ข้ามรั้วมหาลัย

หลายเดือนผ่านไป เพื่อนฉันอีกคนที่อยู่อีกมหาลัย แต่รั้วดันติดกัน แต่ไม่มีรั้วกั้น ก้อเจอกัน ชื่อกาน ฉันและนางตี้ได้ข้ามแดนไปทานข้าวกันยายกาน เพราะยายกาน ข้ามแดนมากินข้าวที่โรงอาหาร ที่มหาลัยที่ฉันเรียนบ่อยมาก

"ผึ้งตอนเย็นไปเดินตลาดหน้ามหาลัยก่แนกลับบ้านน่ะ"//กานมันจับมือฉันพร้อมยิ้มอ้อน

และฉันก้อรู้อีกว่ามันไม่ได้ต่างไปจากนางตี้ ที่จะให้ฉันไปเจอใครอีกแน่ เพราะนั่น คือสิ่งที่พวกมันสองคนทำมาตลอด แต่ฉันตกลง

"กูขอบาย แม่กูกำลังมารับ อีเพื่อนเวร น่าจะบอกล่วงหน้ากูจะได้บอกแม่ให้มารับช้าขึ้น"//แล้วมันก้อบ่นตามประสาของมัน

จนตอนเย็น ฉันกับยายกานไปเดนตลาดกัน ฉันดันเหลือบไปเห็นผู้ชายคนหนึ่ง และมแงเค้าอยู่นาน จนเค้ารู้ตัว เค้าหันมายิ้ม จนฉันสะดุ้ง หันหน้ากลับเกือบไม่ทัน เค้าเดินตรงเข้ามาทางฉัน

"กาน!! กลับบ้านกัน"//เค้าเดนำปหยุดที่ยายกาน

ฉันหันข้างให้เค้าแต่ตาดจ้ากรรมดันเหลือบมองเค้าบ่อยๆ อีผึ้ง มึงเป็นบ้าเหรอไง ฉันอุทานว่าตัวเอง

"พี่นิติค่ะ นี่ผึ้ง เพื่อนกานค่ะ"//ยายกานพูดพร้อมดึงฉันหันกลับไปยืนตรงหน้าเค้า

"หวัดดีคับน้องผึ้ง"//เค้ากัมหน้าพิมข้อความในโทรฯ แต่เกลือบตามาทักฉัน

เอ้ยยยย ฉันว่า คำว่าชอบที่เค้าพูดๆกันมันเป็นแบบนี้นี่เอง เราแยกย้ายกลับบ้าน แต่ฉันดันเอาหน้าเค้ามานึกถึงอยู่ตลอดเวลา ทั้งๆที่เค้าก้อไม่ได้หล่อ แต่ก้อพอไปวัดไปวาได้ แล้วหลังจากนั้น ฉันก้อชวนนางสองตัวนั้นไปเดินตลาดทุกวัน เพราะมันมีทุกตอนเย็นอยู่แล้ว

เราเจอกันทุกวัน แต่ก้อเลือกที่จะไม่คุยอะไรกันมากมาย เราตกลงเป็นเพืรอนกันแล้วสนิทกันมากขึ้น แต่ฉันรับรู้ได้ว่าเค้าก้อสนใจฉันน่ะ

เค้าไปรับไปส่งฉันที่บ้านทุกวัน จนเวลาผ่านไปปี2

เทอม2 ฉันกะว่าจะบอกว่าชอบเค้า แคต่เค้าดันมาบอกชอบฉันก่อน เราตกลงคบกัน เพราะฉันยังไม่ได้คบกับพี่บอย นางตี้ตัวดี ดันไปบอกพี่บอยว่า ฉันกับนิติคบกันแล้ว

พี่บอยโทรหาฉันทุกวัน และจับตามองทุดเช้าอละเย็น โดยฉันไม่รู้ตัว แล้วพี่บอยก้อเห็นฉันกับนิติ ไปมาพร้อมกันทุกวัน จนดรามาปากเสียงกัน

"หมายความว่าไง ทำไมมากับไอ้นั่นทั้งมาทั้งกลับ"//พี่บอยดึงแขนฉันจนแดงตามมือ

"แล้วทำไมผึ้งจะไปกับเค้าไม่ได้ ก้อเราคบกับนิ"//ฉันเลือกที่จะบอกพี่บอย

"คบกับเหรอ"//พี่บอยตะคอกและบีบแขนอีข้างของฉันจนมันแดงช้ำทั้งสองข้าง

"แล้วพี่ล่ะ "//พี่บอยเขย่าตัวฉันอย่างแรงจนรู้สึกมึน

"ก้อเราไม่ได้เป็นอะไรกันนิ"//ฉันเสียงดังกลับ

"พี่บอ.."//ฉันไม่ทันได้พูดจบ พี่บอยก้อดึงฉันเข้าไปจูบอย่างเร็ว นั่นมันจูบแรกของฉันเลยน่ะ

และแล้วก้อมีคนมา เทวดานางฟ้าของฉัน ชายหญิงคู่หนึ่งเดินมาพอดี พี่บอยยังไม่ได้ทำอะไรต่อก้อรีบปล่อยฉันทันที และทันทีที่เค้าปล่อย ฉันก้อวิ่งสุดชีวิต ขณะวิ่งออกมา ฉันตัดสินใจโทรชวนนิติไปเที่ยว เพราะฉันอยากให้นิติเป็นคนแรกของฉัน แต่... เค้าไม่ฉวยโอกาสเลย ทั้งที่ฉันก้อเสนอให้เค้าหลายครั้งหรือนิติจะไม่ได้ชอบเราจิงๆ

พี่บอยโทรมาหาฉันหลายครั้ง แต่ฉันตักสินใจไม่รับเลย แล้วนางตี้ก้อยื่นโทรฯของมันมาให้ บอกว่าพี่บอยอยากคุยด้วย ทำหน้าไม่พอใจเอามาก ฉันตัดสายทิ้ง และทะเลาะกับนางตี้หนักมาก ถึงมากที่สุด

"มึง นั่ยพี่กูน่ะเว้ย!"//มันตะคอก

"แล้วไง "//ฉันเสียงดังกลับ แต่ฉันไม่เคยบอกมันเลยว่าพี่บอยมีผู้หญิงอีกหลายคน

"มึงทำพี่กูเสียใจมากน่ะเว้ย มึงทำแบบนี้เลิกเป็นเพื่อนกับกูเอาม่ะ"//ฉันสะตั้นไปแป็บนึง ถึงขนาดนั้นดลยเหรอ

"เอ้อ!! กูกับมึงขาดกัน"/มันก้อตกใจไม่นึกว่าฉันจะกล้า และพูดกูกันมัน แล้วฉันออกจากห้องเพื่อตรงกลับบ้าน แต่เสียงมันก้อตะโกนตามหลังมา

"เอ้อ ๆ ๆ ๆ "

ฮอต

Comments

法院法院

法院法院

×_×

2021-11-16

0

ทั้งหมด
เลือกตอน

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!