ด่านักเลงนักเลงจนมีผัวเป็นนักเลง
ฉุดกระชากใจไอหมาเด็ก
วาเรน :เพื่อนนอ.+ตัวแม่
ว่ามา
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
กระเทยลุ้น
ทิวา :นอ.
เนื่องในโอกาสที่พวกเราทำโปรเจกต์ของคุนเรนเสร็จสิ้น
ทิวา :นอ.
กูว่าเราไปดริ้งค์กัน
วาเรน :เพื่อนนอ.+ตัวแม่
น่าสนใจดีนะ
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
ไม่ติดงานถ่ายแบบใช่ไหมคะ
วาเรน :เพื่อนนอ.+ตัวแม่
ไม่ๆงั้นไปค่ะ
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
ร้านแถวๆย่านเริงฉายเราไปกัน
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
สัก 2 ทุ่มเจอกันค่ะ
วาเรน :เพื่อนนอ.+ตัวแม่
ติวหนังสือเด็ก?
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
เด็กใครเด็กไหน
วาเรน :เพื่อนนอ.+ตัวแม่
หยุดอิเจ้เลิกได้ อย่าแดกเด็ก
ทิวา :นอ.
คนนี้ห้ามเด็ดขาด!!
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
กูว่าแม่งเก็บไว้แดกเอง
วาเรน :เพื่อนนอ.+ตัวแม่
ความคิดเลี่ยหู้มาก
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
ค่าา แม่คุณชี
ทิวา :นอ.
คือว่าเด็กคนนั้นอ่ะ น้องกูไผ่
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
สัสส~
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
เจ๊ขอโทษไผ่~
วาเรน :เพื่อนนอ.+ตัวแม่
เรนกลอกตาแล้วค่ะ
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
กูขอให้กลอกไปมาตากระเด็น
วาเรน :เพื่อนนอ.+ตัวแม่
ปากเสียมาก
ทิวา :นอ.
เออๆสองชะนีใจเย็น
ลิลลี่ :แม่นอ.+นักธุรกิจชื่อดัง
ขาา
ใบบัว :น้องสาวนอ.
ไผ่มันแกล้งบัว
ก้านไผ่ :น้องชายนอ.
ไรอ่ะ ไผ่ทำอะไรผิด?
ใบบัว :น้องสาวนอ.
ก็แกอ่ะ ไปกินนมในตู้เย็นนิ!
ก้านไผ่ :น้องชายนอ.
นมไรอ่ะ
ใบบัว :น้องสาวนอ.
รสกล้วย ในบ้านนี้ไม่มีใครดื่มรสกล้วยนอกจากบัวกะไผ่!
ใบบัว :น้องสาวนอ.
ฉะนั้นไผ่แกกินนมรสกล้วยชั้นน
ก้านไผ่ :น้องชายนอ.
ก็มันไม่มีป้ายรึอะไรติดนะฮะ
ลิลลี่ :แม่นอ.+นักธุรกิจชื่อดัง
พอๆค่ะ
ลิลลี่ :แม่นอ.+นักธุรกิจชื่อดัง
เดี๋ยวมัมซื้อให้ค่ะ เอาเป็นลังเลยไหมคะเด็กๆ
ลิลลี่ :แม่นอ.+นักธุรกิจชื่อดัง
มัมสั่งให้แล้วนะคะ
ใบบัว :น้องสาวนอ.
หนูรักมัมที่สุดเลยย
ก้านไผ่ :น้องชายนอ.
หนูด้วยย
ก้านไผ่ :น้องชายนอ.
รักมัมที่สุดในสามโลก
ลิลลี่ :แม่นอ.+นักธุรกิจชื่อดัง
จ้าา
ทิวา :นอ.
สรุปทะเลาะกันเพราะนมกล้วยกล่องเดียว?
ทิวา :นอ.
ใช่เรื่องที่จะทะเลาะไหม
มินตรา :พี่สาวนอ.
นั่นสินะ
มินตรา :พี่สาวนอ.
แต่ปล่อยเด็กมันไปเถอะวาว่า
มินตรา :พี่สาวนอ.
