The Angry Heart: เพราะมันปลุกเพลิงในใจ...
three³
คุณชายอัครา
พี่พิมลเป็นอะไรมั้ย//พยุง
คุณชายอัครา
รีบออกไปกัน!//รีบพาพิมลวิ่งออกไป
เมื่ออัคราถูกจับไว้เขาก็ล้มลงอย่างแรงและรีบบอกให้พิมลไปตามพ่อมา
คุณหนูพิมล
รอก่อนนะ!//รีบวิ่งออกไป
คนปริศนา?
//ง้างมีดขึ้นและแทงไปที่อกซ้ายของอัครา
คุณชายอัครา
//จับมีดคนร้ายไว้
คุณชายอัครา
โอ๊ย!//ต้านแรงแทบไม่ไหว
คุณหนูพิมล
รีบตามมาค่ะ//รีบนำ
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ไหน!? //มองเข้าไปในห้อง
เมื่อมาอีกที...คนร้ายก็หายไปแล้ว
มีเพียงอัคราที่กำลังถือมีดอยู่
คุณหนูพิมล
นั่น!//ชี้ไปที่อัครา
ทัศน์ [คุณพ่อ]
//มองไปที่อัครา
คุณหนูพิมล
โชคดีที่หนูหนีมันมาได้
ทัศน์ [คุณพ่อ]
//เดินไปกระชากแขนอัคราและไปนอกห้อง
คุณชายอัครา
ผมเจ็บ!//พยายามแกะมือคนเป็นพ่อ
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทำไมทำแบบนี้!!
คุณชายอัครา
ผมเห็นพี่พิมลเค้ากำลังโดนคนทำร้าย
คุณชายอัครา
แล้วพอป๊ากำลังมามันก็ยัดมีดใส่มือผมแล้วก็กระโดดหน้าต่างไป
ทัศน์ [คุณพ่อ]
เพ้อเจ้อ!!!//ตะคอก
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ห้องของพิมลอยู่ตั้งชั้น3
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ผีที่ไหนมันจะปีนขึ้นมาแล้วก็กระโดดลงไป
มิเกล [คุณแม่]
เกิดอะไรขึ้นคะ? ทำไมเสียงดังกันจัง//เดินมา
คุณหนูลิลิน
//เดินมาพร้อมมิเกล
คุณหนูพิมล
เค้าจะทำร้ายหนูค่ะ//ชี้ไปที่อัครา
คุณหนูพิมล
หนูกำลังนอนแล้วทีนี้เค้าก็กระโจมเข้ามาในห้อง
คุณหนูพิมล
แล้วจะเอามีดนั้นมาแทงหนู
คุณหนูลิลิน
จะเป็นแบบนั้นได้ยังไง
คุณหนูลิลิน
อัคราเค้าสนิทกับเธอไม่ใช่รึไง
คุณหนูลิลิน
เค้าจะทำแบบนั้นไปเพื่ออะไร
มิเกล [คุณแม่]
อย่ามาสร้างเรื่องตบตาพวกฉัน
ทัศน์ [คุณพ่อ]
พวกเธอนั่นแหละ!!
คุณชายอัครา
ป๊าเชื่อเด็กคนนี้มากกว่าผมหรอ
ทัศน์ [คุณพ่อ]
แกก็หุบปากไป!!
ทัศน์ [คุณพ่อ]
แกจะมาทำร้ายพิมลได้ยังไง เค้าเพิ่งมาที่นี้ได้ไม่ถึงเดือน
คุณหนูลิลิน
อัคราไม่ใช่คนแบบนั้น
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
//วิ่งมา
ทัศน์ [คุณพ่อ]
หายหัวไปไหนมามายด์
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
คือหนูเพิ่งไปตัดกิ่งไม้มาค่ะ
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
แล้วได้ยินเสียง...ก็เลยรีบมาดู
คุณชายอัครา
พี่มายด์ทำหรอ?
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
คะ?
