two²

เบื้องหน้าคือทัศน์กำลังนั่งลูบหัวเด็กผู้หญิงคนหนึ่งอยู่
รุ่นราวคราวเดียวกับลิลินแต่ว่าเด็กคนนั้นดูมอมแมมและยากไร้กว่า
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
อะไรอ่ะอัครา? //เดินเข้ามาและมองตามน้องชาย
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
พาเด็กคนนี้ไปอาบน้ำแต่งตัวให้ดีที
ตปก.หญิง
ตปก.หญิง
ค่ะ...//เดินมาอุ้มตัวเด็กไปอาบน้ำ
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
นี่คืออะไรคะป๊า?//เดินไปหาทัศน์
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
//หันไปมอง
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
เปล่า
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ป๊าแค่เห็นเด็กเค้าโดนขายกินมา
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
แล้วสงสารก็เลยรับมาเลี้ยงไว้
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
อ๋อค่ะ
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
แล้วพวกเราล่ะครับ
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ป๊ายังจะสนใจพวกเรามั้ย?
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
สนใจสิ
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ก็ลูกป๊าทั้งนั้น//กอดอัครา
.
ในตอนกลางคืน
20:16 น.
ห้องทานข้าว
ทุกคนนั่งมองเด็กผู้หญิงที่กำลังนั่งนิ่งไม่พูดอะไร เธอค่อยๆใช้มือจับข้าวเจ้าในจานเพราะความใช้ช้อนส้อมไม่เป็น
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
//ตาเป็นประกาย
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ใช้มือกินข้าว//พึมพำ
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
น่าสนุก!
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
//ใช้ศอกสะกิด
เด็กหญิงคนนั้นค่อยๆนำข้าวเจ้าเข้าปากและเคี้ยว
ด้วยความที่เธอไม่เคยได้กินข้าวเจ้าที่ใหม่ๆจึงรู้สึกว่ามันอร่อยกว่าตอนที่เธออยู่กับแม่และหากินข้างทางมากๆ
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
กินเยอะๆนะ
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ไม่อิ่มตักเพิ่มได้
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
คิดซะว่านี่คือบ้านของหนู
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
//มอง
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
อ่ะๆ เด็กๆกินเลยจ่ะ กินๆ
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
มายด์กินด้วยกันนะ
มายด์  [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
ค่ะคุณหญิง
.
เมื่อทุกคนทานข้าวกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว มิเกลที่รู้สึกแปลกๆจึงมาคุยกับทัศน์เรื่องเด็กคนนั้น
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
คุณ...
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
คุณคิดยังไงเอาเด็กคนนั้นมาเลี้ยง
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
ฉันรู้สึกแปลกๆยังไงก็ไม่รู้กับเด็กคนนั้น
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
รู้สึกยังไง
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
แค่เด็กคนเดียวเอง
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
ฉันห่วงลูกฉัน
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
ฉันกลัวว่าวันนึงลูกจะเป็นอะไรไป
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
เด็กนะเด็ก
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
เด็กมันจะทำอะไรได้
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ฉันเห็นว่าเด็กคนนั้นน่าสงสารเลยเอามาเลี้ยงแค่นั้นเอง
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
เค้าไม่มีพิษภัยอะไรหรอก
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
แต่!
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
พอๆ
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
พรุ่งนี้ฉันจะจ้างพี่เลี้ยงมา
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ทัศน์ [คุณพ่อ]
//เดินออกไปจากห้อง
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
อะไรวะ
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
//เดินเข้ามา
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
ม๊าคะ
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
//หันไปหาลิลิน
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
ม๊ารู้สึกเหมือนกันหรอ
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
ว่า...เด็กคนนั้น
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
จ่ะ//ย่อตัวไปหาลิลิน
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
ทำไมล่ะ
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
หนูก็รู้สึกหรอลูก
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
ค่ะม๊า
คุณหนูลิลิน
คุณหนูลิลิน
เค้าดูแปลก...ดู...ไม่เหมือนคนดีเท่าไหร่เลย
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
เอาน่า
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
ไม่เป็นไร
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
ถ้าเค้าทำอะไรลูกกับอัคราค่อยมาบอกม๊านะ
มิเกล [คุณแม่]
มิเกล [คุณแม่]
ไปนอนได้แล้วไป
.
.
ผ่านไป3วัน
ตอนนี้ทุกอย่างปกติมากๆ และเด็กคนนั้นได้ชื่อของตัวเองแล้วคือชื่อว่าพิมล หรือ คุณหนูพิมล แม้ว่าจะเป็นลูกที่ถูกเก็บมาเลี้ยงแต่ว่าทัศน์ก็รัก
อัคราเองก็มักจะไปเล่นด้วยประจำแล้วเด็กคนนั้นก็ดูไม่มีพิษภัยร้ายแรงเลยนะ มิเกลและลิลินอาจจะคิดไปเองก็ได้
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
พี่พิมล!
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ดูนี่สิ!
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
น่ารักมากเลยอ่ะ
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
อยากได้มั้ย
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
อือ...อื้อ!
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
เอาสิ
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
แต่ไม่มีเหรียญแล้ว...
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
น่าจะต้องกลับบ้านอ่ะ
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
งั้น...กลับ...บ้าน
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ป่ะ!
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ง่วงพอดีนั่นแหละ
เห็นมั้ยล่ะ เด็กๆเข้ากันดีจะตาย ไม่เห็นมีอะไรให้น่าเป็นห่วงเลยซักนิดเดียว
อยู่ไปเรื่อยๆจนถึง3สัปดาห์
ในตอนพิมลกำลังหลับอยู่นั้น ห้องทุกอย่างก็ปิดไฟมืดไปหมด
คนปริศนา?
คนปริศนา?
//เปิดหน้าต่างออกและกระโดดลงพื้น
ฟุบ!
คนปริศนา?
คนปริศนา?
//เดินไปเปิดไฟ
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
//แสงไฟลอดเข้าไปในตา
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
อึก...ใคร...ใครคะ//สะลึมสะลือ
คนร้ายเริ่มล้วงมือเข้าไปเพื่อหยิบมีดในถุงผ้า
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
//ลืมตามาเห้นคนกำลังจะใช้มีดแทงตัวเอง
เสียงเด็กกรี๊ดดังขึ้นทำให้อัครที่เดินอยู่หน้าห้องสะดุ้งโหยง
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
ใคร?
คนปริศนา?
คนปริศนา?
//จับขาพิมลไว้
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
ช่วย!...//โดนปิดปาก
คนปริศนา?
คนปริศนา?
//ใช้มีดกรีดแขนของพิมล
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
//น้ำตาคลอ+กัดมีดคนร้าย
เมื่อคนร้ายเผลอตัวเปิดปากของพิมิล
เธอก็รีบร้องของความช่วยเหลือทันที
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
พี่พิมล!//รีบเปิดประตู
คุณชายอัครา
คุณชายอัครา
//อึ้ง
คุณหนูพิมล
คุณหนูพิมล
ช่วยด้วย!
คนปริศนา?
คนปริศนา?
//ง้วงมีดขึ้นสูงและแทงมันไปที่หลังของเด็ก
เลือกตอน

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!