ข้อตกลงของหัวใจ

เช้าวันใหม่ที่คฤหาสน์หรูหราบนเนินเขา โรสลืมตาขึ้นพร้อมกับแสงแดดอ่อนๆ ที่ลอดผ่านผ้าม่าน เธอลุกขึ้นอย่างเหนื่อยล้า ราวกับผ่านสงครามทั้งคืน

เสียงเคาะประตูดังขึ้นพอดี

“คุณโรส นายท่านให้มาตามไปทานอาหารเช้าค่ะ” เสียงเรียบของสาวใช้ดังจากด้านนอก

โรสพยักหน้าเบาๆ แล้วตะโกนกลับไป “ค่ะ เดี๋ยวลงไป”

เธอมองตัวเองในกระจกหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง พลางถอนหายใจ

เมื่อคืนเธอแทบไม่ได้นอน ความคิดเต็มหัววนเวียนอยู่ว่า พ่อเลี้ยงเธอหายไปจริงไหม หรือเพียงหนีปัญหา?

เธอไม่รู้เลยว่าชีวิตตัวเองกำลังจะเปลี่ยนไปตลอดกาล

ห้องอาหารกว้างขวางแต่เงียบสงัด ฟรานโก้นั่งรออยู่ก่อนแล้ว เขาจิบกาแฟอย่างนิ่งสงบ หญิงสาวเดินเข้ามาด้วยความเกร็ง และนั่งลงตรงข้าม

สายตาของเขามองผ่านเธอเหมือนเธอเป็นแค่หมากตัวหนึ่งบนกระดาน

"เธอมาสายสามนาที" เขากล่าวโดยไม่เงยหน้าขึ้นจากหนังสือพิมพ์

“ฉัน…ขอโทษค่ะ”

ฟรานโก้วางแก้วลง แล้วจ้องเธออย่างจริงจัง

"ตั้งแต่วันนี้ไป เธอจะทำงานที่นี่—แต่ไม่ใช่แค่แม่บ้านธรรมดา"

“หมายความว่ายังไงคะ?” โรสถามอย่างระแวดระวัง

“ฉันจะให้เธอเรียนรู้ระบบการจัดการของที่นี่ ทั้งการเงิน คนงาน รวมถึงข้อมูลบางอย่างในธุรกิจ”

เขาหยุดเล็กน้อย “ถือว่าเป็น ‘ค่าชดใช้’ สำหรับหนี้สิบล้าน”

“แต่ฉันไม่เคยทำอะไรพวกนั้น...” เธอเถียงเสียงแผ่ว

“ก็ถึงเวลาเรียนรู้” เขายิ้มบางๆ แบบที่เดาไม่ออกว่าเยาะเย้ยหรือเอ็นดู

โรสใช้ทั้งวันเรียนรู้การจัดการภายในจากจอร์น มือขวาคู่ใจของฟรานโก้ ซึ่งจริงจังและเข้มงวดพอๆ กับเจ้านาย

แต่ที่เธอไม่คาดคิดเลย คือการได้พบกับเด็กหญิงตัวเล็กๆ ในสวนหลังคฤหาสน์

“พี่ชื่ออะไรคะ?” เด็กหญิงถามด้วยดวงตากลมโตและรอยยิ้มสดใส

“พี่ชื่อโรสค่ะ… แล้วหนูล่ะ?”

“ลีน่าค่ะ หนูเป็นหลานของคุณลุงฟรานโก้” เด็กหญิงตอบเสียงใส “พี่สวยจัง หนูชอบพี่!”

โรสหัวเราะเบาๆ อย่างไม่ทันตั้งตัว เด็กคนนี้ดูเหมือนไม่รู้เลยว่ากำลังอยู่ในโลกของมาเฟีย

“หนูมาคนเดียวเหรอ?”

“ไม่ค่ะ พี่จอร์นพามา หนูอยู่กับคุณยายที่ฟลอเรนซ์ แต่มาหาลุงเดือนละครั้ง”

โรสรู้สึกว่าใจของเธออบอุ่นขึ้นอย่างประหลาด เธอไม่เคยคิดเลยว่าในที่แห่งนี้จะมีเสียงหัวเราะแบบเด็กๆ ด้วย

คืนนั้น เธอโทรหาโซเฟีย

“โซเฟีย… ฉันอยู่ที่คฤหาสน์ฟรานโก้แล้ว ทุกอย่างมันใหญ่จนเวียนหัว”

“เธอโอเคไหม?” โซเฟียถามทันที

“ไม่แน่ใจ… เขาเย็นชาเกินไป แต่ก็ยังไม่ทำร้ายอะไรฉัน”

“ฟังนะโรส ฉันจะหาทางหาเงินให้ได้ ถึงแม้จะไม่ครบสิบล้าน แต่ขอแค่บางส่วน เราอาจต่อรองได้”

“ขอบคุณนะ…” น้ำตาของโรสเอ่อคลอ

“ฉันแค่อยากให้เรื่องนี้จบ แล้วได้ชีวิตฉันคืน”

ที่อีกมุมหนึ่งของคฤหาสน์ ฟรานโก้นั่งดูภาพจากกล้องวงจรปิด เฝ้ามองโรสที่หัวเราะกับลีน่าในสวน

“ผู้หญิงคนนี้…” เขาพึมพำกับตัวเอง

“นายเริ่มไว้ใจเธอแล้วเหรอ?” จอร์นถามขณะเดินเข้ามา

“ยัง...แต่เธอแตกต่าง” ฟรานโก้ตอบ “เธอไม่กลัวฉัน เหมือนคนอื่น และลีน่าก็ชอบเธอ”

“อย่าลืมว่าเธอคือลูกเลี้ยงของโจเซฟ คนที่หนีไปพร้อมเงินนาย” จอร์นเตือนเสียงเรียบ

“นั่นแหละที่ฉันต้องรู้…ว่าเธอเกี่ยวข้องแค่ไหน”

ฟรานโก้จ้องหน้าจอด้วยแววตาแฝงความสนใจลึกซึ้งขึ้นเรื่อยๆ

(ตอนต่อไป โรสจะเริ่มเข้าไปพัวพันกับธุรกิจบางอย่างของฟรานโก้ และพบเบาะแสลับบางอย่างเกี่ยวกับพ่อเลี้ยงของเธอ ขณะเดียวกัน ความสัมพันธ์กับฟรานโก้จะเริ่มมีแรงตึงดึงระหว่างหัวใจ)​

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***