คุณผู้ช่วยแล็บที่รัก [ฮาเร็ม]
#2
บุคคลปริศนา [???]
ปล่อยเขาเดี๋ยวนี้
J [พอ.1 + ตัวทดลอง]
ชิ //ปล่อยรี่ออกจากแขน
รี่ [นอ. + ผู้ช่วย]
//ถอยออกห่างอฝ.ทันที
รี่ [นอ. + ผู้ช่วย]
นาย... เป็นใคร?
บุคคลปริศนา [???]
พี่จำเสียงไม่ได้เลย?
บุคคลปริศนา [???]
น้อยใจตายห่า
รี่ [นอ. + ผู้ช่วย]
{เสียงคุ้นมาก แต่นึกไม่ออกแหะ}
J [พอ.1 + ตัวทดลอง]
พี่รี่ความจำเสื่อมรึเปล่าเนี่ย //หัวเราะแผ่ว
รี่ [นอ. + ผู้ช่วย]
ถ้าพี่ความจำเสื่อม คงลืมพวกนายไปหมดแล้ว
J [พอ.1 + ตัวทดลอง]
แต่ไม่ลืมผม ใช่มั้ย
รี่ [นอ. + ผู้ช่วย]
ก็หมาโกลเด้นมันมีแค่ 4คนเอง
J [พอ.1 + ตัวทดลอง]
ฮิฮิ //แลบลิ้นใส่อฝ.
รี่ [นอ. + ผู้ช่วย]
แล้วนายชื่อ...?
บุคคลปริศนา [???]
อยากให้พี่จำผมเอง
J [พอ.1 + ตัวทดลอง]
ทำเป็นลึกลับ
J [พอ.1 + ตัวทดลอง]
เดี๋ยวพี่รี่ก็ลืมมึงอยู่ดี MK
MK [พอ.2 + ตัวทดลอง]
มึงนี่แหละที่ควรโดนลืมก่อน
MK [พอ.2 + ตัวทดลอง]
เสือกเรื่องกูจัง
J [พอ.1 + ตัวทดลอง]
แล้วควยไรละ
MK [พอ.2 + ตัวทดลอง]
ปากหมาสมกับหน้ามึงจริงๆ
ขณะที่ทั้งสองทะเลาะกัน ก็มีคนแอบหนีไปแล้ว
รี่ [นอ. + ผู้ช่วย]
//วิ่งไปตามทางเดิน
รี่ [นอ. + ผู้ช่วย]
{แม่งเอ้ย.. มีแต่ศพ}
รี่ [นอ. + ผู้ช่วย]
{ถ้ารอดไป กูจะไปลาออก!}
รี่ [นอ. + ผู้ช่วย]
!! //ล้มลงไม่แรงมาก
บุคคลปริศนา [???]
... //ยืนนิ่ง
บุคคลปริศนา [???]
โชคดีจัง..
บุคคลปริศนา [???]
พี่วิ่งใส่ผมเองเลยหรอครับ
Comments