คุณชายอัครา
พี่ไปตัดไม้ทำไมตอนนี้
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
ก็แค่เห็นว่ามันยาวค่ะ...กลัวมันทิ่มแทงคุณๆตอนวิ่งเล่นกัน
มิเกล [คุณแม่]
งั้น...วันนี้เราแยกย้ายกันก่อนดีกว่านะ
มิเกล [คุณแม่]
อย่าเพิ่งไปคิดเลย
คุณหนูลิลิน
ป่ะอัครา//จับมืออัคราและเดินไปบนห้อง
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
//ตาม
มิเกล [คุณแม่]
//มองพิมลก่อนจะเดินตามลูกไป
คุณชายอัครา
เจ้เชื่อมั้นว่าผมไม่ได้ทำในวันนั้น
คุณหนูลิลิน
จะไปทำแบบนั้นได้ยังไง
คุณชายอัครา
หรือพี่พิมลมันใส่ร้ายผมเพื่ออะไรบางอย่าง
อัคราเริ่มมีความคิดแปลกๆเหมือนกับมิเกลและลิลินที่คิดมาตลอด
คุณหนูพิมล
อะไร?//เปิดประตูห้อง
คุณหนูพิมล
ฉันคิดจะทำอะไรพวกแก
คุณหนูพิมล
ฉันก็อายุ7ขวบจะคิดอะไรแบบนั้น
คุณหนูพิมล
คิดว่าตัวเองเล่นละครเด็กกันหรอ
คุณหนูพิมล
แต่จะว่าไปเนี่ย...
คุณหนูพิมล
พวกแกก็มีครอบครัวที่อบอุ่นมานานละ
คุณหนูพิมล
ถ้าเกิดไปนอนข้างทางเหมือนกันบ้างจะเป็นอะไรไป
คุณหนูลิลิน
คิดจะทำอะไรพิมล
มิตา [พี่เลี้ยงคุณหนูพิมล]
//ล็อคประตูห้อง
คุณหนูพิมล
อันที่จริงไม่ต้องนอนข้างทางหรอก
มิตา [พี่เลี้ยงคุณหนูพิมล]
//ล้วงมีดออกจากกระเป๋า
คุณชายอัครา
เจ้...//เกาะแขน
มิตา [พี่เลี้ยงคุณหนูพิมล]
ฮึ้ย!!//ใช้มีดแทงลิลิน
คนปริศนา?
//ปีนขึ้นหน้าต่าง
คุณหนูพิมล
//ขึ้นไปนั่งดูบนเตียงสองชั้น
คนใส่หน้ากากดำเริ่มหยิบผงประหลาดออกมาจากถุง
มิตา [พี่เลี้ยงคุณหนูพิมล]
กูจะฆ่ามึงให้ตายอีลิลิน!//พุ่งเข้าไปแทงลิลิน
ลิลินโดนเพียงใบมีดเฉือนที่เอว แต่ไม่ได้ถูกแทง
คนปริศนา?
//สาดผงประหลาดใส่อัคร
ผงนั้นมันไม่โดนอัครา แต่กลับไปโดนมิตา
มิตา [พี่เลี้ยงคุณหนูพิมล]
ฮึก!
เมื่อผงนี้ถูกตัวคน มันจะทำให้รู้สึกแสบร้อนที่ผิวแล้วเกิดแผลไหม้
มิตา [พี่เลี้ยงคุณหนูพิมล]
กรี๊ดดดด
คุณชายอัครา
เจ้!//พยุงตัวลิลิน
คุณชายอัครา
ฮึก!...//จับแขนคนตัวใหญ่ไว้
คุณหนูพิมล
เอามันให้ตายวันนี้
เสียงกรีดร้องของมิตาเริ่มดังขึ้นทำให้ทัศน์และมิเกลเริ่มวิ่งมาเค่ะประตู
คุณหนูพิมล
//ทิ้งตัวลงใส่พื้นทำให้หัวพิมลกระแทกเข้ากับกระเบื้อง
คนปริศนา?
//ผลักอัคราลงใส่ลิลิน
คนปริศนา?
//ทิ้งถุงผ้าไว้กับอัครา
คุณชายอัครา
เจ้ลุกไหวมั้ย...
คุณชายอัครา
เจ้//พยุงตัวลิลิน
มิตา [พี่เลี้ยงคุณหนูพิมล]
//โยนมีดให้กับลิลิน
เสียงทุบประตูยังคงดังต่อเนื่องจนมันถูกพังออก
มิเกล [คุณแม่]
อัคราลูก! //ตกใจ
Comments