ตอนที่: 2 //อ่านให้สนุกนะจ๊ะ// ยังไม่ทันได้ซัดหน้าพ่อมาส่ะแล้ว

   //อ่านให้สนุกนะจ๊ะแล้วก็ขออภัยในบางคำมาประโยคที่อาจจะมีวรรณยุกต์สระหรือพยัญชนะที่ตกหล่นหรือว่าผิดพลาดไปต้องขออภัยด้วยจริงๆนะก็ใช้จิตวิญญาณในการอ่านก็แล้วกันนะ//

   #อรุณสวัสดิ์ยามเช้าคับทุกคน วันนี้ก็เป็นเช้าวันที่ 2 แล้วสินะที่ต้องตื่นเช้าไปเรียนน่ะ " ไม่อยากตื่นเลยแฮะ "

แต่ก็นั่นแหละพูดไปก็เท่านั้นตัวผมนั้นก็รู้อยู่แก่ใจว่าถ้าไม่ไปเรียน ก็อาจจะตามเพื่อนไม่ทัน

*ก๊อก ก๊อก ก๊อก*

มิน: ไอ้ซันตื่นยังงงงง

ซัน: ตื่นแล้วแต่กูขออาบน้ำแป๊บนึง

มิน: โอเคกูขอเข้าไปนั่งรอในห้องได้ป่ะ

ซัน: ก็เข้ามาดิ

*เสียงเปิดประตูห้องดัง เอี๊ยดด!!*

#นี่ก็คงเป็นชีวิตประจำวันของไอ้มินไปแล้วแหละการที่ต้องมาปลุกผมตอนเช้านั่งรอผมอาบน้ำแต่งตัว แต่ก็นั่นแหละคนอย่างผมน่ะเคยตรงต่อเวลาสักที่ไหน มันนั่งรอไปบ่นไป จนตอนนี้เนี่ยผมน่ะหูชาหมดแล้ว แต่ก็มันด่าผมกี่ครั้งต่อกี่ครั้งผมก็ไม่เคยรำคาญเลยนะ ผมอะมันด้านอยู่แล้ว

มิน: ไอ้ซันมึงอาบน้ำเสร็จยังเนี่ยวันนี้กูว่ากูจะไปเรียนเร็วซะหน่อยต้องมาช้าเพราะมึงเลย

ซัน: แปปปป!!

มิน: เฮ้ออออ {มินถอนหายใจเฮือกใหญ่ พร้อมกับคิดในใจว่า} "ถ้าแม่งเป็นคนอื่นนะกูทิ้งไปนานแล้วปล่อยให้เดินไปเรียนเองแม่งเลย"

ซัน: ไอ้มินไป กูเสร็จแล้ว

มิน: เออ กว่าจะเสร็จนะมึง

_________________________________________

              //ณ คณะนิเทศ//

อาจารย์: เอาล่ะวันนี้ที่อาจารย์สอนมาทั้งหมดก็อยากให้นักเรียนทุกคนกลับไปทบทวนมานะคะ อ๋อ!เดี๋ยวอาจารย์จะให้นักเรียนจับกลุ่มนะคะกลุ่มละ 5 คนเดี๋ยวอาจารย์จะไปแจกจ่ายงานให้แต่ละกลุ่มนะ

มิน: แล้วกูจะไปหาอีกสองคนมาจากไหนวะในคณะนี้พวกเราก็รู้จักกันแค่สามคน

ฟีม: .เออ.ออ นี่กลุ่มพวกมึงคนเต็มยังวะ

มิน: ขาดสองคน

ฟีม: พวกกูขออยู่ด้วยดิ

มิน: ได้ดิเเล้วพวกมึงชื่ออะไรอ่ะ

ฟีม: กูชื่อฟีม

ปัน: กูชื่อปัน

มิน: อ๋อส่วนกูชื่อมิน

เคน: กูชื่อเคนยินดีที่ได้รู้จัก

ซัน: ดีมึงกูชื่อซัน

อาจารย์: อันนี้เราอยู่กลุ่มเดียวกันใช่ไหม

มิน: ใช่คับ

อาจารย์ : โอเคเดี๋ยวกลุ่มนี้เนี่ยอาจารย์จะให้ไปทำเป็น หนังแล้วกันนะก็เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความรักโอเคไหม

ฟีม: เอ่ออาจารย์ครับผมขอถามอะไรหน่อยได้ไหมครับคือเอิ่มแสดงเนี่ยเราแสดงกันแค่ห้าคนหรือว่าเราสามารถให้คนอื่นมาช่วยช่วยแสดงได้ไหมครับ

อาจารย์: ได้จ้าเราสามารถให้คนอื่นมาช่วยแสดงได้เพราะว่าห้าคนเนี่ยอาจารย์ว่ามันจะแบ่งบทบาทกันยาก

ฟีม: โอเคครับจารย์

_______________________________________

               //ณ หน้าคณะ//

เคน: แล้วเราจะให้ใครมาช่วยแสดงว่ะ

ซัน: ไอพีทกับไอนิคไง

มิน: กูว่าสองคนนั้น ไม่น่ารอด

เคน: จริงกูเห็นด้วย

ซัน: แล้วงี้เราจะหาใครมาแสดงว่ะ

ฟีม: เรามีเพื่อนอย่ดูคณะวิศวะอะ เดี๋ยวเราบองคุยดูว่ามันจะยอมมั้ย

ซัน: งั้นกูฝากมึงด้วยนะ

ฟีม: อื้มม

เคน: งั้นพวกกูไปกินข้าวก่อนนะ

ฟีม: เคร

ปัน: ไว้เจอกันพวกมึง

มิน: อื้ม เจอกัน

______________________________________

              //ณ คณะวิศวะ//

ซัน: ดีมึง

นิค: ดี

พีท: แล้วนี้ไมสภาพพวกมึงเป็นแบบนี้ว่ะ

มิน: คิดงานไม่ออกอะดิ

นิค: งานไรว่ะ

พีท: เอองานไรอะให้พวกกูช่วยป่ะ

มิน: กูอาจารย์อะดิให้พวกกูเนี่ยจับกลุ่มกันแล้วไปทำ

หนังรักมาเรื่องหนึ่ง ยากชิบหายคนที่จะให้มาช่วยแสดงก็ไม่รู้จะแสดงได้รึป่าว

พีท: ให้ใครมาช่วยแสดงอะ

มิน: เพื่อนไอฟีมอะ

พีท: ใครคือไอฟีมว่ะ

มิน: เพื่อนที่คณะอะ

นิค: แล้วเพื่อนแม่งคือใครอะ

มิน: ไม่รู้ดิเห็นมันบอกแค่ว่าเรียนอยู่คณะวิศวะอะแต่ไม่ร้ว่าคือใคร

     # เฮ้อออ ตอนนั้นผมคิดในใจว่าจะเป็นใครก็ได้ขอแค่ไม่ใช่ไอหน้าขอศอกหมานั้น

ทิว: เฮ้ยย พวกมึงอยากลืมที่พูดไว้เมื่อวานหละ

นิค: ไม่ลืมหรอก ขอแดกแปป

พีท: เอาจริงนะมึงไว้อ๋อ กูมีตั้งห้าคนเลยนะ

ทิว: จะกี่คนก็มาเหอะ พวกกูไหวชิว

      # นั้นไงพูดถึงแม่งปุ้บก็มาให้กูหน้าทันทีเลย

________________________________________

           #พ่อกินข้าวเสร็จแม่งภาพก็ตัดมาตอนที่พวกผมทั้งสองกลุ่มน่ะมายืนจ้องหน้ากันแล้ว แต่ๆๆผมยังไม่ทันได้ซัดหน้ากันเลยพ่อมาขัดจังหวะฉิบหาย

*ปี๊ดดดดดด*

รปภ: เฮ้ยๆ จะทำอะไรกันอะ

ทิว: เชี่ยพ่อมา

ซัน: จะอยู่ทำไมว่ะวิ่งดิ

       #หลังจากผมพูดจบประโยคทุกคนที่อยู่ตรงนั้นก็วิ่งกระเจิดกระเจิงไปคนละทางเรียกได้ว่าผึ่งแตกรังกันเลยทีเดียว

__________________________________________

 #หลังจากที่ผมวิ่งหนีมันหลบอยู่ที่ซอกซอกหนึ่ง ผมได้ทำการหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรหาไอ้นิคทันทีคือผมคิดว่าปลอดภัยแล้วแหละมั้งนะ

ซัน: ไอ้นิคมึงอยู่ไหน

[นิค: กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะ เดี๋ยวกูโทรบอกไอพวกนี้ให้ไปเจอกันที่คณะกู มึงไปรอก่อนได้เลย]

ซัน: โอเคมึง

_______________________________________

ทิว: พ่อมาถูกจังหวะชิบหาย

ไฟท์: จริงกูเกือบจะได้ซัดหน้าพวกแม่งล่ะ

ฟีม: เฮ้ย ไมสภาพพวกเหมือนหมาหอบแดกแบบนี้ว่ะ

ทิว: วิ่งหนีพ่อมาอะดิ

ฟีม: เดี๋ยวอย่าบอกนะพวกมึงไปมีเรื่องอีกแล้วหรอ

ทิว: มึงไม่ต้องยุ่งหรอก

ไฟท์: แล้วนี้มึงมาไม

ฟีม: กูมีเรื่องจะให้พวกมึงช่วยอะ

ทิว: เรื่อง

ฟีม: พวกมึงไปช่วยกูถ่ายหนังอะดิ คือกูจะให้พวกมึงไปเป็นนักแสดงให้หน่อยได้ป่ะ

ไฟท์: หนังแนว

ฟีม: แนวรัก

ไฟท์: มีผู้หญิงป่ะ

ฟีม: ไม่มีเลยสักคน

ทิว: แสดงว่าคู่รักต้องเป็นผู้ชายกับผู้ชายดิ

ฟีม: คงงั้นแหละ

ไฟท์: งั้นกูไม่แสดง

ฟีม: เห้ยช่วยกูหน่อยดิ

ไฟท์: ไม่

ฟีม: นะช่วยกูหน่อย

ไฟท์: เออ ก็ได้พวกมึงว่าไง

ทิว: อื้ม กูช่วยเพื่อนอยู่แล้วป่ะ

เฟิร์ส: กูได้หมดอยู่แล้ว

เฟรม: ส่วนกูคงไม่มีสิทธิ์เลือกสินะ

ฟีม: ขอบใจนะ กูไปละเดี๋ยวกูค่อยนัดวันไปคุยกันอีกที

ไฟท์: อื่มกูก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าเพื่อนมึงเป็นใคร ส่วนตอนนี้มึงจะไปไหนก็ไป

__________________________________________

        #ผมที่พึ่งผ่านมาจากช่วยเวลาเสี่ยงตายว่าจะโดนพ่อจับรึป่าว ก็ได้มานั่งเหงาอยู่คนเดียวที่สวนสาธารณะ

หน้ามอถ่ายรูปท้องฟ้าถ่านนู้นถ่ายนี้ไปทั่วผมก็ได้ไปสะดุดตากับคนๆหนึ่ง พอมองดีๆแม่งคนในกลุ่มหน้าขอศอกหมา

ผมก็พยายามใส่หูฟังเปิดเพลงดังๆนั่งหลับตาว่าจะไม่สนใจ แต่ดูเหมือนว่าแม่งจะไม่ปล่อยผ่านไปเดินเข้ามาหาเรื่องผมจนได้

ไฟท์: เฮ้ยไอหน้าจืด เฮ้ย หูหนวกหรอว่ะไม่ได้ยินที่กูพูดรึไง

    #พอมันเห็นว่าผมไม่ตอบไม่สนใจมันมันก็ดึงหูฟังผมออก

ซัน: มีเหี้ยไร

ไฟท์: ป่าวแค่มากวนตีนเฉยๆ

ซัน: ไอสัดมึงไปไกลๆตีนกูเลยไป

ไฟท์: ไม่ไปป

ซัน: อ้าวมึงจะไปดีๆไปหรือจะให้กูไล่มึงไปด้วยหมัดของกู

ไฟท์: ก็มาดิ

*โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง*

ซัน: อุ้ยเชี่ย

      #จากที่ผมอุทานออกไปทุกก็น่าจะดูออกใช่คับผมกลัวหมากลัวสัตว์มีพิษสัตว์เลื้อยคาน ที่กลัวที่สุดก็น่าจะเป็นแมงมุมเอาเป็นว่ากลัวสัตว์ทุกอย่าที่มันกัดเคลื่อนที่เร็วบินได้ แต่เพราะผมกลัวหมาผมก็ได้กระโดดเกาะมันไปโดยไม่รู้ตัว

