คืนหนึ่งในคฤหาสน์ ฟรานโก้ออกไปประชุมกับลูกน้อง ปล่อยให้โรสอยู่ในบ้านกับลีน่าและบรรดาคนงานที่เธอเริ่มคุ้นเคย แม้จะยังไม่ไว้ใจทั้งหมด แต่ความตึงเครียดเริ่มลดลง เธอรู้สึกเหมือนมีอิสระมากขึ้นเล็กน้อย แม้จะยังอยู่ในกรอบของคำว่า “นักโทษชดใช้หนี้”
โรสเดินสำรวจไปตามทางเดินในบ้านอย่างเงียบ ๆ จนกระทั่งเธอเดินผ่านห้องหนังสือที่เคยปิดตายไว้เสมอ แต่วันนี้ประตูเปิดแง้มไว้อย่างผิดปกติ เธอรู้สึกลังเล แต่ความอยากรู้กลับเอาชนะความกลัวได้
ภายในห้องหนังสือ เงียบสงบและเต็มไปด้วยกลิ่นของกระดาษเก่า เธอเดินผ่านชั้นหนังสือสูงถึงเพดานไปยังโต๊ะกลางห้อง ที่นั่นมีแฟ้มสีดำเปิดค้างไว้เล็กน้อย
เธอเปิดแฟ้มออกอย่างเบามือ ภายในมีภาพถ่ายและเอกสารจำนวนหนึ่ง หนึ่งในนั้นคือภาพพ่อเลี้ยงของเธอยืนอยู่ข้างชายคนหนึ่งที่แต่งชุดสูทเข้ม ใบหน้าเคร่งขรึม ดูอันตราย...แต่สิ่งที่น่าตกใจคือ ชายคนนั้นคือฟรานโก้ในวัยหนุ่ม
โรสเบิกตากว้าง หัวใจเต้นแรงอย่างไม่รู้สาเหตุ
ก่อนเธอจะได้พลิกหน้าถัดไป เสียงประตูเปิดก็ดังขึ้น
“คุณเข้ามาทำอะไรในนี้?” น้ำเสียงเย็นยะเยือกของฟรานโก้ดังขึ้นจากด้านหลัง
โรสสะดุ้งสุดตัว รีบวางแฟ้มลง เธอหันไปเผชิญหน้ากับเขา สีหน้าของเขาเรียบเฉยแต่แววตานั้นเต็มไปด้วยความไม่ไว้ใจ
“ฉันแค่เห็นว่าประตูเปิด... ฉันไม่ได้ตั้งใจจะสอดรู้สอดเห็น” เธอพยายามอธิบายเสียงสั่น
ฟรานโก้เดินเข้ามา หยิบแฟ้มกลับไปอย่างนิ่งเฉย เขาปิดมันลงด้วยท่าทีเด็ดขาด
“ในโลกของฉัน คำว่า ‘แค่อยากรู้’ มันฆ่าคนมาแล้วนักต่อนัก” เขาจ้องเธอแน่นิ่ง “จำไว้นะ โรส”
โรสเม้มปากแน่น ไม่กล้าสบตาเขา เธอพยักหน้าเล็กน้อย ก่อนรีบเดินออกจากห้องอย่างเงียบ ๆ
ในคืนนั้น เธอไม่สามารถข่มตาหลับได้เลย ความรู้สึกบางอย่างก่อตัวขึ้นในใจเธอ ไม่ใช่แค่ความกลัว แต่เป็นความสงสัย และความเชื่อว่า พ่อเลี้ยงของเธอเกี่ยวข้องกับเรื่องที่ใหญ่กว่าหนี้สินสิบล้าน
เธอเริ่มรู้สึกว่า...เธออาจเป็นมากกว่าคนที่ต้องมาใช้หนี้แทนใครบางคน
-- จบบทที่ 5 --
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 33
Comments