คุณพ่อที่ไม่รู้ตัว

ห้องพักแพทย์ในช่วงบ่ายคล้ายถูกหยุดเวลาไว้ ธีร์นั่งเงียบอยู่บนโซฟา มือหนึ่งลูบหลังลูกเบา ๆ อีกมือถือสมุดวาดรูปของต้นหน
เด็กชายกำลังนั่งขัดสมาธิบนพื้น ขีดเขียนภาพคนสองคนยืนจับมือกันใต้รุ้งกินน้ำสีสันสดใส
ธีร์ (นายเอก)
ธีร์ (นายเอก)
ต้นหนวาดใครครับ
ต้นหน
ต้นหน
หนูกับปะป๊า…
ธีร์ชะงัก ดวงตาสั่นไหว เขาพยายามฝืนยิ้ม แต่รอยยิ้มนั้นก็เศร้าเกินกว่าจะปิดบังอะไรได้
เสียงเคาะประตูดังขึ้นสองครั้งก่อนจะมีคนเปิดเข้ามา
ภีม (พระเอก)
ภีม (พระเอก)
…ขอโทษที่เข้ามาเอง
ธีร์เงยหน้าขึ้นทันที ลุกยืนโดยอัตโนมัติ
ธีร์ (นายเอก)
ธีร์ (นายเอก)
หมอภีมมีอะไรหรือเปล่าครับ
ภีมก้าวเข้ามาช้า ๆ สายตาไม่ได้ละจากเด็กชายที่ยังคงนั่งวาดรูปอย่างตั้งใจ
ภีม (พระเอก)
ภีม (พระเอก)
เขาเป็นลูกนายจริง ๆ เหรอ…?
ธีร์ (นายเอก)
ธีร์ (นายเอก)
ใช่ครับ
ภีม (พระเอก)
ภีม (พระเอก)
พ่อของเด็ก…
ธีร์หลุบตาลง พูดตัดบทเสียงเรียบ
ธีร์ (นายเอก)
ธีร์ (นายเอก)
ไม่อยู่แล้วครับ
ภีม (พระเอก)
ภีม (พระเอก)
แสดงว่าฉันไม่ใช่พ่อเขา…?
ต้นหนเงยหน้าขึ้นทันทีเมื่อได้ยินคำว่า “พ่อ” ดวงตากลมโตจับจ้องชายแปลกหน้าคนนั้นอย่างสนใจ
ต้นหน
ต้นหน
หม่าม๊า… คนนี้ชื่ออะไรเหรอครับ
ธีร์ (นายเอก)
ธีร์ (นายเอก)
…เขาชื่อหมอภีม เป็นหมอใหม่ของโรงพยาบาลครับ
ภีม (พระเอก)
ภีม (พระเอก)
สวัสดีครับ…หนูชื่ออะไรนะ
ต้นหน
ต้นหน
ต้นหนครับ เด็กดีของหม่าม๊า!
ภีมหัวเราะเบา ๆ
ภีม (พระเอก)
ภีม (พระเอก)
ชื่อเพราะนะครับ แล้วต้นหนชอบวาดรูปเหรอ
ต้นหน
ต้นหน
ชอบมากเลย! หนูวาดปะป๊าด้วยล่ะ แต่…หนูไม่เคยเห็นปะป๊าจริง ๆ เลยนะ
ภีม (พระเอก)
ภีม (พระเอก)
…หม่าม๊าเคยเล่าเรื่องปะป๊าให้ต้นหนฟังไหมครับ
ต้นหน
ต้นหน
เคยครับ… หม่าม๊าบอกว่าปะป๊าเก่ง ใจดี แล้วก็ยิ้มเหมือนหนูด้วย
ภีมหันไปสบตาธีร์ ราวกับคำพูดของลูกชายทำให้ภาพในใจของเขาเริ่มชัดขึ้น
ภีม (พระเอก)
ภีม (พระเอก)
…ธีร์ เด็กคนนี้—
ธีร์ (นายเอก)
ธีร์ (นายเอก)
อย่าพูดอะไรทั้งนั้นครับหมอภีม
ธีร์รีบพูดขัด ดวงตานิ่งเย็น แต่แววเศร้ากลับปิดไม่มิด
ธีร์ (นายเอก)
ธีร์ (นายเอก)
ไม่ว่าคุณจะสงสัยอะไร หรือคิดว่าเขาใช่หรือไม่ใช่… มันไม่สำคัญหรอกครับ เพราะต้นหน…คือทุกอย่างของผมแล้ว
ภีม (พระเอก)
ภีม (พระเอก)
นายตั้งใจจะปิดบังฉันไปตลอดเหรอ…
มันไม่ใช่เรื่องของคุณอีกต่อไปแล้ว
ต้นหนชะงัก มองหม่าม๊าของตัวเองสลับกับคุณหมอที่อยู่ตรงหน้า
ต้นหน
ต้นหน
หม่าม๊า… หนูทำผิดอะไรหรือเปล่า
ธีร์รีบก้มลงโอบลูกไว้แน่น ส่ายหน้าเบา ๆ
ธีร์ (นายเอก)
ธีร์ (นายเอก)
ไม่เลยครับ เด็กดีของหม่าม๊าไม่เคยผิดอะไรเลย…
น้ำเสียงนั้นสั่นพร่าเล็กน้อย ธีร์กอดลูกแน่นขึ้นเหมือนกลัวจะมีใครมาพรากเขาไป
ภีมยืนมองภาพตรงหน้าด้วยหัวใจหนักอึ้ง รู้เพียงว่า… เด็กชายคนนั้น
อาจจะเป็น "ลูกของเขา"
โดยที่เขาไม่เคยรู้มาก่อนเลย…
เลือกตอน

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!