ฟ้าลิขิต | ตำนานจอมยุทธ์ภูตถังซาน
第五集 | ตลาดยามค่ำ
อวี้เสวี่ยเฉิน
ข้าฝากเด็กๆด้วย
มือใหญ่ของอวี้เสวี่ยเฉินตบลงบ่าของทหารคนสนิท
ผางจาง
วางใจได้เลยครับท่านประมุข
อวี้หราน
นี่คือเงินจำนวนหนึ่ง
อวี้หราน
เจ้าเอาไว้ใช้ในระหว่างเดินทางและค่าที่พัก
ผางจางโค้งตัวก่อนจะยื่นมือออกไปรับถุงเงิน
อวี้เหม่ยหรง
ไว้ปิดเทอมข้าจะกลับมาหานะ
อวี้หรานลูบหัวผู้เป็นลูกด้วยความเอ็นดูและอาวรณ์
อวี้เสวี่ยเฉิน
ของที่ข้ามอบให้
อวี้เสวี่ยเฉิน
ใช้อย่างมีสติ
อวี้เสวี่ยเฉินหันไปมองเด็กชาย
อวี้เสวี่ยเฉิน
ข้าฝากลูกสาวข้าด้วย
เสวี่ยไป๋เฉิน
โตกันเป็นหนุ่มเป็นสาวกันสะแล้ว
เสวี่ยไป๋เฉิน
ไว้ข้าจะแวะไปบ่อยๆ
เสวี่ยไป๋เฉินลูบหัวทั้งสองด้วยความใครเอ็นดู
อวี้เสวี่ยเฉิน
พวกเจ้ารีบไปเถอะ
อวี้เสวี่ยเฉิน
ก่อนที่ตะวันจะตกดินเอาก่อน
ทั้งสามยืนมองลูกๆของตนพร้อมกับข้าบริวารคนสนิทออกเดินทางจนลับสายตา
อวี้หราน
//ซบอวี้เสวี่ยเฉิน
อวี้หราน
ข้า.. ใจหายเสียจริง
อวี้เสวี่ยเฉิน
การเดินทางก้าวแรกของพวกเขา
อวี้เสวี่ยเฉิน
เราควรจะภูมิใจนะ
อวี้เสวี่ยเฉิน
//โอบเอวภรรยา
เสวี่ยไป๋เฉิน
พวกท่านนี่รักกันขวางหูขวางตาข้าเสียจริง
เสวี่ยไป๋เฉิน
ข้าล่ะหมดอารมณ์เศร้า
เสวี่ยไป๋เฉินบ่นพึมพำก่อนจะเดินออกไป
ผางจาง
พวกเราควรพักที่เมืองนี้ก่อนนะครับ
ผางจาง
ถ้าฟ้ามืดแล้วอันตราย
ผางจาง
ไม่สะดวกต่อการเดินทาง
อวี้เหม่ยหรง
เอาแบบนั้นก็ได้
อวี้เหม่ยหรง
ข้าก็เริ่มหิวแล้ว
อวี้เหม่ยหรง
ตอนดึกเราออกมาเดินตลาดกันดีรึป่าว
อวี้เหม่ยหรง
เมื่อครู่ข้าพึ่งได้ยินชาวบ้านพูดกัน
เสวี่ยตงหาน
อืม //พยักหน้า
ผางจาง
งั้นเดี๋ยวผมไปเป็นเพื่อนนะครับ
อวี้เหม่ยหรง
มันต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว
อวี้เหม่ยหรง
เรารีบไปจองห้องกันก่อนเถอะ //รีบวิ่งไป
ผางจาง
รอก่อนสิครับคุณหนู !
อวี้เหม่ยหรง
โห.. //ตาเป็นประกาย
อวี้เหม่ยหรงตาเป็นประกาย ตลึงกับตลาดยามค่ำของที่นี่
แสงไฟจากโคมไผสีแดงส่องแสงสว่างระยิบระยับตามทาง
เสวี่ยตงหาน
นี่ //ดึงมือหรงเอ๋อร์กลับมา
เสวี่ยตงหาน
อย่าเดินไปทั่วสิ
อวี้เหม่ยหรง
งั้นก็รีบมาสิ
อวี้เหม่ยหรง
ที่นี่มีของน่าอร่อยเต็มไปหมดเลย
อวี้เหม่ยหรงมองไปรอบๆ ร้านค้าต่างๆขายของแปลกตาที่เธอไม่รู้จักมากมาย
นางเข้าร้านนู่นทีร้านนั่นที ตื่นเต้นกับสิ่งแปลกใหม่
อวี้เหม่ยหรง
อันนี้อร่อยมาก
อวี้เหม่ยหรง
เจ้าลองชิมดูสิ //ป้อนเสวี่ยตงหาน
เสวี่ยตงหานอ้าปากกัดสิ่งที่หรงเอ๋อร์ป้อนให้อย่างไม่ปฎิเสธ
ผางจาง
มันดึกมากแล้วนะครับ
ผางจาง
เรากลับโรงแรมกันเถอะ
เสวี่ยตงหานเอื้อมมาจับมือของหรงเอ๋อร์ ก่อนจะพานางเดินกลับโรงแรม
Comments