ไม่รู้อ่ะ
ปฐพี :พ่อนอ.+นักธุรกิจชื่อดัง
เอาล่ะเด็กๆแยกย้ายกันได้แล้วนะครับ
ก้านไผ่ :น้องชายนอ.
แด๊ดครับ
ปฐพี :พ่อนอ.+นักธุรกิจชื่อดัง
คับ? ไผ่มีอะไร
ก้านไผ่ :น้องชายนอ.
คือว่าหนูอยากได้ชุดเป็ดเพิ่ม แต่..
ปฐพี :พ่อนอ.+นักธุรกิจชื่อดัง
เงินไม่พอหรอครับ
ลิลลี่ :แม่นอ.+นักธุรกิจชื่อดัง
ที่รักคะ
ปฐพี :พ่อนอ.+นักธุรกิจชื่อดัง
คะ
ลิลลี่ :แม่นอ.+นักธุรกิจชื่อดัง
ลิลก็ไม่มีเงินเลย
ลิลลี่ :แม่นอ.+นักธุรกิจชื่อดัง
ช่วงนี้กระเป๋าออกแบรนด์ใหม่เยอะเลยค่ะ
ปฐพี :พ่อนอ.+นักธุรกิจชื่อดัง
งั้นเดี๋ยวพีโอนให้ที่รักเองค่ะ
ลิลลี่ :แม่นอ.+นักธุรกิจชื่อดัง
น่ารักที่สุดเลย
ปฐพี :พ่อนอ.+นักธุรกิจชื่อดัง
อีกสองเมฆาเอาไง
ปฐพี :พ่อนอ.+นักธุรกิจชื่อดัง
เมื่อวานลิปกับแป้งพับมินพังนิคะ
ปฐพี :พ่อนอ.+นักธุรกิจชื่อดัง
วาก็ด้วย เมื่อวานบ่นเรื่องไอแพดนิคับ
ปฐพี :พ่อนอ.+นักธุรกิจชื่อดัง
งั้นแด๊ดโอนให้นะคะ
มินตรา :พี่สาวนอ.
ขอบคุณค่าา
ปฐพี :พ่อนอ.+นักธุรกิจชื่อดัง
คนละ 50,000 พอไหมคะ
ก้านไผ่ :น้องชายนอ.
พอค้าบบ
ลิลลี่ :แม่นอ.+นักธุรกิจชื่อดัง
อีก20,000นะคะ
ปฐพี :พ่อนอ.+นักธุรกิจชื่อดัง
ของที่รัก100,000นิครับ
ลิลลี่ :แม่นอ.+นักธุรกิจชื่อดัง
จริงด้วยค่ะ
ลิลลี่ :แม่นอ.+นักธุรกิจชื่อดัง
รักนะคะ
ปฐพี :พ่อนอ.+นักธุรกิจชื่อดัง
ครับที่รัก
ปฐพี :พ่อนอ.+นักธุรกิจชื่อดัง
รักเหมือนกันครับ
วาเรน :เพื่อนนอ.+ตัวแม่
A long time has passed
A long time has passed / เวลาผ่านไปนานแล้ว
วาเรน :เพื่อนนอ.+ตัวแม่
เฮ้ออ
วาเรน :เพื่อนนอ.+ตัวแม่
เรามีนัดกัน2ทุ่มตรงนะ
วาเรน :เพื่อนนอ.+ตัวแม่
แต่มัน~.. อืมม
ทิวา :นอ.
เหรดมาแค่ 5 นาทีเองคุณเรน
วาเรน :เพื่อนนอ.+ตัวแม่
อืม
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
ขอโทษที่กูมาสายนะคะ //เดินเข้ามา+นั่งลงข้างๆวาเรน
วาเรน :เพื่อนนอ.+ตัวแม่
ทำไมมาช้า
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
ก็กูลืมให้อาหารมิรา และก็ต้องใส่ชุดนอนให้มิราอีก
วาเรน :เพื่อนนอ.+ตัวแม่
มิรานี่ใช่หลานสาวกูป่ะ?
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
นั่นแหละค่ะ
ทิวา :นอ.
มาสั่งไรแดกดีกว่า
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
น้องคะๆ //กวักมือเรียก
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
พี่เอาเป็น ...
วาเรน :เพื่อนนอ.+ตัวแม่
หืออืม.. อือ~ //ฮัมเพลง
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
กูหาเด็กกลับบ้านไม่ได้วะวันนี้
ทิวา :นอ.
เพลาๆบ้างเถอะมึง
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
ราคะกูไฟลุกค่ะ
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
ใครมันจะไปเหมือนมึงล้าา
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
พ่อคนรักษาพรหมจรรย์เยี่ยงชีวา
ทิวา :นอ.
ใช่กูไม่เหมือนใคร
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
อย่าให้รู้นะว่าแอบไปเสียพรหมจรรย์อ่ะ
วาเรน :เพื่อนนอ.+ตัวแม่
กลับกานน
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
Ok
วาเรน :เพื่อนนอ.+ตัวแม่
กลึ่มๆ
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
แค่ 5 แก้วค่ะ
วาเรน :เพื่อนนอ.+ตัวแม่
นั่งหลัง
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
กูนั่งหน้าค่ะ
วาเรน :เพื่อนนอ.+ตัวแม่
//เปิดประตูหลัง+นอนลงทันทีที่ปิดประตู
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
หมอนกับผ้าห่มหลังรถ
วาเรน :เพื่อนนอ.+ตัวแม่
อืม //ลุก+หยิบผ้าห่มหมอน
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
//เปิดประตูหน้า+นั่งลง
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
ผ้าห่มพอ
วาเรน :เพื่อนนอ.+ตัวแม่
//ยื่นผ้าห่มให้มิน
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
//รับมา+นอน
วาเรน :เพื่อนนอ.+ตัวแม่
//นอน
ทิวา :นอ.
The best sleeper~
The best sleeper / นักนอนหลับที่ดีที่สุด
ทิวา :นอ.
สัส มาปวดไรตอนนี้ //เดินไปเข้าห้องน้ำ
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
//ดุ้งตื่น
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
มึง
วาเรน :เพื่อนนอ.+ตัวแม่
หืมม~ //ลึมๆลือๆ
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
กูรู้สึกแบบหลังจากนี้มันจะไม่เหมือนเดิมวะ
วาเรน :เพื่อนนอ.+ตัวแม่
ความรู้สึกที่โคตร Disgusting มาก
มินนี่🍬 :เพื่อนอ.:ตัวมัม
I'm really tired of you.
I'm really tired of you. / ฉันเหนื่อยกับคุณจริงๆ
ทิวา :นอ.
//เดินออกมาจากห้องน้ำ
ทิวา :นอ.
ใครมาต่อยตีกันแถวนี้
ในขณะที่ทิวากำลังล้างมืออยู่ ก็ได้มีร่างนึงพุ่งมานอนตรงกำแพงราวกับว่ามีคนเตะกลางอก
คนที่เป็นคนกระทืบชายผู้นั้นก็ได้ปรากฏกายขึ้น
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
อิเวร
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
//ตีนเหยียบบ่าชายคนนั้น
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
ทีหลังอย่ามาให้กูเห็นหน้ามึงอีก
ตปก.
สัสเอ้ย.. //เลือดติดปาก
สายตาของทิวาจับจ้องไปยังการกระทำของชายคนนั้น แต่แล้วก็ได้สายตานึงหันขวับกลับมามอง..
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
หืมม
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
แล้วคุณล่ะครับใคร?
ทิวา :นอ.
ผมจะเป็นใครมันไม่สำคัญหรอกครับ
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
ปากดีจริงๆเลยนะ
ทิวา :นอ.
... //รอฟังว่าชายตรงหน้าจะพล่ามอะไรได้อีก
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
คุณก็ระวังจะกลายเป็นลูกหลงล่ะกันนะครับ
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
จริงๆคุณไม่ควรเข้ามายุ่ง
ทิวา :นอ.
ผมไม่ได้ยุ่งครับ
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
อืมม.. หรอครับ?
ทิวา :นอ.
คุณกรุณามองรอบๆตัวคุณด้วยนะครับ
ทิวา :นอ.
ว่าสถานที่นี้ที่คุณใช้ปะทะต่อยตีกัน มันคือที่ไหน
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
//หันมองรอบๆเหมือนกวนตีน
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
ก็ไม่รู้สิครับ //หันมามองหน้าทิวา+ยิ้มกวนตีน
ทิวา :นอ.
มันคือห้องน้ำสาธารณะครับ
ทิวา :นอ.
ไม่ใช่เขตที่ใช้ต่อยตีกัน
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
......
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
หึ รอบนี้ผมจะปล่อยคุณไปนะครับ
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
ครับ
ทิวา :นอ.
หึ เลิกต่อยตีชาวบ้านแล้วหันไปตั้งใจเรียนไม่ดีกว่าหรอ
ทิวา :นอ.
//แสยะยิ้ม (กวนบาทา)
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
ในใจ: สัส
ทิวา :นอ.
เอาเป็นว่าอย่าได้มาเจอะเจอกันอีกเลยนะครับ
ทิวา :นอ.
คุณก็ดู.. อืม เป็นพวก.. ruffian จริงๆ
ทิวา :นอ.
ถ้าฟังออกก็ อืมม.. ไม่รู้สินะ //แสยะยิ้ม
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
อืมม ผมฟังไม่ออกก็จริง
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
แต่คุณช่วยแปลให้ผมฟังหน่อยได้ไหมครับ?
ทิวา :นอ.
เอ๋~ รึว่าจะไม่มีกันนะ
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
ทำอย่างกับว่าตัวเองมี EQ สูงจังนะครับ
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
หรอครับ //ยิ้มขนลุกออกมา
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
ถ้ามีโอกาสหน้าก็-
ทิวา :นอ.
อย่าให้มาเจอะเจอกันอีก
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
หึ หึ.. //ยิ้มน่าขนลุก
กายของทิวาหันขวับเดินออกไปทันที แผ่นหลังของเขาค่อยๆเลือนหายไป
บอส :เพื่อนพอ.+มือกลอง
มึงเจอคนที่ถูกอกถูกใจเข้าแล้วสิ
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
ใช่
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
กูเจอแล้ว
บอส :เพื่อนพอ.+มือกลอง
อาการเป็นไง
บอส :เพื่อนพอ.+มือกลอง
เหมือนรักครั้งแรกไหม
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
ไม่
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
อันนั้นสัมผัสสันดานจึงรัก
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
อันนี้แรกเห็นกูก็..
นาบี :เพื่อนพอ.+นักเลง
รักรึไง?
นาบี :เพื่อนพอ.+นักเลง
ชอบรึไง?
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
เออ
นาบี :เพื่อนพอ.+นักเลง
เฮ้ออ~
นาบี :เพื่อนพอ.+นักเลง
หนีไปครับคุณ (หมายถึงนอ.)
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
//นึกถึงภาพเขาคนนั้น(ทิวา)+ยิ้ม
บอส :เพื่อนพอ.+มือกลอง
เอาไงต่อ
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
จับ
บอส :เพื่อนพอ.+มือกลอง
ใช่ กูเห็นด้วย //หันไปหานาบี
นาบี :เพื่อนพอ.+นักเลง
//พยักหน้า
บอส :เพื่อนพอ.+มือกลอง
หนีไปครับคุณ
นาบี :เพื่อนพอ.+นักเลง
งั้นก็ห้ามทิ้งๆขว้างๆ
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
แน่นอน
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
คนนี้อ่ะแม่ง..
วชิระ :พอ.+นักเลงหัวโจ๊ก
Oh, My Queen
นาบี :เพื่อนพอ.+นักเลง
แม่งแกล้งไม่รู้ภาษา
บอส :เพื่อนพอ.+มือกลอง
ปล่อยมันเหอะ
บอส :เพื่อนพอ.+มือกลอง
นานๆทีมันจะบ้ากับเรื่องรัก
ทิวาที่กำลังขับรถอยู่นั้นจู่ๆคนก็ลุกขึ้นพรวดพราดราว
ทิวา :นอ.
เป็นไรวะ อยู่ๆก็ขนลุก
วาเรน :เพื่อนนอ.+ตัวแม่
เพลงเพราะจะตายย
ทิวา :นอ.
อย่าสะดุ้งตื่นขึ้นมาพูดงี้ดิ๊
วาเรน :เพื่อนนอ.+ตัวแม่
ไรวะ //ฟุบตัวลงนอนอีกครั้ง+หลับไปในที่สุด
Comments