ตอนที่2

อะไรนี่แกไม่รู้หรอกเหรอ ว่าขอทานที่มาต่อแถวเพื่อที่จะมาตั้งชื่อลูกของจ้าวตระกูลกู่หนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ในเมืองชวนไห่แห่งนี้หรือว่าแกต่อแถวจน ความจำเสื่อมไปแล้ว เมื่อได้ยินอย่างนั้นกู่ฉางก็รู้ว่าแท้จริงแล้วเขาก็ข้ามภพมาอยู่ในร่างของเด็กในครรภ์ของฮูหยินตระกูลกู่เมื่อคิดได้ดั่งนั้นเขาคิดว่าคงดีไม่น้อยถ้าให้วิญญาณหลักของเขาอยู่ในครรภ์แล้วให้ร่างแยกของเขาเป็นเบ็ดที่ค่อยตกปลามาให้เขา

เจ้าลิงอย่าพูดกลับเจ้าหมาอย่างนั้นเลยพวกเราก็จะบ้าอยู่แล้วถ้ายืนต่อแถวแบบนี้ใคๆเขาก็บ้าดูชิยืน อยู่ที่นี่จนบ่ายแล้วอีกชัก4ชั่วยามข้าก็บ้าเหมือน

แหละ.เอ่อๆไม่พูดก็ ไม่พูดชายที่ชื่อลิงกล่าวเขาเป็นชายร่างสูงผอมแห้งราวกับเหลือแต่กะดูกผิวชีดเชียว เอ่อว่าแต่เจ้าหนูเจ้าคิดชื่อไว้หรือยังเขา

เหลือบมองไปที่ด้านหลังหาเสียงที่ดังอยู่เมื่อกี้นี้

ยังเลียกะว่าจะตั้งมั่วไปงั้นแหละถ้าโชคดีก็คงได้ทองคำแท่งแหละมั้งทั้งสองสนทนากันอย่างออกรส

โดยที่ไม่สนใจกู่ฉางเลยแม้แต่น้อย.

ละบบแล้วที่บอกว่าย้ายวิณญาณหลักหมายความว่ายังไงโฮสมันคือการย้ายร่างหลักของโฮสไปสู่ร่างแยกหรือภาชนะใหม่ชึ่งมันสามารถสอดส่องภาพอื่นผ่านมุมมองของร่างแยกอีกด้วยอืมมีประโยชน์มากจริงๆแต่ฉันสามารถย้ายไปสู่ร่างหลักเมื่อใดก็ได้ใช่ไหม

ถูกต้องแล้วโฮส

ฮ่าๆนี่มันเยี่ยมจริงๆ

เอาล่ะเรามาทำความเข้าใจสถานการณ์กันก่อนตัวฉันข้ามมาในร่างของว่าทีนายน้อยตระกูลกู่ชึ่งยัง

อยู่ในครรภ์แล้วสร้างร่างแยกนี้ไว้ชึ่งเป็นขอทานที่มีอายุน่าจะปะมาร20ปี แล้วเจ้าของร่างน่าจะใช้ชื่อสัตว์เป็นตัวเรียกเพราะพวกเขาน่าจะไม่มีชื่อแช่หรือตระกูลเฮ้ออดทนรออีกหน่อย. เขาอดไม่ได้ที่จะมองไปข้างหน้าระหว่างที่เขากำลังคิดในใจอยู่นั้นจำนวนคนก็เริ่มลดลงเรื่อยไป. ได้ยินแต่เสียงสนทนาของผู้คน. บ้างก็มาเพื่อกินฟรี บ้างก็มาที่นี้เพื่อขอชื่อตระกูลกู่ บ้างก็มาเพื่อใช้โอกาสนี้ผูกมิตรกับตระกูลกู่

____________

ที่ด้านหน้าประตูคฤหาสน์ตระกูลกู่

แถวหน้าสุดมีโต๊ะ,เก้าอี้และคนสองคนอยู่ด้านหน้าสุดพวกเขามีออร่าของผู้ฝึกฝนอมตะละดับการสร้างรากฐานชึ่งถ้าหากอยู่ที่นิกายเล็กบางแห่งบางที่พวกเขาอาจจะเป็นศิษภายในหรือศิษหลักก็ได้.

นี่กู่ปิง เจ้าคิดเห็นว่าอย่างไรเกี่ยวกับการให้ขอทานมาตั้งชื่อนายน้อย ชายที่ชื่อกู่โม่ ถามอย่างไม่ใส่ใจ

ก็ข้าคิดว่าน่าจะเป็นการสร้างบารมีให้ตระกูลกู่น่ะอีกอย่างมันเป็นคำขอของฮูหยิน เขาพูดพรางดีดนิ้วเสกข้าวต้มพูดไปพรางใช่แล้วเมื่อมาถึงระดับสร้างรากฐานสามารถมีคาถาเวทมนต์ต่างๆได้.

ฮ่าๆๆ เฮ้อ กู้โม่หัวเราะแล้วถอนหายใจถูกอย่างที่เจ้าว่ามาเขาพูดเเล้วขหยับมือช้ายเพื่อควบคุมหุ่นเชิด หุ่นเชิดไม้จํ้าตรา ในกระดาษที่ขอทานเขียนชื่อใส่

เอ่อข้าต้องทำยังไงเหรอครับ! เสียงขอทานดังขื้น

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ตอนที่1 ร่างแยกตัวแรก

บทต่อไป

ตอนที่3



ฮอต