ภายในห้องเต็มไปด้วยฝุ่นแล้วอยากได้ แต่บนผนังมีภาพเขียน 1 ใบที่ยังคงดูใหม่ และนั่นทำให้เธอชะงัก
ภาพเขียนของเธอเอง...
"นี่มัน..."เธอก้าวถอยอย่างสับสน"...ฉันเคยอยู่ที่นี่?"
ข้างภาพคือเครื่องหมายประหลาดเหมือนตราประทับที่สลักไว้บนผนัง รูปดวงตาล้อมด้วยกุหลาบเหี่ยวเฉา มันเหมือนตราประจำตระกูลอัลเดรนแต่กลับมีแสงสลัวๆส่องออกมา
ในขณะเดียวกัน ลอร์ดเซเลบ ที่อยู่ในห้องหนังสือชั้นล่างถึงกับเงยหน้าทันทีในตาสีม่วงของเขาเปล่งแสงวูบวาบราวกับรู้ว่าเธอกำลังไปที่ไหน
"ไม่ควรเปิดมัน...แต่ข้าก็ห้ามเจ้าไม่ได้สินะ อีเลนอร์
เขารีบขึ้นไปหาเธอ แต่เมื่อประตูเปิดห้องหอคอยออกอีเลนอ์ก็หันกลับมามองเขาด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป ทั้งตกใจ สับสน และเศร้าสร้อย"เจ้าปิดบังอะไรจากข้ากันแน่ เซเลส..."เธอถามด้วยเสียงสั่น"...และข้าคือใครกันแน่เรื่องราวของเจ้า?"
อีเลนอร์เริ่มรู้ว่าอดีตของเธอไม่ธรรมดาและมีความเชื่อมโยงลึกลับกับตระกูลอันเดรน
เซเลบรู้ว่าเวลาเริ่มเดินไปสูงเงื่อนไขของคำมั่นสัญญาเก่า
"ข้าจะไม่โกหกเจ้าอีกแล้ว"เสียงของเซเลสแผ่วเบา แต่หนักแน่นในค่ำคืนที่เงียบงัน
อีเลนอร์ยังยืนอยู่หน้าตาประทับประหลาดบนผนัง เธอสัมผัสได้ถึงแรงสั่นสะเทือนบางอย่างที่ ไม่ใช่ลม ไม่ใช่แผ่นดินไหว แต่คือพลังบางอย่างที่อยู่ในใจที่ถูกปลุกขึ้นมา
"ข้ากับเจ้า...เคยพบกันมาก่อน"เส้นเล็กก้าวเข้ามาใกล้สายตาเขาหวาดระแวงบนเวทนา"เมื่อ 10 ปี ในคืนที่แสงจันทร์เต็มดวงเช่นนี้เจ้าเป็นเด็กหญิงคนเดียวที่ข้าเห็น...ในร่างที่แท้จริง"
อีเลนอร์เบิกตากว้าง"ร่างที่แท้จริง?"ชายหนุ่มยื่นมือออกมาแสงจันทร์ส่องกระทบผิวเขาเผยให้เห็นเส้นรอยสักโบราณที่เรืองแสงจางๆใต้ลำแขน มันคือ ตราคำสาป พันธะที่เขาถูกๆไว้กับตระกูลฟอนเทนชั่วชีวิต
"แม่ของเจ้าทำให้ข้ารอดจากความตาย...และแลกมันกับคำสัญญาว่า วันหนึ่ง บุตรสาวของนางจะต้อง 'คลายตรานี้' เพื่ออิสระของข้า"
อีเลนอหันมามองภาพเขียนของตนในวัยเยาว์อีกครั้ง"...ข้ารู้สึกเหมือนกำลังจะจำอะไรได้"เธอกระซิบ
อีเลนอร์กำลังจะจำอะได้ ใครอยากรู้รอดูตอนต่อไปได้เลยค่ะ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments