เสียงล็อกประตูดังกริ๊ก
ก่อนที่ร่างสูงของไคจะก้าวเข้ามา ดวงตาคมกริบฉายแววไม่พอใจอย่างชัดเจน
สายตาแบบนั้น...ที่ไม่ได้มองริวด้วยความอ่อนโยน แต่เต็มไปด้วยแรงหวง...แรงบ้า...แรงปรารถนา
“บอกเฮียมาสิ...ว่าเมื่อกี้ยิ้มให้มันทำไม” ไคถามเสียงเบา แต่เต็มไปด้วยอำนาจ
“เฮีย...ริวไม่ได้—”
“โกหก” ไคกระชากแขนริวเข้ามากระแทกกับอกเขา จนริวแทบทรุด
มือหนาบีบคางให้เงยหน้ามา ดวงตาสองคู่ประสานกัน — ฝั่งหนึ่งสั่นไหว ฝั่งหนึ่งเหมือนมีไฟลุกอยู่ข้างใน
“จะให้เฮียเชื่อ...ทั้งที่เมื่อกี้เห็นกับตาว่าริวยิ้มให้มัน?”
น้ำเสียงต่ำพร่า แทบจะกัดฟันพูด
“จะให้เฮียปล่อย? แล้วดูคนอื่นเอาเธอไปคิดลามกในหัว?”
เขากระซิบข้างหู เสียงกระแทกใจจนร่างเล็กสะดุ้ง
“ฮึก…เฮีย...” ริวสะอื้นเล็ก ๆ พยายามจะเบี่ยงหน้าหนี
แต่ไคกลับจับมือทั้งสองของริวล็อกไว้เหนือหัว กดให้ติดผนังอย่างหมดทางดิ้น
“คืนนี้...ริวต้องทน”
เสียงนั้นหนักแน่นจนแทบไม่ใช่คำสั่ง แต่เป็นคำประกาศ
“ทนความร้อนที่เฮียจะยัดใส่ใจใส่กายเธอจนจำไปทั้งชีวิต...ว่าคนของเฮีย ห้ามยิ้มให้ใครทั้งนั้น”
ไคโน้มหน้าลงใกล้
ลมหายใจร้อนกระทบต้นคอริวจนขนลุก
“ถ้าเธอจะร้อง...ก็ร้องเรียกชื่อเฮียพอ"
เสียงหายใจของริวเริ่มขาดช่วง แขนทั้งสองถูกล็อกไว้เหนือหัวโดยไม่อาจดิ้น
แผ่นหลังสัมผัสกับผนังเย็นเฉียบตัดกับผิวที่ร้อนวาบจากไออุ่นของไค
“เฮีย...อึก...พอ...” ริวกระซิบเสียงแหบ หน้าร้อนวาบจนแทบไม่มีแรงยืน
แต่แทนที่ไคจะหยุด เขากลับยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วไล้ปลายนิ้วไปตามลำคอของริวช้า ๆ
“ยังไม่ได้ครึ่งของบทลงโทษเลย...จะร้องขอไปแล้วเหรอ”
ไคพูดเสียงเบา แต่อันตรายจนคนฟังตัวสั่น
“เฮียแค่...ยิ้มให้เขาเอง...ไม่คิดอะไร...”
เสียงของริวสั่นเหมือนจะร้องไห้ แต่ไม่มีน้ำตา มีแค่ไฟที่ลามอยู่ในอก
“งั้นเฮียก็จะทำให้จำ...”
ไคพูดจบก็โน้มหน้าลงใกล้
ริมฝีปากเฉียดข้างแก้มแต่ไม่จูบ มือซ้ายไล้ลงที่เอว สอดผ่านชายเสื้อจนผิวปะทะกัน
แต่เขากลับ...
หยุด
“เฮีย...” ริวสะอึก
“อยากได้เหรอ?” ไคถามเสียงนิ่ง แต่แววตาเยาะหยัน
“พูดสิว่าริวต้องการเฮีย”
มือยังลูบไล้แต่ไม่ยอมปลดเปลื้อง ไม่ยอมให้สัมผัสใดไปต่อ
“ฮึก...เฮีย...” ริวหน้าแดงจัด ตัวสั่นเหมือนโดนไฟคลอก
“...ต้องการเฮีย...”
คำสารภาพนั้นเป็นเหมือนเชื้อเพลิง
แต่แทนที่ไคจะตอบรับ เขากลับถอยออกหนึ่งก้าว ปล่อยให้ร่างของริวไถลลงกับผนัง หอบหายใจตัวโยน
“ดี...” ไคกระซิบ “เธอควรจำไว้ว่าแค่เฮียคนเดียว...ที่มีสิทธิ์ทำให้เธอเป็นแบบนี้”
ริวเงยหน้ามอง ทั้งอาย ทั้งอัดอั้น
ร่างกายยังสั่น...แต่ไคยังไม่คิดจะปลดปล่อยให้เลยแม้แต่นิดเดียว
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments