้มให้แมวน้อยราวไม่เกิดอะไรขึ้น “วันนี้เธออยากลองอะไร”
“อยาก…นั่งเฉย ๆ ได้ไหมคะ” เธอหัวเราะแห้ง ๆ “ฉันเพิ่งเคยนั่งกินอะไรโดยไม่ต้องเร่งรีบ”
“ได้สิ” ไลลาพยักหน้า “เราเริ่มจากการเรียนรู้วิธี ‘ปลอดภัย’ ก่อน แล้วค่อยเรียนรู้โลก”
ในเงาสระน้ำ ดวงตาของไลลาระยับขึ้นคล้ายประกายหินมีค่าเมื่อโดนแสง เธอรู้—คนทรยศจะโผล่หัว และตอนนั้น…เธอจะกัดไม่ปล่อย แต่ในเวลาเดียวกัน มือของไลลาก็ค่อย ๆ ปรับเบาะพิงให้แมวน้อย พูดเสียงเบาจนฟังเหมือนลม “ถ้าเธอง่วง—นอนเถอะ” ราวกับโลกภายนอกหยุดหมุนเมื่อเด็กสาวหลับตาลงบนโซฟา
โอเอซิสแห่งนี้กลายเป็นพื้นที่สองชั้น—ชั้นบนคือสวนและเสียงน้ำพุ ชั้นล่างคือสนามสงครามในเงา และไลลาก็ยืนอยู่บนบันไดทั้งสองฝั่ง
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments