มาต่อแย้ว
EP.3: ใครกัน...ที่อยู่ข้างเขา
“พี่พีทมีคนคุยแล้วเหรอ?”
ฉันทวนคำในใจซ้ำไปมา ขณะเดินกลับหอพักนักเรียนช้า ๆ เหมือนเวลาถูกปรับให้ช้าลงทุกก้าวที่เดิน
คำพูดของเพื่อนที่แว่วผ่านหูในห้องเรียนเมื่อบ่าย ยังวนเวียนอยู่ไม่หาย
"เห็นพี่พีทนั่งกินข้าวกับพี่ผู้หญิงคนนึงเมื่อวาน หน้าเหมือนกันมากเลย เหมือนแฟนเลยอะ"
ฉันไม่ได้ยินชื่อ... ไม่รู้ว่าใคร... แต่แค่นั้นก็เจ็บจี้ดที่อก
ถึงจะไม่ได้เป็นอะไรกับเขา
แต่อยู่ ๆ หัวใจก็รู้สึกเหมือนกำลังจะถูกทิ้ง...
วันต่อมา ฉันตัดสินใจลอง “สืบ” เล็ก ๆ
ระหว่างพักกลางวัน ฉันเดินไปแอบนั่งที่มุมใกล้สนามฟุตบอล พร้อมขนมในมือ...และสายตาที่จับจ้องไปยังกลุ่มพี่ ม.6
แล้วเขาก็มา...
พี่พีทกำลังเดินเข้ามาพร้อมกับผู้หญิงคนหนึ่ง
เธอผมยาวตรง หน้าตาน่ารัก ใส่ชุดพละเหมือนเพิ่งซ้อมเสร็จ
ทั้งสองคนหัวเราะกันเบา ๆ ก่อนจะนั่งลงตรงม้านั่งใกล้ ๆ
หัวใจฉันเต้นแรงจนรู้สึกหูอื้อ
แต่มันไม่ได้เต้นเพราะความเขิน...
มันเต้นเพราะความไม่แน่ใจ…และความกลัว
แล้วอยู่ดี ๆ ผู้หญิงคนนั้นก็พูดขึ้นเสียงดังพอจะได้ยิน...
“พีท เร็ว ๆ สิ เดี๋ยวพี่จะไปส่งแกที่บ้านเหมือนเดิม”
"พี่...?"
ฉันขมวดคิ้ว
เดี๋ยวสิ... “พี่” เหรอ?
---
หลังจากเลิกเรียน ฉันเล่าเรื่องนี้ให้ "มิ้นท์" เพื่อนสนิทฟัง
“ขวัญ เธอไปเครียดอะไรล่ะ! พี่พีทเขามีพี่สาวจริง ๆ นั่นแหละ!”
“ฮะ?! จริงเหรอ!?”
“จริงสิ ชื่อพี่พิม เรียนปี 1 แล้ว แต่สนิทกันมาก เพราะเป็นพี่น้องแท้ ๆ เห็นเขามารับมาส่งกันบ่อย”
ฉันนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะเผลอยิ้มออกมา
หัวใจที่เคยหนักอึ้ง กลับเบาขึ้นอย่างประหลาด
กลายเป็นว่า...ฉันยังพอมีหวังอยู่ใช่ไหมนะ
---
ในตอนที่คิดว่าต้องยอมแพ้
กลับมีลมหายใจเล็ก ๆ ของความหวัง พัดเข้ามาอีกครั้ง...
ตัดจบงับบบ
EP.4: ใจเต้น...เมื่อเขาจำชื่อฉันได้
...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...
...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...
...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...
...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...
...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...
...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...
...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...
...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...
...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...
...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...
บ้ะบายค่ะะ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 19
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments