คีรีนั่งนิ่ง มือยังกำโทรศัพท์แน่นจนเห็นเส้นเลือดปูด เสียงข้อความนั้นยังดังก้องอยู่ในหัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“เป้าหมายต่อไป: ‘ณิชา วงศ์ประภา’ ฆ่าทิ้งก่อนเที่ยงคืน”
เขามองเข้าไปในห้องนอน ที่ณิชากำลังนอนหลับสนิท ใบหน้าเธอดูสงบ และไร้เดียงสาเกินกว่าจะเป็น “เป้าหมาย” ของใครได้
“ทำไม... ทำไมต้องเป็นเธอ?” เขาพึมพำกับตัวเอง ร่างกายเย็นวาบอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
คีรีรีบกดเบอร์สายลับภายในองค์กร เป็นสายพิเศษที่เขาไม่เคยใช้ นอกจากกรณี “ระดับวิกฤติ”
เสียงแหบพร่าของหัวหน้าหน่วยลับตอบรับสาย
“รายงาน”
“ทำไมชื่อเธอถึงอยู่ในรายการเป้าหมาย?”
“…ตามคำสั่งผู้ว่าจ้าง เธอเกี่ยวพันกับข้อมูลที่ไม่ควรล่วงรู้ เราไม่จำเป็นต้องอธิบายให้แกฟัง คำสั่งคือคำสั่ง”
“เธอเป็นเมียฉัน”
“เรารู้… และนั่นแหละคือบททดสอบสุดท้ายของนาย”
เสียงวางสายทำให้โลกของคีรีหยุดนิ่ง เขาเข้าใจในทันทีว่าเขาถูกจับตามอง… องค์กรต้องการรู้ว่า “นักฆ่าอันดับหนึ่ง” จะยอมทรยศเพื่อผู้หญิงที่เขารักหรือไม่
...
ตีหนึ่ง คีรียืนเฝ้าหน้าประตูห้องน้ำ มือจับปืนพกแน่น หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
ณิชาเปิดประตูออกมาในชุดนอนสีอ่อน ใบหน้าง่วงงุน
“ยังไม่นอนเหรอคะ?” เธอถามด้วยเสียงอ่อนโยน
คีรีรีบซ่อนปืนไว้ข้างหลัง ก่อนจะยิ้มบาง ๆ แล้วส่ายหน้า “แค่…คิดอะไรนิดหน่อย”
ณิชาเดินเข้าไปกอดเขาแน่นโดยไม่พูดอะไร
“ขอบคุณที่ยังอยู่ตรงนี้นะคะ”
คีรีหลับตา น้ำตาซึมแต่ไม่ปล่อยให้หลุดออกมา เขาโอบเธอไว้แน่น และในวินาทีนั้น เขารู้แล้วว่า…
เขาจะไม่ยอมฆ่าเธอ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม
...
ตีสาม คีรีสะกดรอยชายสองคนในชุดดำที่เพิ่งกดลิฟต์มาที่ชั้นของเขา พวกมันคือ “นักเก็บกวาด” จากองค์กร…
ถ้าเขาไม่ฆ่าเป้าหมายตามคำสั่ง องค์กรจะส่งมือสังหารชุดต่อมาเพื่อจัดการแทน รวมถึงเก็บเขาไปพร้อมกันด้วย
เขารีบกดข้อความถึงเพื่อนเก่าที่เคยเป็นแฮกเกอร์องค์กรสายข่าว
“หาข้อมูลเกี่ยวกับณิชา วงศ์ประภา ทุกอย่าง ส่งมาเดี๋ยวนี้”
ปลายสายตอบกลับในไม่กี่วินาที
“นายเจอของใหญ่เข้าแล้ว”
“เธอไม่ใช่แค่เมียของนาย…”
“เธอเป็นลูกสาวคนเดียวของอดีตสายลับระดับประเทศ ที่แอบซ่อนข้อมูลสำคัญขององค์กรไว้ก่อนตาย”
คีรีอึ้ง…
ณิชาไม่รู้เลยว่าพ่อของเธอเป็นใคร
และที่ร้ายแรงกว่านั้น — ข้อมูลนั้นอาจอยู่ในมือเธอ… โดยที่เธอไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ
...
เสียงปืนดังขึ้นหนึ่งนัด
คีรีเพิ่งยิงนักฆ่าคนหนึ่งที่กำลังพยายามงัดประตูห้องของเขา ณิชาตกใจตื่น หันไปเห็นคีรีถือปืนในมือ เลือดเปรอะหน้า
“คะ…คีรี? นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”
เขาไม่ตอบ
เขาเดินเข้ามา ประคองเธอไว้ในอ้อมแขนแน่น
“เราต้องหนีเดี๋ยวนี้”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments