บทที่1 ห้องเช่าหมายเลข7

อากาศหนาวเหน็บในกรุงปารีสกัดกินผิวหนังของ โซฟี (Sophie) นักศึกษาประวัติศาสตร์ศิลป์ชาวฝรั่งเศส เธอย้ายเข้ามาอยู่ในอพาร์ตเมนต์เก่าแก่ย่านมงมาทร์ ห้องเช่าของเธออยู่บนชั้น 7 มีระเบียงเล็กๆ มองเห็นหลังคาอาคารเก่าๆ และยอดหอไอเฟลลิบๆ ในยามค่ำคืน

ห้องเช่าหมายเลข 7 นี้มีราคาถูกผิดปกติ มาดามคลอเด็ตต์ (Madame Claudette) เจ้าของห้องเช่าสูงวัย บอกเพียงว่า "ห้องนี้มันว่างมานานแล้วหนู โซฟีเลยได้ราคาพิเศษไงจ๊ะ" น้ำเสียงของเธอฟังดูอบอุ่น แต่แววตาของเธอดูลึกลับอย่างน่าประหลาด

โซฟีเริ่มต้นชีวิตนักศึกษาในปารีสอย่างมีความสุข เธอหลงใหลในศิลปะและประวัติศาสตร์ของเมืองนี้ แต่ความสุขนั้นอยู่ได้ไม่นานนัก

คืนหนึ่ง ขณะที่เธอกำลังอ่านหนังสืออยู่บนเตียง เสียงกระซิบแผ่วเบา ก็ดังขึ้นจากผนังห้อง มันเป็นภาษาฝรั่งเศสเก่าแก่ที่ฟังดูแปลกหู "เธอ...อยู่คนเดียวใช่ไหม..."

โซฟีขนลุกซู่ไปทั้งตัว เธอคิดว่าตัวเองหูฝาดไป แต่เสียงนั้นก็ดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้ชัดเจนขึ้น "อย่า...อยู่คนเดียว...ที่นี่..."

เธอรีบเปิดไฟทั่วห้อง และพยายามหาต้นตอของเสียง แต่ก็ไม่พบอะไร โซฟีพยายามปลอบตัวเองว่าคงเป็นเพียงความเหนื่อยล้าจากการเรียน

แต่เหตุการณ์แปลกๆ ก็เริ่มเกิดขึ้นบ่อยขึ้น ข้าวของในห้องเคลื่อนย้ายเอง ประตูหน้าต่างที่ปิดสนิทกลับเปิดออก และที่น่าขนลุกที่สุดคือ กลิ่นดอกลิลลี่ จางๆ ที่ลอยมาตามลม ราวกับมีใครบางคนกำลังวางดอกไม้ไว้ในห้องของเธอ

โซฟีรู้สึกถึงสายตาที่มองมาจากมุมห้องมืดๆ เสมอ แม้ว่าจะไม่มีใครอยู่ตรงนั้นก็ตาม ความหวาดกลัวเริ่มกัดกินหัวใจของเธอ

โซฟีตัดสินใจเล่าเรื่องแปลกๆ ที่เกิดขึ้นให้ อังเดร (André) เพื่อนร่วมชั้นฟัง อังเดรเป็นคนใจดีและเปิดกว้าง เขาเชื่อในเรื่องเหนือธรรมชาติ และแนะนำให้โซฟีลองค้นหาประวัติของห้องเช่านี้

"ห้องเก่าๆ ในปารีสเนี่ย บางทีก็มีเรื่องราวซ่อนอยู่เยอะนะ" อังเดรบอก

โซฟีเริ่มค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับอพาร์ตเมนต์แห่งนี้ เธอพบว่าผู้อยู่อาศัยคนก่อนๆ ของห้องหมายเลข 7 ล้วนเป็นชาวต่างชาติ และส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง ที่น่าแปลกคือ ทุกคนล้วนย้ายออกไปอย่างกะทันหัน และไม่มีใครติดต่อได้อีกเลย

วันหนึ่ง ขณะที่โซฟีกำลังจัดของในตู้เสื้อผ้าเก่าๆ ที่มาดามคลอเด็ตต์ทิ้งไว้ เธอก็พบกับ สมุดบันทึกเล่มเล็กๆ ที่หน้ากระดาษซีดจาง ซ่อนอยู่ใต้ลิ้นชักที่ชำรุด สมุดบันทึกเล่มนั้นเก่าจนกระดาษเหลืองกรอบ ตัวอักษรที่เขียนด้วยลายมือนั้นเป็นภาษาฝรั่งเศส!

โซฟีเปิดอ่านอย่างตื่นเต้น ในนั้นเป็นบันทึกของ “เอเลน (Hélène) ” หญิงสาวอีกคน ที่เคยพักอยู่ในห้องเช่าหมายเลข 7 แห่งนี้เมื่อหลายสิบปีก่อน เอเลนบันทึกเรื่องราวการมาใช้ชีวิตในปารีส และเรื่องราวแปลกๆ ที่เกิดขึ้นในห้องนี้เหมือนกับที่โซฟีกำลังเจอ...เสียงกระซิบเริ่มดังขึ้นทุกคืน มันมาจากผนังห้อง...ฉันเห็นเงาบางอย่างเคลื่อนไหว...มันไม่ใช่ปีศาจ แต่มันน่าเศร้าเหลือเกิน...มันกำลังเรียกหาบางสิ่งจากฉัน...”

“...กลิ่นดอกลิลลี่แรงขึ้นทุกวัน ฉันรู้สึกเหมือนมีคนมองตลอดเวลา...ฉันพยายามหนี...แต่มันตามฉันไปทุกที่...มันอยากได้ดวงตาของฉัน…”

“...กระจกในห้องเริ่มส่องไม่เห็นเงาของฉัน...แต่กลับเห็นเงาของหญิงสาวอีกคน...เธอมีแววตาเศร้าสร้อย...และเธอกำลังยื่นมือมาหาฉัน…”

...เสียงกระซิบเริ่มดังขึ้นทุกคืน มันมาจากผนังห้อง...ฉันเห็นเงาบางอย่างเคลื่อนไหว...มันไม่ใช่ปีศาจ แต่มันน่าเศร้าเหลือเกิน...มันกำลังเรียกหาบางสิ่งจากฉัน...”

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***