ข้าคือชายาองค์ชายหก Chapter 5

จวนตระกูลซู

ซูฮวา |นอ.

//เดินเข้าจวน

ซูม่าน

จับตัวนางไว้!

ซูเฉียว

//ยืนอยู่ข้างๆ

คนรับใช้

ขอรับ

ซูฮวา |นอ.

พวกเจ้ากล้าหรือ!!//ชี้หน้า

ซูฮวา |นอ.

ตอนนี้ข้าเป็นชายาองค์ชายหก

ซูฮวา |นอ.

ข้าในตอนนี้ไม่ใช่คนที่พวกเจ้าจะหาเรื่องได้

ซูเฉียว

ชายาองค์ชายหกรึ

ซูเฉียว

ไหนเล่า

ซูเฉียว

แต่งงานวันแรกเขาก็ปล่อยให้เจ้ากลับบ้านคนเดียว

ซูฮวา |นอ.

(ก็จริง แต่งงานวันแรกข้าดันกลับบ้านมาคนเดียวซะได้)

ซูม่าน

จับตัวนางให้ข้า!

ซูฮวา |นอ.

สิ้นสุดคำสั่งของ ซูม่านก็มีชายร่างใหญ่ สองคนจับตัวซูฮวาไว้

เยว่ซิน | สาวใช้นอ.

คุณหนู!

ซูฮวา |นอ.

ปล่อยข้านะ!

ซูฮวา |นอ.

เจ้าอยากมีเรื่องกับคนของจวนแม่ทัพรึยังไง!

ซูเฉียว

เดี๋ยวนี้เจ้ากล้าขู่ข้างั้นหรอ

ซูฮวา |นอ.

ซินซิน

ซูฮวา |นอ.

เจ้ารีบกลับไปที่จวนแม่ทับ

เยว่ซิน | สาวใช้นอ.

เจ้าค่ะ

ซูม่าน

จับนางไว้!

คนรับใช้

ขอรับ

เยว่ซิน | สาวใช้นอ.

ปล่อยข้า!

ซูฮวา |นอ.

ซูม่าน

ซูฮวา |นอ.

เจ้าจะมีเรื่องกับข้าให้ได้ใช่ไหม

ซูเฉียว

พ่อคนนี้ก็ไม่ได้อยากทำเช่นนี้หรอก

ซูเฉียว

//เดินไปหานอ.

ซูเฉียว

เพียงข้ามีเรื่องให้เจ้าช่วยเหลือก็เท่านั้นเอง

ซูฮวา |นอ.

เรื่องอะไรจึงต้องทำถึงขนาดนี้

ซูเฉียว

แค่อยากให้เจ้าช่วยเอาแผนที่กองทับมาให้ข้า

ซูเฉียว

แล้วก็ตราประทับที่ใช้สั่งโยกย้ายกองทัพ

ซูฮวา |นอ.

ท่านบ้าไปแล้วรึ!!

ซูฮวา |นอ.

ท่านจะให้ข้าไปตายหรืออย่างไร

ซูเฉียว

เจ้าก็แค่ใช้มารยาของผู้หญิงล่อลวงเขานิดหน่อย

ซูเฉียว

เดี๋ยวเขาก็ตกหลุมพรางเจ้าเอง

ซูม่าน

เรื่องนี้ท่านพี่น่าจะเก่งพอตัวเลยหนิเจ้าคะ

ซูเฉียว

แล้วหลังจากนั้นเจ้าก็เอาของมาให้ข้า

ซูฮวา |นอ.

พวกท่านคิดจะก่อกบฏกันหรือยังไง

ซูเฉียว

ข้าแค่เห็นว่าบ้านเมืองตอนนี้วุ่นวายไปหมด

ซูเฉียว

ก็เลยจะปรับเปลี่ยนอะไรนิดหน่อย

ซูฮวา |นอ.

ข้าขอเตือนท่าน!

ซูฮวา |นอ.

เลิกคิดที่จะทำเช่นนี้เสียเถิด

ซูฮวา |นอ.

เพราะยังไงมันก็เป็นไปไม่ได้

ซูเฉียว

เจ้าพูดเช่นนี้

ซูเฉียว

แสดงว่าเจ้าไม่ยอมร่วมมือกับข้าใช่หรือไม่

ซูฮวา |นอ.

ใช่!

ซูฮวา |นอ.

ข้าไม่ร่วมมือกับคนเลวเช่นพวกท่าน

ซูเฉียว

เจ้า!//บีบคอนอ.

ซูฮวา |นอ.

อืออ..อือ

ซูฮวา |นอ.

ป..ปล่อย..ข้า..นะ

ซูฮวา |นอ.

//พยามดิ้นให้หลุด

ซูเฉียว

เจ้าจะยอมช่วยข้ามั้ย!

ซูฮวา |นอ.

แค่ก!แค่ก

ซูฮวา |นอ.

ข้า..

ซูฮวา |นอ.

ข...ข้า

ซูฮวา |นอ.

ข้า..ยอม..แล้ว

ซูเฉียว

//ปล่อยนอ.

ซูฮวา |นอ.

แค่ก! แค่ก!

ซูฮวา |นอ.

//จับคอตัวเอง

ซูเฉียว

ถ้าเจ้ายอมช่วยข้าตั้งแต่แรกก็ไม่ต้องเจ็บตัวเช่นนี้หรอก

ซูฮวา |นอ.

//มองพ่อตัวเอง

ซูม่าน

ก็แค่ขอความร่วมมือ

ซูม่าน

แต่เจ้ากลับทำให้เป็นเรื่องใหญ่ไปได้

ซูม่าน

เจ้าก็ใช้ร่างกายของเจ้าเข้าแรกจะเป็นไรไป

เพี้ย!

ซูฮวา |นอ.

//ตบซูม่าน

ซูม่าน

เจ้า!

ซูฮวา |นอ.

ถ้าเช่นนั้นทำไมเจ้าถึงไม่ทำเองเล่า

ซูม่าน

ข้าไม่ใช่ผู้หญิงสำส่อนแบบเจ้า

ซ่าา!

ซูม่าน

//สาดน้ำใส่นอ.

ซูฮวา |นอ.

//ตัวเปียกชุ่มไปด้วยน้ำ

ซูฮวา |นอ.

ซูม่าน

ซูฮวา |นอ.

เจ้าจะทำเกินไปแล้วนะ!

ซูฮวา |นอ.

//จะตบซูม่าน

ซูเฉียว

//จับมือนอ.ไว้

ซูเฉียว

เดี๋ยวนี้เจ้าชักจะเอาใหญ่แล้วนะ

ซูเฉียว

//ตบนอ.

จบ.

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