การตัดสินใจพาเหวินอี้กลับคฤหาสน์ลี่เฉิน อาจเป็นเรื่องที่ซียอนจะต้องเสียใจไปทั้งชีวิต
แต่เขากลับไม่รู้ตัวเลยว่าตั้งแต่วินาทีที่เหวินอี้ยิ้มให้ตรงหน้าบาร์คืนนั้น
หัวใจของเขาก็ “เสียการควบคุม” ไปเรียบร้อยแล้ว
---
🌒 คฤหาสน์ลี่เฉิน / เช้าวันถัดมา
เสียงกดรหัสประตูดังเบา ๆ ก่อนที่ซียอนจะผลักประตูเข้าไป
ชายหนุ่มในชุดเชิ้ตขาวยาวคลุมต้นขากำลังนั่งบนเตียง ข้างกายมีหนังสือภาษาอาหรับที่เปิดค้างไว้
> “นึกว่าจะขังผมไว้จนแก่”
เสียงทักของเหวินอี้ยังคงปนยั่วเย้า
แต่ในแววตานั้นกลับมีแววแปลกใจแฝงอยู่...เพราะซียอนถือถาดอาหารมาเอง
“อาหารจากเชฟฝรั่งเศสในครัวชั้นใน”
ซียอนวางถาดลงโดยไม่แม้แต่จะสบตา
“อย่าได้ใจไปล่ะ ฉันแค่ไม่อยากให้ลูกน้องฉันใส่ยาพิษผิดขนาด”
เหวินอี้หัวเราะเบา ๆ
> “นี่ถ้าไม่บอกว่าเกลียด ฉันคงเผลอคิดว่านายแอบเป็นห่วง”
ซียอนไม่พูดอะไร เดินกลับไปยังประตู...แต่จังหวะหนึ่ง เขาหยุด
เขาไม่ได้หันกลับมา
แต่เสียงที่พูดออกไปกลับเบากว่าที่ตั้งใจไว้
> “อย่าทำให้ฉันต้องลังเล...เหวินอี้”
“เพราะถ้าฉันตัดสินใจจะยิง...ฉันจะไม่พลาดอีก”
---
☕ บ่ายวันเดียวกัน / ห้องรับแขก
เหวินอี้กำลังนั่งจิบชา มองออกไปยังสวนหลังคฤหาสน์
สายลมพัดใบไม้ไหว ขณะที่เสียงฝีเท้าใครบางคนใกล้เข้ามา
“เบื่อหรือยัง?”
เสียงซียอนถาม ขณะยื่นเอกสารบางอย่างให้
เหวินอี้รับมาอ่าน
เป็นรายชื่อแก๊งลอบสังหารที่เคยพยายามเล่นงานตระกูลลี่เฉิน
และมีชื่อของพ่อเขาอยู่ในนั้น
“จะให้ฉันช่วยจัดการคนพวกนี้?” เหวินอี้เลิกคิ้ว
“นายอาจไม่ใช่ศัตรู”
ซียอนตอบเรียบ
“แต่ฉันต้องแน่ใจ...ว่านายเลือกข้างไหน”
---
🌧️ กลางคืน / บนดาดฟ้า
ฝนโปรยเบา ๆ ละอองบางชวนให้บรรยากาศเย็นเยียบ
เหวินอี้ยืนพิงรั้วริมดาดฟ้า มองแสงไฟของเมืองในยามค่ำ
ข้างกายคือซียอนที่ถือไวน์หนึ่งแก้วเช่นเคย
> “ที่จริง...” เหวินอี้พูดขึ้น
“ฉันไม่เคยรู้ว่าพ่อฉันเกี่ยวข้องกับเรื่องมากขนาดนี้”
ซียอนไม่พูด
เขาแค่มองใบหน้าด้านข้างของอีกฝ่ายที่ดูเงียบอย่างไม่คุ้นเคย
> “และตอนนี้ ฉันก็ไม่รู้...ว่าฉันควรจะเกลียดนาย หรือขอบใจนายที่ไม่ฆ่าฉันคืนนั้น”
> “งั้นก็ไม่ต้องคิด” ซียอนพูดเบา ๆ
“เพราะฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน...ว่าทำไมนายยังอยู่ที่นี่”
สายตาของทั้งคู่สบกันในความเงียบ
เสียงฝนเบาบางจนได้ยินเพียงเสียงหัวใจ
ใครกันแน่…ที่ ‘แพ้’ ก่อน
ใครกันแน่…ที่ถูกขังโดยอีกคน โดยไม่ต้องใช้โซ่ตรวน
---
🕯️ ท้ายตอน / ความในใจที่ยังไม่กล้าพูด
> 🖤 “เหวินอี้...ฉันควรจะฆ่านาย”
“แต่ทำไมทุกครั้งที่เห็นรอยยิ้มนาย ฉันถึงเหมือนถูกยิงกลับตลอด”
> 🖤 “ซียอน...นายคือคนที่ควรเป็นศัตรู”
“แต่ตอนนี้ฉันแค่อยากรู้ว่า ในหัวใจที่เย็นเยือกนั่น...ฉันแทรกเข้าไปได้ไหม”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments