เมื่อฉันต้องทำงานในโรงบาลที่มีเรื่องแปลกๆ

ตอนที่1 ที่ทำงานใหม่...

...*สวัสดีค่ะ ฉันมีชื่อว่าเอชลิล เป็นลูกคนเดียวในครอบครัวตอนนีี้ สถานะทางบ้านตอนนี้ยากต่อการใช้ชีวิตมากเลยค่ะ พ่อที่ต้องนอนเป็นผู้ป่วยติดเตียง แม่ก็หนีไปกับชู้รักของเขา ฉันที่เป็นพยาบาลก็มาตกงานเนื่องจากโรงพยาบาลเก่าที่ฉันทำงานอยู่ก็เกิดเหตุไฟไหม้ ทั้งตึก ฉันเลยต้องหางานใหม่ไปเรื่อยๆ จนได้มาเจอกับโรงพยาบาลที่ดูหน้าขนลุก....*...

..."เอ่อ... ที่นี้รับสมัครพยาบาลใช่ไหมคะ?..."...

...ฉันได้เดินเข้าเจอกับพยาบาลสาวที่นั่งอยู่ หน้าเคาน์เตอร์ "ใช่คะทางเรารับพยาบาลก๊ะกลางคืนอย่พอดีค่ะ"...

...เขาตอบด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งชวนขนลุก...

..."อื้ม พอดีเลยค่ะ พอฉันเป็นพวกนอนดึกพอดี แหะๆ~"...

...ฉันได้แค่ยิ้มเจื่อนๆให้จากพยาบาลคนนั้นก็ได้ให้ฉันกลับบ้านเริ่มงานพรุ่งนี้...

...ณ.เช้าวันต่อมา ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมอาการเหนื่อยแปลกๆ แต่ฉันยังไงก็ต้องฝืนตัวเอง เพราะไม่ได้คิดมากเพราะเมื่อคืนฉันเองก็ตื่นเต้นที่ได้งานใหม่จนนอนไม่หลับเลยแหละ...

......ฉันได้เดินทางไปที่ทำงานใหม่ของฉันเพื่อไปรับชุดสำหรับพยาบาลก๊ะกลางคืน จากนั้นฉันก็เจอกับเจอเด็กผู้ชายวิ่งเล่นตามทางเดินแล้วได้มีพนักงานทำความสะอาดเข้ามาตักเตือนว่าให้ระวัง...

...*เจ้าหนู..อย่าวิ่งเล่รตรงนั้นสิ.ลุงพึ่งทำความสะอาดไป เดี๋ยวมันจะลื่นล้ม*...

...น้ำเสียงของคุณลุงทำความสะะอาดนั้นทำให้ฉันรู้สึกตกใจเล็กน้อย จากที่ฉันฟังนั้นฉันไม่เล่ามากออกมาได้ แต่ฉันชอปิดฆูทันทีที่ฉันได้ยินมัน ไม่ใช่ว่าคุณลุงน่ารำคาญหรอกนะ แต่นั้นมันเป็นเสียงที่หน้ากลัวที่สุดที่ฉันเคยได้ยินมาเลยละ...

...*คุณเอชลิล..*...

...หลังจากที่ฉันกำลังยืนอึ้งอยู่น้นเองก็ได้มีเสีองเรียบนิ่งที่ฉันรู้สึกคุ้นหูจากเมื่อวาน.....

...*คะ?!!*...

...ฉันหันไปตามเสียงเรียกอันเรียบนิ่งก่อนจะพบกับพยาบาลสาวคนเดิมที่อยู่หน้าเคคาน์เตอร์...

...*ชุดทางเราได้จัดเตรียมให้คุณค่ะ*...

...เธอไม่ได้พูดไรต่อจากนั้น......

...(ไม่มีความรู้สึกหรอว่ะ)...

...ฉันได้คิดขึ้นมาพร้อมหงุดหงิดเบาๆ...

...*เข้าก๊ะเที่ยงคืนถึงหกโมงเช้านะคะ*...

...เธอได้ตอบด้วยในเสียงเรียบนิ่งของตามเคยจนมันทำให้ฉันเริ่มรู้สึกเบื่อเข้าทีแล้ว...

...(เวลา..00:00)...

...ฉันได้ให้พี่สาวจากบ้านตรงข้ามนั้นมาส่ง..ถึงแม้ว่าครอบครัวเราจะสู้ชีวิตแต่อย่างน้อยก็ยังมีญาติท่ค่อยช่วยเหลือ...