ตอนที่ 3: กลับบ้านอย่างคนแพ้

คฤหาสน์🏡บ้านนางเอก🏡
NovelToon
เสียงเปิดประตูห้องโถงใหญ่ของคฤหาสน์หลังงามดังสะท้อน ผนังหินอ่อนเย็นเยียบต้อนรับร่างของไอล่าที่เดินลากกระเป๋าเข้ามาเงียบ ๆ
เสียงฝีเท้าหนักของ “ซ่งคัง” ผู้เป็นพ่อ ดังขึ้นทันที
ซ่งคัง : พ่อไอล่า
ซ่งคัง : พ่อไอล่า
(เสียงเข้มเกรี้ยว)“เธอหายหัวไปทั้งคืน แบบนี้มันเรียกว่าผู้หญิงดี ๆ ได้ไหมไอล่า!”
ไอล่า
ไอล่า
(ยืนนิ่ง ไม่ตอบ แววตาหม่น)
ซ่งคัง : พ่อไอล่า
ซ่งคัง : พ่อไอล่า
(เสียงดังลั่น)“ตอบสิ! กลับบ้านมาตีห้าแบบนี้ ใครเห็นใครก็พูดได้ทั้งนั้นว่าเธอ… ขายตัว!”
เสียงฝ่ามือตบหน้าดัง เพี๊ยะ! ก้องไปทั้งโถง
ไอล่า
ไอล่า
(เซเล็กน้อย แต่อดกลั้น)“งั้นก็คิดไปแบบนั้นเลยค่ะ…จะได้ไม่ต้องคาดหวังอะไรจากลูกที่คุณไม่เคยฟัง”
เสียงหัวเราะเบา ๆ จากมุมบันได “หลิวหย่า” แม่เลี้ยงในชุดนอนหรู ยืนพิงราวมองลงมา
หลิวหย่า : เมียใหม่(ซ่งคัง)
หลิวหย่า : เมียใหม่(ซ่งคัง)
(เสียงเยาะ)“อายุยี่สิบห้าแล้ว แต่ยังคิดว่าตัวเองเป็นนางเอกละครน้ำเน่า…คืนนี้นอนที่บ้านได้มั้ยล่ะ หรือจะไปต่อล่ะจ๊ะ?”
ไอล่า
ไอล่า
(หันมองนิ่ง ๆ เสียงเยือกเย็น)“ถ้าฉันเป็นนางเอก…งั้นพวกคุณก็คงเป็นฝันร้ายในเรื่องนี้”
เธอไม่พูดต่อ ดึงกระเป๋าเดินออกจากบ้านทั้งน้ำตาที่ยังไม่ไหล ประตูคฤหาสน์ปิดลง—เสียงสะท้อนว่างเปล่า…เหมือนหัวใจที่โดนเฉือนออกทีละแผล
[ฉากเปลี่ยน – คอนโดหนิงหนิง]
NovelToon
- ห้องนั่งเล่นของหนิงหนิง -
NovelToon
เสียงกระเป๋าถูกโยนลงโซฟา ไอล่าทิ้งตัวลงบนหมอนกอดตัวเองไว้เงียบ ๆ
หนิงหนิง
หนิงหนิง
(นั่งลงข้าง ๆ เอาผ้าห่มคลุมไหล่ให้)“พ่อแกควรโดนตบกลับสักที…โทษที แต่อดไม่ได้”
ไอล่า
ไอล่า
(น้ำเสียงเบา แตกหัก)“ฉันไม่อยากร้องไห้…แต่ทำไมมันเจ็บเหมือนจะขาดใจ”
หนิงหนิง
หนิงหนิง
“ร้องไปเลยไอล่า…คืนนี้ไม่มีใครเห็นนอกจากฉัน”
เธอดึงเพื่อนสาวเข้ามากอดแน่น ไอล่าปล่อยเสียงสะอื้นออกมาเงียบ ๆ หัวใจที่แหลกยังหายใจอยู่ได้เพราะมีคนข้าง ๆ
— คฤหาสน์ส่วนตัว —
NovelToon
[ห้องลับของลูเซียโน่]
NovelToon
แสงจากจอคอมสาดสะท้อนบนใบหน้าเคร่งขรึมของลูเซียโน่ ข้าง ๆ มีเรย์นั่งกอดอก ส่วนจอห์นถือแฟ้มข้อมูลบาง ๆ
จอร์น
จอร์น
(รายงานเสียงเรียบ)“เราเช็คกล้องวงจรปิดได้บางส่วน เสื้อผ้าที่เธอทิ้งไว้…ส่งไปตรวจดีเอ็นเอแล้วครับ”
เรย์
เรย์
“นอกจากภาพจากกล้อง รหัสบัตรเครดิตที่รูดจองห้องยังเป็นชื่อปลอม แต่อีเมลแอดเดรสน่าจะลากไปถึงบางบัญชีได้”
ลูเซียโน่
ลูเซียโน่
NovelToon
ลูเซียโน่
ลูเซียโน่
(เสียงต่ำ ช้า แต่แน่น)“ต่อให้เธอซ่อนตัวในประเทศนี้ทั้งประเทศ…ฉันก็จะลากตัวเธอกลับมาด้วยมือฉันเอง”
เขาลุกขึ้น เดินไปยืนที่หน้ากระจก เงาสะท้อนของเขาแฝงความคุกรุ่น
ลูเซียโน่
ลูเซียโน่
“เพราะเธอ…เป็นคนแรกที่กล้าทิ้งฉันไว้—พร้อมหัวใจฉันที่ยังไม่เคยเป็นของใคร”
(จบตอนที่ 3)

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!