บทที่2

อินทิราเบื่อที่จะขัดใจเพื่อนเธอวางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะปล่อยให้เอมิกาทำอะไรตามใจของเธอ แต่ อินทิราไม่คิดที่จะเล่นแมชชิ่ง แอพลวงโลกนี้อย่างแน่นอน อินทิราขอตัวไปอาบน้ำเพราะวันนี้เธอเดินทางไปสัมภาษณ์งานพี่สมัครไว้ในเว็บไซต์ทั้งวัน จนเนื้อตัวเหนียวเหนอะ พริษฐ์ รอเวลาที่อินทิรากลับมานานหลายชั่วโมง เมื่อเขาซูมกล้องส่องทางไกลที่กำลังแอบส่องดูหญิงสาวที่เขาแอบชอบอยู่ห่างๆ เขาก็เห็นว่าอินทิรากำลังเข้าไปเล่นแอพหาคู่ที่เขาเองก็รู้จักดีจำคำแนะนำของภาดาเพื่อนเพียงคนเดียวของเขา เขาหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาแล้วโหลดดูบ้าง เผื่อบางทีเขาอาจจะได้คุยกับอินทิราอย่างจริงจังในแอพหาคู่นั้นก็ได้

“อินทิรา ทำไมเธอนี่ซื่อจริงๆ ใครเขาใช้ชื่อจริงกันเล่าแต่ก็ดีเราจะได้ค้นหาได้ง่ายๆ”

“เฮ้ย ๆ ทิรามีคนมาขอแมชกับแกแล้ว แต่ว่าไม่หล่อว่ะทรงโจรอย่างไรไม่รู้”

ทางด้านพริษฐ์

“แมชเลยสิ อย่าปฎิเสธผมเลยนะขอร้อง”

ทางด้านอินทิรา

“แมชไปเลย มีตั้งหลายคน คนทรงโจรปัดตกออกไปเลยดูน่ากลัว”

“ไม่ฉันจะคุยกับคนนี้ถึง หน้าตาเขาจะทรงโจรแต่แววตาของเขาดูจริงจัง”

“อี๋…นี่มันโจรชัดๆ ฉันไม่ไว้ใจเลยดูน่ากลัวพิลึก”

“บางทีสภาพแบบนี้อาจจะเป็นจิตรกรชื่อดังก้องโลกก็ได้”

“คิก ๆ ๆ แกเองยังใช้คำว่าสภาพ แล้วยังจะคุยกับเขาเนี่ยนะ”

อินทิราไม่ได้คิดจะคุยกับผู้ชายคนนั้นอยู่แล้วตั้งแต่แรกแต่ที่กดยอมรับเพราะไม่อยากให้เพื่อนงมงายกับแอฟหลอกลวงพวกนี้ เพื่อทำให้เพื่อนสบายใจ ผู้ชายหน้าตาดีในแอฟหาคู่ มีพวกต้มตุ๋นหลอกลวงเข้ามาหาผลประโยชน์อยู่บ่อย ๆ มิจฉาชีพก็แฝงตัวเข้ามามากมาย

“กุก ๆ กัก ๆ”

สองสาวเพื่อนซี้ตกใจเสียงกุกๆกักๆที่อยู่ข้างบ้าน ทั้งสองคนคว้าไม้ตียุงคนละหนึ่งอันไว้ป้องกันตัว แต่เมื่อส่อง ดูที่หน้าต่างก็ไม่เห็นมีใคร มีเพียงเพื่อนข้างบ้านที่กำลังสตาร์ทรถมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์คันใหญ่ พร้อมกับสะพายกระเป๋ากีตาร์แล้วขับออกไป อินทิราและเอมิกาไม่เห็นว่าเขามีหน้าตาเป็นอย่างไรเพราะเขาสวมหมวกกันน็อกอยู่

“แกมีหนุ่มอยู่ข้างบ้านก็ไม่บอกทำความรู้จักเลยสิ”

“ฉันไม่เคยเห็นหน้าเขาไม่เคยเห็นเขาออกไปไหนเลยนี่แหละคือเวลาที่เขาต้องออกไปทุกวันคงเป็นนักดนตรีตามผับนั่นแหละอย่าไปสนใจเลยพวกนี้เจ้าชู้จะตาย ฉันไม่อยากยุ่งด้วย”

“ผู้ชายจะอาชีพไหนถ้ามันมีสันดานเจ้าชู้อย่างไรมันก็เจ้าชู้ ดูอย่างไอ้”

“ชุติมัน…ใช่สิดูอย่างไอ้เลวนั่นคิดว่าเป็นคนดี”

“ฉันขอโทษ”

ความมืดภายนอกปกคลุมไปทั่ว ๆรอบบ้านของอินทิรา แต่ในวันนี้เอมิกามานอนเป็นเพื่อนเธอ และกำลังยึดโทรศัพท์เธอเอาไปเล่น คุยกับผู้ชายในแอพอย่างสนุกสนาน

“คุณเป็นศิลปินใช่ไหมคะ?”

