ยืมตัวมาเป็นแฟนดันกลายเป็นผัวซะงั้น
...เสียงหวูดของรถพยาบาลยังดังก้องในหัวมีนา แม้เวลาจะผ่านไปหลายวันแล้วก็ตาม ภาพของแม่ที่นอนแน่นิ่งอยู่บนเตียง ICU ทำให้เธอต้องกัดฟันไม่ให้ร้องไห้ออกมาทุกครั้งที่คิดถึง...
...“ค่ารักษาพยาบาลงวดนี้...ห้าหมื่น”...
...เสียงเจ้าหน้าที่บัญชีของโรงพยาบาลดังขึ้นอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว...
...ห้าหมื่น......
...สำหรับบางคน มันอาจแค่ราคากระเป๋าถือ...
...แต่สำหรับมีนา มันคือความเป็นความตาย...
...ของคนที่เธอรักที่สุด...
...หลังจากทำงานพาร์ตไทม์จนหัวหมุนอยู่หลายที่...
...จู่ๆ โชคชะตาก็เล่นตลกกับเธอ......
...หมับ!...
...“เฮ้ย! ระวังหน่อยสิ!”...
...เสียงทุ้มต่ำปนหงุดหงิดดังขึ้นหลังจากมีนาพุ่งเข้าชนชายแปลกหน้าร่างสูงหน้าหล่อขั้นเทพ… แต่ดันหน้าบึ้งเหมือนหมาโดนยึดกระดูก...
...เธอเงยหน้าขึ้น ก็เจอเขา ใส่สูทราคาแพง ผมเสยเนี้ยบ ตาเรียวนิ่งเหมือนน้ำแข็ง...
...“ขอโทษค่ะ!” มีนารีบโค้ง แต่ก่อนจะได้พูดอะไรต่อ เธอก็เห็น......
...กระเป๋าใส่เอกสารของเขา กระเด็นหล่นกลางถนน และรถบรรทุกกำลังพุ่งเข้าใส่!...
...ไม่คิดชีวิต มีนาพุ่งเข้าไปคว้ากระเป๋านั่นไว้ ก่อนจะล้มกลิ้งลงพื้นข้างๆ รถบรรทุกที่เบรกเอี๊ยด...
...จนควันขาวคลุ้ง...
...เธอรอดมาได้แบบเส้นยาแดงผ่าแปด พร้อมกับกระเป๋าของเขา...
...“คุณบ้าเหรอ?”...
...เขาจ้องเธออย่างตกใจปนโมโห...
...“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน...มันเหมือนขามันไปเองค่ะ”...
...“รู้ไหมว่าเอกสารในกระเป๋านี่... มันสำคัญกว่าชีวิตคนบางคนบนโลกนี้อีกนะ”...
...“...อ้าว งั้นฉันตายไปก็คงไม่เป็นไรสิ?”...
...เขาชะงักไปนิดหนึ่ง เหมือนโดนย้อนกลับ...
...จนพูดไม่ออก...
...ชื่อของเขาคือ “คีย์ คิรากร” CEO หนุ่มหล่อ เจ้าของบริษัทยักษ์ใหญ่ที่มีข่าวลือว่าผู้หญิงคนไหนเข้าใกล้เกินสามเมตรจะโดนเขาดูถูก...
...จนอยากลาโลก...
...แต่มีนากลับ “เข้าไปช่วยชีวิตกระเป๋าเขา” ด้วยความซื่อบื้อของตัวเอง...
...เลยกลายเป็นคนที่เขาสนใจ...แบบแปลกๆ...
...วันต่อมา เขาส่งคนมาตามเธอถึงที่พัก...
...“มีนา...ใช่ไหม? ท่านประธานคีย์อยากเจอ”...
...มีนา:...
...“อะไรนะ? ฉันไปเหยียบเท้าเขาเหรอ?”...
...“หรือเขาจะฟ้องฉันฐานกล้าช่วยของเขา?”...
...แต่พอไปถึงออฟฟิศสุดหรู เธอก็ได้ยินประโยคที่ทำให้เธอแทบจะสำลักกาแฟในมือเลขา...
...“ฉันต้องการให้เธอเป็น แฟนปลอม ของฉัน...ตามสัญญาจ้างหนึ่งเดือน”...
...“หา?” มีนามือสั่น “คุณ...พูดจริงเหรอคะ?”...
...“ฉันไม่มีเวลาเล่นตลกกับพนักงานพาร์ตไทม์ที่ช่วยชีวิตกระเป๋าหรอกนะ” เขาขมวดคิ้ว...
...“เดี๋ยวค่ะ ฉันช่วยของคุณนะคะ ไม่ได้ช่วยชีวิตคุณ... แล้วแฟนปลอมนี่คือยังไง?”...
...“แค่เล่นละครต่อหน้าคุณยายฉัน ว่าเราคบกัน ฉันจะจ่าย...หกหมื่นต่อสัปดาห์”...
...“หกหมื่นต่อสัปดาห์!?”...
...นั่นแปลว่า... สองแสนสี่หมื่นบาท ภายในหนึ่งเดือน!...
...พอจะจ่ายค่ารักษาแม่ได้แน่นอน!...
...“แล้วทำไมต้องฉัน?” เธอถามเสียงอ่อย...
...“เพราะเธอเป็นคนเดียวที่ยายฉันไม่รู้จัก...และดูไม่น่าจะโกหกเก่งจนหลอกยายฉันได้”...
...“นี่ชม...หรือด่า?”...
...“ทั้งสองอย่าง”...
...มีนาเดินออกจากออฟฟิศพร้อมสัญญาในมือ ใจเต้นระรัวเหมือนเพิ่งจูบกับความซวยครั้งใหญ่...
...แต่เมื่อเธอเดินกลับถึงบ้าน...
...ภาพของแม่ที่นอนอยู่ในห้องพักฟื้น ก็ทำให้เธอตัดสินใจได้ในที่สุด...
...เธอกดโทรศัพท์กลับไปหาเขา...
...“ฉันตกลงค่ะ...ฉันจะเป็นแฟนปลอมของคุณ”...
...ปลายสายเงียบไปแวบหนึ่ง ก่อนเขาจะพูดว่า...
...“ดี งั้นเตรียมตัวให้พร้อม...พรุ่งนี้เราจะไปบ้านยาย”...
...“พรุ่งนี้!?”...
...“ใช่ แล้วก็...เตรียมเสื้อผ้าเรียบร้อยหน่อยล่ะ แม่ฉันไม่ชอบผู้หญิงใส่เสื้อหลวมๆกับรองเท้าแตะยาง”...
...“หมายความว่าไงคะ?”...
...“หมายความว่า...ถ้าเธอจะเป็นแฟนฉัน เธอก็ต้องดูเหมือน เมีย ฉันจริงๆ ด้วย”...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 12
Comments