ฮูหยินเหอ

ในห้องหับแสนจะหรูหราในหมู่ตึกเหอสตรีวัยกลางคนผู้หนึ่งนอนอยู่..สภาพรอบข้างแสนสบายและสงบเงียบ..แต่มิอาจทำให้นางนอนหลับอย่างสงบได้เลย..ทุกคืนนอนฝันร้ายถึงเหตุการณ์ในอดีตในคืนนี้ก็เช่นกัน

    "ท่านพี่"  เสียงนางละเมอออกมาด้วยสีหน้าหวาดกลัว..และวิตกกังวล.".นางเป็นใคร..ท่านพี่."."นางเป็นใครเหตุใดที่พี่ถึงพานางมา.".ภาพตัดไปเห็นเด็กน้อยตัวเล็กๆ.."นางคลอดลูกแล้ว.."  "ทำมัยใบหน้าคล้ายท่านพี่เหลือเกิน".."ท่านพี่ปฎิเสธว่าไม่ได้เกี่ยวข้องกับนาง".."ทำมัยท่านพี่ถึงเลี้ยงนางไว้"

        สักพักฮูหยินก็กรีดส์ร้องออกมาเสียงดัง.."ข้ากลัวแล้วข้ากลัวแล้วอย่าทำข้า".."ข้ากลัวแล้ว"..เสียงฮูหยินร้องดังออกไปถึงข้างนอนจนบ่าวไพรทั้งหลายตกใจตื่นวิ่งกรูกันมาอยู่ข้างๆฮูหยิน    "ฮูหยินเจ้าคะ".."ฮูหยินตื่นเจ้าคะ"

     เสียงของบ่าวข้างกายทำให้  นางตื่นจากฝันร้ายเหงื่อกาฬไหล..ร้องไห้ฟูมฟายกอดนังบ่าวผู้ซื่อสัตย์ที่ชื่อจาเป่าเอาไว้แน่น..จาเป่า..ข้าเห็นนางในความฝันนางกลับมาหลอกหลอนข้า..อีกแล้ว..

    "ไม่มีอะไรเจ้าคะ"..."นังนั่นมันทำอะไรฮูหยินของบ่าวไม่ได้หรอกเจ้าคะ".."มันตายไปนานแล้วเจ้าคะ".."ฮูหยินโปรดวางใจ"  "และลูกของมันก็ตกตายไปตามกันกับนังแม่ม่ายจึงแล้วเจ้าคะ".."เออใช่จริงด้วย"

    "ขอบใจเจ้าที่ช่วยเตือนสติข้า"    เจ้ากลับไปนอนเถอะข้าอยู่คนเดียวได้

          เหตุการณ์เมื่อหกปีก่อนก็หลั่งไหลเข้ามา..เมื่อยามนั้นฮูหยินเหออายุได้25แต่งเข้ามาก็ตั้งครรภ์คลอดบุตรชายให้กับนายท่านเหอมิง..ได้ไม่นาน..นายท่านเหอมิงก็นำผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาสวยงามอ่อนหวานเข้ามาให้ดูแลปรนิบัติผู้เฒ่าเหอซวนผู้เป็นบิดา..สุดท้ายผู้หญิงคนนั้นก็ตั้งครรภ์.โดยที่นายท่านเหอมิได้ยอมรับว่าเป็นบิดา..แต่กลับให้อาศัยอยู่ในหมู่ตึกในฐานะคนรับใช้จนคลอดบุตรสาวออกมาและนับแต่นั้นนายท่านเหอก็เปลี่ยนไปมิค่อยมาดูแลเอาใจนางเหมือนเคย..ซึ่งนางก็สงสัยหึงหวงนายท่านเหอมาโดยตลอด....ถึงนายท่านเหอจะปฎิเสธว่าไม่มีอะไรกันไม่ใช่ลูก..นางก็รู้สึกไม่เชื่อถือแม้แต่นิดเดียว...สุดท้ายทนความสงสัยไม่ไหวนางลักลอบเข้าไปดูที่อยู่ของนังสาวใช้ลู่เจิ่งคนนั้น..จนเห็นภาพบาดตา..ความใกล้ชิดสนิทสนมของสามีกับสาวใช้..เป็นฝางเส้นสุดท้ายขาดผึงลงทันที

     หลังจากนั้นแผนการที่จะกำจัด..นังผู้หญิงรับใช้ต้นตอความบาดหมางก็เกิดขึ้นในไม่ช้า...."จาเป่า".. "นี่คือยาน้ำแกงยางเมิ่ง.."

               "ใครก็ตามที่กินมันเข้าไป..ล้วนมีสติเลอะเลือน..ค่อยๆลืมทุกคนรอบข้างก็กลายเป็นคนวิปลาส.ภายในระยะเวลา3เดือนเจ้าจงแอบนำไปใส่ในอาหาร.ของนังคนนั้นทุกวันวันละนิด..จนครบ7วัน...และอย่าลงมือเอง..เป็นอันขาด..เสร็จแล้วก็กำจัดมันทิ้งเสีย..อย่าให้สืบมาถึงข้าได้เข้าใจมัย"

       แล้วต่อมาจาเป่า  สาวใช้ตัวแสบของฮูหยินเหอ..ก็ส่งสาวใช้คนหนึ่งชื่อจีชานไปใกล้ชิดสนิทสนมกับนังสาวใช้ลู่เจิ่ง..จนไว้วางใจเมื่อได้โอกาสก็ลงมือทันที..

  เมื่อลงมือสำเร็จ..ไม่ถึง7วัน..ก็มีสาวใช้คนหนึ่งเสียใจที่บ่าวในหมู่ตึกละทิ้งไปแต่งงานที่บ้านนอกผูกคอตายในหมู่ตึกเหอในเวลาต่อมา..ซึ่งก็ไม่ใช่ใครอื่นเป็นสาวใช้ที่ชื่อจีชานที่จาเป่าใช้ให้ไปสนิทกับสาวใช้ลู่เจิ่งนั่นเอง..

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***