กินเนื้อคน
คืนหนึ่งในซอยเล็กๆ ริมแม่น้ำ เจ้าหน้าที่ตำรวจหน่วยสืบสวนพิเศษกำลังตั้งแคมป์อยู่ในโกดังร้างที่ถูกใช้เป็นที่เก็บของเก่า เสียงฝนโปรยปรายลงมาตามหลังคาสังกะสีเก่าๆ สร้างบรรยากาศชวนขนหัวลุกอยู่ไม่ไกลจากที่นี่
ร้อยตำรวจเอกกฤษณะ ธีรนนท์ เดินสำรวจพื้นที่ด้วยสายตาที่เฉียบคม แม้ใบหน้าจะดูเหนื่อยล้าแต่ดวงตายังคงเต็มไปด้วยความตั้งใจ
“เจอแล้วครับ!” เสียงเรียกจากเจ้าหน้าที่คนหนึ่งดังขึ้น พลางชี้ไปที่ถังน้ำแข็งขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่มุมห้อง
กฤษณะเดินตรงไปยังถังนั้น เปิดฝาเหล็กขึ้นช้าๆ พร้อมทั้งหายใจเข้าออกลึกๆ เพื่อเตรียมใจรับสิ่งที่อยู่ข้างใน
ภายในถังนั้นคือร่างของหญิงสาวคนหนึ่ง นอนหงายอย่างไร้วิญญาณ ใบหน้าซีดเผือดแต่ไม่บอบช้ำ เหมือนคนเพิ่งหลับไป ท่ามกลางก้อนน้ำแข็งที่ละลายช้าๆ บนร่างกายเธอ
“เหยื่อรายนี้...คงไม่เกินยี่สิบห้าปี” กฤษณะพูดอย่างรอบคอบ พร้อมหยิบสมุดบันทึกขึ้นมา “เราจะได้เบาะแสอะไรจากที่นี่บ้าง”
พลันเขาสังเกตเห็นบางอย่างที่คอหญิงสาว ใกล้กับคอเสื้อคลุมบางๆ มีรอยช้ำจางๆ ร่องรอยของการถูกจับหรือรัดแน่น
“มีร่องรอยกดรัดที่คอ...แต่ไม่ลึกพอจะบอกว่าฆาตกรรมตรงๆ” เขาวิเคราะห์ “อาจจะถูกบีบคอ แต่ตายเพราะขาดอากาศหรือไม่...ต้องรอผลชันสูตร”
เจ้าหน้าที่คนหนึ่งชี้ไปที่มือของหญิงสาวซึ่งกำแน่นอยู่ในท่าที่ดูเหมือนกำลังถืออะไรบางอย่าง
“อะไรนั่น?” กฤษณะโน้มตัวเข้าไปดูอย่างระมัดระวัง
“เหมือนจะเป็นเศษกระดาษแผ่นเล็กๆ ครับ” เจ้าหน้าที่ตอบ
กฤษณะค่อยๆ ดึงเศษกระดาษแผ่นนั้นออกมา เปิดอ่านช้าๆ ตัวหนังสือเขียนด้วยลายมือราวกับเร่งรีบ
"อย่าหลงเชื่อ... ความจริงซ่อนอยู่ในความมืด"
กฤษณะขมวดคิ้ว “ข้อความนี้หมายความว่ายังไง? ใครจะส่งสัญญาณมา?”
เสียงโทรศัพท์ของเขาดังขึ้น เขาหยิบขึ้นมาและรับสายด้วยความเร็ว
“กฤษณะครับ ผลชันสูตรเบื้องต้นออกมาแล้วครับ” เสียงจากปลายสายแจ้ง “เหยื่อตายจากการขาดอากาศหายใจ ร่องรอยกดรัดคอชัดเจน ไม่มีร่องรอยถูกทำร้ายร่างกายอื่นๆ”
กฤษณะถอนหายใจหนักๆ “หมายความว่าฆาตกรตั้งใจทำให้เหยื่อตายช้าๆ ไม่รีบร้อน... อยากให้เธอรู้สึกทรมานก่อนตาย”
เขาหันไปมองถังน้ำแข็งอีกครั้ง
“นี่เพียงแค่จุดเริ่มต้นของเรื่องราวที่เรายังไม่เข้าใจทั้งหมด”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments