The Angry Heart: เพราะมันปลุกเพลิงในใจ...
two²
เบื้องหน้าคือทัศน์กำลังนั่งลูบหัวเด็กผู้หญิงคนหนึ่งอยู่
รุ่นราวคราวเดียวกับลิลินแต่ว่าเด็กคนนั้นดูมอมแมมและยากไร้กว่า
คุณหนูลิลิน
อะไรอ่ะอัครา? //เดินเข้ามาและมองตามน้องชาย
ทัศน์ [คุณพ่อ]
พาเด็กคนนี้ไปอาบน้ำแต่งตัวให้ดีที
ตปก.หญิง
ค่ะ...//เดินมาอุ้มตัวเด็กไปอาบน้ำ
คุณหนูลิลิน
นี่คืออะไรคะป๊า?//เดินไปหาทัศน์
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ป๊าแค่เห็นเด็กเค้าโดนขายกินมา
ทัศน์ [คุณพ่อ]
แล้วสงสารก็เลยรับมาเลี้ยงไว้
คุณชายอัครา
แล้วพวกเราล่ะครับ
คุณชายอัครา
ป๊ายังจะสนใจพวกเรามั้ย?
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ก็ลูกป๊าทั้งนั้น//กอดอัครา
ทุกคนนั่งมองเด็กผู้หญิงที่กำลังนั่งนิ่งไม่พูดอะไร เธอค่อยๆใช้มือจับข้าวเจ้าในจานเพราะความใช้ช้อนส้อมไม่เป็น
คุณชายอัครา
//ตาเป็นประกาย
คุณชายอัครา
ใช้มือกินข้าว//พึมพำ
เด็กหญิงคนนั้นค่อยๆนำข้าวเจ้าเข้าปากและเคี้ยว
ด้วยความที่เธอไม่เคยได้กินข้าวเจ้าที่ใหม่ๆจึงรู้สึกว่ามันอร่อยกว่าตอนที่เธออยู่กับแม่และหากินข้างทางมากๆ
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ไม่อิ่มตักเพิ่มได้
ทัศน์ [คุณพ่อ]
คิดซะว่านี่คือบ้านของหนู
มิเกล [คุณแม่]
อ่ะๆ เด็กๆกินเลยจ่ะ กินๆ
มิเกล [คุณแม่]
มายด์กินด้วยกันนะ
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
ค่ะคุณหญิง
เมื่อทุกคนทานข้าวกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว มิเกลที่รู้สึกแปลกๆจึงมาคุยกับทัศน์เรื่องเด็กคนนั้น
มิเกล [คุณแม่]
คุณคิดยังไงเอาเด็กคนนั้นมาเลี้ยง
มิเกล [คุณแม่]
ฉันรู้สึกแปลกๆยังไงก็ไม่รู้กับเด็กคนนั้น
ทัศน์ [คุณพ่อ]
รู้สึกยังไง
ทัศน์ [คุณพ่อ]
แค่เด็กคนเดียวเอง
มิเกล [คุณแม่]
ฉันห่วงลูกฉัน
มิเกล [คุณแม่]
ฉันกลัวว่าวันนึงลูกจะเป็นอะไรไป
ทัศน์ [คุณพ่อ]
เด็กมันจะทำอะไรได้
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ฉันเห็นว่าเด็กคนนั้นน่าสงสารเลยเอามาเลี้ยงแค่นั้นเอง
ทัศน์ [คุณพ่อ]
เค้าไม่มีพิษภัยอะไรหรอก
ทัศน์ [คุณพ่อ]
พรุ่งนี้ฉันจะจ้างพี่เลี้ยงมา
ทัศน์ [คุณพ่อ]
//เดินออกไปจากห้อง
มิเกล [คุณแม่]
//หันไปหาลิลิน
คุณหนูลิลิน
ม๊ารู้สึกเหมือนกันหรอ
คุณหนูลิลิน
ว่า...เด็กคนนั้น
มิเกล [คุณแม่]
จ่ะ//ย่อตัวไปหาลิลิน
มิเกล [คุณแม่]
หนูก็รู้สึกหรอลูก
คุณหนูลิลิน
เค้าดูแปลก...ดู...ไม่เหมือนคนดีเท่าไหร่เลย
มิเกล [คุณแม่]
ถ้าเค้าทำอะไรลูกกับอัคราค่อยมาบอกม๊านะ
มิเกล [คุณแม่]
ไปนอนได้แล้วไป
ตอนนี้ทุกอย่างปกติมากๆ และเด็กคนนั้นได้ชื่อของตัวเองแล้วคือชื่อว่าพิมล หรือ คุณหนูพิมล แม้ว่าจะเป็นลูกที่ถูกเก็บมาเลี้ยงแต่ว่าทัศน์ก็รัก
อัคราเองก็มักจะไปเล่นด้วยประจำแล้วเด็กคนนั้นก็ดูไม่มีพิษภัยร้ายแรงเลยนะ มิเกลและลิลินอาจจะคิดไปเองก็ได้
คุณชายอัครา
น่ารักมากเลยอ่ะ
คุณชายอัครา
แต่ไม่มีเหรียญแล้ว...
คุณชายอัครา
น่าจะต้องกลับบ้านอ่ะ
คุณหนูพิมล
งั้น...กลับ...บ้าน
คุณชายอัครา
ง่วงพอดีนั่นแหละ
เห็นมั้ยล่ะ เด็กๆเข้ากันดีจะตาย ไม่เห็นมีอะไรให้น่าเป็นห่วงเลยซักนิดเดียว
อยู่ไปเรื่อยๆจนถึง3สัปดาห์
ในตอนพิมลกำลังหลับอยู่นั้น ห้องทุกอย่างก็ปิดไฟมืดไปหมด
คนปริศนา?
//เปิดหน้าต่างออกและกระโดดลงพื้น
คุณหนูพิมล
//แสงไฟลอดเข้าไปในตา
คุณหนูพิมล
อึก...ใคร...ใครคะ//สะลึมสะลือ
คนร้ายเริ่มล้วงมือเข้าไปเพื่อหยิบมีดในถุงผ้า
คุณหนูพิมล
//ลืมตามาเห้นคนกำลังจะใช้มีดแทงตัวเอง
เสียงเด็กกรี๊ดดังขึ้นทำให้อัครที่เดินอยู่หน้าห้องสะดุ้งโหยง
คุณหนูพิมล
ช่วย!...//โดนปิดปาก
คนปริศนา?
//ใช้มีดกรีดแขนของพิมล
คุณหนูพิมล
//น้ำตาคลอ+กัดมีดคนร้าย
เมื่อคนร้ายเผลอตัวเปิดปากของพิมิล
เธอก็รีบร้องของความช่วยเหลือทันที
คุณชายอัครา
พี่พิมล!//รีบเปิดประตู
คนปริศนา?
//ง้วงมีดขึ้นสูงและแทงมันไปที่หลังของเด็ก
Comments