ไฟท์: ไอสัดมาเกาะกูทำเหี้ยไรออกไป

ซัน: กูก็ไม่ได้อยากอยู่ใกล้มึงมากหรอกอีห่า

ไฟท์: นี้มึงกลัวหมาหรอว่ะ

ซัน: เสือก

       #หลังจากผมพูดจบประโยค์ผมก็ได้เดินเชิดหน้าหนีไปหาที่นั่งใหม่ที่ไกลจากมัน

___________________________________________

              //ณ คอนโด//

ซัน: มึงมาอยู่ห้องกูไดไงเนี่ย

มิน: ทำไมกูจะเข้ามาห้องมึงไม่ได้

ซัน: ก็เข้าได้แต่มึงเข้ามาได้ไง

มิน: มึงลืมไปแล้วหรอว่ามึงให้คีย์การ์ดสำรองห้องมึงไว้กับกู #มันพูดพร้อมกับโชว์คีย์การ์ดสำรองห้องผมขึ้นมา

ซัน: เออว่ะ

มิน: เเล้วนี้ไมมึงกลับดึก

ซัน: กูแค่เดินเล่นเพลินไปหน่อย เเล้วนี้มึงมาห้องกูแบบนี้มีอะไรป่ะ

มิน: ตอนกูกำลังจะกลับบ้านก็ดูสวนกับไอฟีมไอปัน ไอฟีมบอกว่าเสาร์นี้เจอกันที่ร้านหน้ามอ มันนัดเพื่อนมันไว้ว่าจะคุยเรื่องซีรีย์ อย่าลืมนะมึง

ซัน: เออไม่หรอก

มิน: งั้นกูไปล่ะนะ

ซัน: เออจะไปไหนก็ไป

มิน: ไอสัด #หลังจากมันพูดจบมันก็ชูนิ้วชี้ให้ผมเลย

*ปึ้งงง*

ซัน: "โอ้โหไอสัดมึงปิดประตูเบาๆไม่เป็นหรือไงวะ "

      #หลังจากไอ้มินออกไปจากห้อง ผมก็ทิ้งตัวลงนอนและใช้ครับครับผมยังไม่ได้อาบน้ำผมรู้สึกว่าวันนี้ผมเหนื่อยมาทั้งวันแล้วไม่อาบน้ำสักวันหนึ่งไม่เป็นไร

หรอกอิอิ!

_________________________________________

*ไอซันนนนนนนน*

ซัน: เสียงดังทำไหมว่ะ

มิน: ไอซันตื่น

     #พอผมลืมตาขึ้นมาก็เห็นไอ้นิคไอ้พีทไอ้มินไอเคนยืนร้อมเตียงผมอยู่

ซัน: มีเหี้ย

มิน: มึงไปเรียนรึไง

ซัน: เดี๋ยวไป

มิน: เดี๋ยวไปเหี้ยอะไรนี้เลยเวลาเรียนมา10นาทีล่ะ

ซัน: ห้ะ แล้วไมมึงมาอยู่นี้อะไม่ไปเรียนหรอ

เคน: อาจารย์ยกเลิกคราสอะ

ซัน: อ๋อ แล้วมาทำเหี้ยไรเยอะแยะเนี่ย

มิน: ก็เราจะต้องหาหนังส่งอาจารย์ พวกกล้องพวกไฟอะไรพวกนี้ที่เราซื้อก็นานแล้ว กูก็เลยอยากจะไปซื้อใหม่เพราะถ่ายครั้งนี้อะกูอยากให้มันออกมาดีก็เลยจะมาชวนมึงไปด้วยจะไปไหม

ซัน: ไปดิขออ่าบน้ำแปป

มิน: เออจะไปก็เร็วๆนะมึง

__________________________________________

        #และลุคที่ผมแต่งมานี้เนี่ยก็เบาๆเป็นกางเกงขายาวสีดำเอวสูงทรงกระบอกกับเสื้อยืดสีขาวลายตุ๊กตาหมีสีน้ำตาล

ซัน: เสร็จแล้วมึงไปกันมึง

__________________________________________

                          //ณ ห้างแห่งหนึ่ง//

นิค: เฮ้ยพวกกูสองคนไปดูเครื่องดนตรีนะมึง

ซัน: เครมึง

            # หลังจากพูดจบพวกผมสามคนก็ได้เดินเข้าไปในร้าน

เคน: เฮ้ยมึงเอากล้องตัวนี้ป่ะ

มิน: ตัวฃวนี้มึงมีแล้วไม่ใช่หรอ

เคน: เออวะ

มิน: พี่ครับมีกล้องตัวไหนแนะนำมั้ยครับ

พนังงาน: คุณลูกค้าจะเอาไปใช้ทำอะไรหรอคะ

มิน: ผมมีถ่ายหนังครับ ก็เลยอยากจะได้กล้องคุณภาพดี

ถ่ายออกมาภาพชัดเสียงดีอะ

พนังงาน: นั้นแนะนำเป็นตัวนี้เลยค่ะ ตรงๆตามที่คุณลูกค้าอยากได้ทุกอย่างเลยค่ะ

มิน: ราคาเท่าไหร่ครับ

พนังงาน: 7×,×××ค่ะ

มิน: งั้นเอาตัวนี้ครับ แล้วมีพวกไฟที่ใช้ในการถ่ายมั้ยครับ

พนังงาน: มีค่ะทางนี้เลยค่ะ

__________________________________________

   #ตอนที่ผมเนี่ยกำลังจะเดินออกจากร้านไอนิคมันก็โทรมาหาผม

ซีน: มีไรมึง

[นิค: มึงอยู่ไหนอะ]

ซัน: กำลังออกจากร้านมีไร

[นิค: อยู่ร้านชาบูมาเร็วไอพีทเลี้ยง]

ซัน: ไอนิคชวนกินชาบูเห็นว่าไอพีทเลี้ยง

เคน: เฮ้ย รอไรอะไปดิ

_____________________________________________

        #หลังจากกินชาบูกันเสร็จพวกผมก็ได้แยกย้ายกันกลับบ้านอยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆจังอยากจะรู้จริงว่าเพื่อนของไอ้ฟีมมันคือใครหน้าตายังไง

ซัน: ไอมินไปส่งกูหน่อยดิฝฃ

มิน: ขึ้นรถมาดิ

___________________________________________

                    //ณ หน้าคอนโด//

ซัน: เจอกันมึง

มิน: อย่าลืมพรุ่งนี้ตอนเที่ยงเดี๋ยวกูมารับอย่าตื่นสายนะมึง

ซัน: รู้แล้ว

       #ขณะที่ผมกำลังจะก้าวเท้าเข้าไปทะเลหางตาของผมก็ได้หันไปเห็นกับผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งนั่นก็คือไอ้หน้าข้อศอกหมาที่ผมพึ่งเห็นว่าวันนั้นว่าแม่งอยู่อ้าวไอ้น้ำจืดอยู่คอนโดเดียวกัน

ไฟท์: อ้าวไอหน้าจืดอยู่คอนโดเดียวกันหรอ

ซัน: กูชื่อซันไม่ใช่ไอหน้าจืดเข้าใจมั้ยส่วน

ไฟท์ส่วนกูชื่อไฟท์ไม่ใช่ไอ้หน้าข้อศอกหมา

ซัน: กูไม่ได้อยากรู้

ไฟท์: กูก็ไม่ได้อยากรู้เหมือนกัน

       #เนื่องจากผมไม่อยากจะไปเถียงกับมัน ผมก็เลยเลิกจริงๆเงียบ แล้วเมื่อลิฟท์ ขึ้นไปถึงชั้นของผมก็ได้เดินออกไปจากนี้พี่จะเดินไปที่ห้องของผมตามปกติที่แต่กลับกันไอ้หน้าข้อศอกหมากับเดินตามผมมา นั่นจึงทำให้ผมได้รู้ว่ามันอยู่ตรงข้ามห้องผม แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมากหรอกถึงมันจะอยู่ตรงข้ามห้องผมแต่มันก็ไม่ได้ส่งผลอะไรต่อการใช้ชีวิตของผมซะหน่อย ผมได้เปิดประตูเข้าห้องไปอาบน้ำแล้วก็นอนตามปกติ ราตรีสวัสดิ์ครับทุกคน

___________________________________________

//โปรดติดตามตอนต่อไปนะจ๊ะ//

//ขออภัยเนื้อเรื่องอาจจะสั้นไปหน่อยแต่ขอให้มีความสุขกับการอ่านนะ//

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***