“ใช่ครับผมเป็นนักร้องนักดนตรี”

เอมิกาเผลอหัวเราะคิกคักเมื่อได้รับคำตอบจากชายผมยาวหน้าเคราคนนั้นว่าเขาเป็นนักดนตรีและนักร้อง บุคลิกและท่าทางของเขาช่างไม่เหมือนนักดนตรีเอาเสียเลย

“ทิราคู่แมชของแกบอกว่าเป็นนักดนตรีเป็นนักร้องฉันว่ามันโกหกชัวร์”

“เอมแล้วแกไปคุยกับเขาทำไม แล้วถ้าเขาทักมาหาฉันทุกวันฉันจะทำยังไงล่ะ ฉันคุยไม่เป็น”

“ก็คุยไปดิแก้เหงาไอ้บ้านี่มันไม่รู้จักบ้านของเธอหรอกน่า”

“เออจริงดิ ก็ดีเหมือนกันคุยกับคนอื่นบ้างก็ดีทุกวันนี้นอกจากแก่ฉันก็ไม่รู้ว่าจะคุยกับใครได้อีก ถ้าไม่มีแกฉันคง”

“ไม่ต้องกลัวหรอกฉันจะอยู่กับแกตลอดไป”

สองสาวเพื่อนรักจับมือกันหวานซึ้งแต่เอ็งไม่กล้าจะต้องไปทำงานต่างจังหวัดกับพนักงานในบริษัทหลายวันแล้ว และนี่ก็เป็นเหตุผลที่ทำให้เอมิกาเป็นห่วงเพื่อนกลัวว่าเพื่อนของเธอจะเครียดกลัวว่าเพื่อนจะเหงา จึงได้ขยันขยอให้เล่นแอพแมชชิ่งเพื่อแก้เหงาเวลาที่เธอไม่อยู่ 8:00 น เช้าของวันใหม่ เอมิกาเก็บของกำลังเดินทางออกจากบ้านของ อินทิรา อีกสาม วันกว่าจะได้เริ่มงานเธอจะอยู่ว่างๆ ที่บ้านสิ่งที่เอมิกาคิดไว้มันเป็นจริง อินทิราซึ่งเคยว่างงานยาวนานเช่นนี้เป็นครั้งแรก เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูลังเลว่าจะทักไปดีหรือว่าจะรอให้เขาทักมา เธอเริ่มอยากมีเพื่อนคุย หลังจากที่สัมผัสได้ว่า การอยู่คนเดียวนั้นมันเงียบเหงาเพียงใด เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูหลายครั้งแล้วก็วางมันลงหลายครั้ง พฤติกรรมเช่นนั้น มีใครบางคนแอบดูอยู่

“ติ๊ง” เสียงข้อความในแอปดังขึ้นสิ่งที่เธอไม่เคยสนใจมันกลับทำให้เธอหัวใจเต้นแรง ตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก ข้อความที่เขาส่งมาเธอเปิดมันอ่าน เป็นเพียงข้อความธรรมดาๆที่ไม่ได้มีอะไรหวือหวาแต่มันก็สามารถทำให้เธอรู้สึกคลายความเหงาได้มากเลยทีเดียว

“ทำอะไรอยู่ครับ?”

“ทำไมเวลาทักทายต้องถามว่าทำอะไรอยู่ เออทิราก็อยากจะบอกว่าจะถามเพื่อ ก็กำลังเล่นโทรศัพท์อยู่น่ะสิ”

“เปล่าครับที่ถามแบบนั้นเพราะเกรงว่าคุณจะไม่ว่างคุย”

“อ๋อ มีมารยาทนั่นเอง เออคุณผมยาวมีชื่ออย่างอื่นนอกจากชื่อผมยาวหรือเปล่าคะ?”

“ชื่อในโปรไฟล์ คือใช้ผมยาว แต่จริงๆแล้วผมชื่อ พริษฐ์”

“ชื่อเพราะดีค่ะไม่ค่อยรับกับใบหน้าสักเท่าไหร่”

“ตรงดีนะครับ ผมรู้ตัวว่าผมไม่หล่อ”

“คุณเป็นนักร้องจริง ๆหรอคะ?”

“จริงครับผมจะส่งคลิปให้ดูก็ได้”

แล้วเขาก็ทำตามที่พูดจริงๆเขาส่งคลิปในขณะที่ขึ้นไปร้องเพลงอยู่บนเวทีให้อินทิราดู เมื่อเปิดดูอินทิราจึงได้รู้ว่านอกจากเขาจะร้องเพลงได้ไพเราะแล้วเขายังเล่นกีต้าร์ได้อีกด้วย ภาพนิ่งที่อยู่ในโปรไฟล์กับภาพเคลื่อนไหวขณะที่เขาร้องและเล่นดนตรีมันช่างแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงเขาดูมีเสน่ห์ หญิงสาวและชายหนุ่ม สนทนาผ่านสื่อโซเชียลจนลืมเวลา พริษฐ์ ขอตัว ไปทำงาน เพราะขณะนี้ แสงตะวันได้รับขอบฟ้าไปแล้ว มันเป็นเวลาของเขาที่จะออกไปทำงาน ในเวลานี้เหมือนเดิมทุกวัน

“นี่ฉันจะมาหลงคารมนักร้องไม่ได้นะไอ้พวกนี้แหละตัวดีเจ้าชู้ แต่คุยแก้เหงาคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง”

อินทิรารู้สึกว่าเธอกำลังจะเสพติดกัน ใช้โซเชียลมากเกินไป ซึ่งมันไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของเธอ “สวบ ๆ ๆ” เสียงฝีเท้าเหยียบย่างบนพื้นหญ้าหน้าบ้าน หรือข้างบ้าน อินทิราไม่รู้ต้นเสียงที่ชัดเจน เธอเงี่ยหูฟังเงียบๆ เพื่อต้องการได้ยินเสียงในตำแหน่งที่ชัดขึ้น ในเวลาที่เธออยู่ตามลำพังเธอจะได้ยินเสียงแบบนี้อยู่บ่อยครั้ง แต่เมื่อแง้มหน้าต่างดูก็ไม่เห็นมีอะไรผิดปกติ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***