ชีวิตวัยเรียน ตอนที่5 สิ่งที่เปลี่ยนไป

ตอนที่5

. .

" บันทึกวันที่1094 "

" หลังจากที่เจอกับฮารุ "

" ทุกอย่างรอบข้างมันก็เปลี่ยนไป "

-หลังสอบเสร็จ-

อาจารย์

ขอให้ทุกคนสอบผ่านกันนะ

อาจารย์

ครูขอตัวก่อนนะครับ

'ปึ้ง..'

นักเรียนหญิง

สอบยากมากอะ

นักเรียนคนอื่น

จริง ไม่เห็นจะออกเหมือนที่สอนเลย

นักเรียนหญิง

ตาแก่นั้นตั้งใจหาเรื่องกันหรือไงว่ะ

โช

//เก็บโต๊ะ

'หมับ!'

โช

อ๊ะ..?

เคนตะ

เฮ้ย//กดหัวอีกฝ่าย

เคนตะ

ไปคุยกันหน่อยดิ

เคนตะ

ในห้องน้ำชั้นบน

โช

...

" ถ้าพูดให้ถูก ผมเริ่มไม่แน่ใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น "

โช

//มองฮารุ

ฮารุ

//โบกมือให้

" ต่างจากฮารุ "

" เขากลายเป็นที่นิยมในโรงเรียนหลังจากเข้าเรียนได้ไม่กี่วัน "

"ประธานชมรมหลายคนพยายามจะดึงเขาเข้าชมรม และไม่นานเขาก็ได้เป็นหนึ่งในสมาชิกชมรมวอลเลย์บอล"

" หลายต่อหลายครั้งในช่วงมอต้นจนถึงมอปลายของผม ผมไม่เคยถูกใครชวนเข้าชมรมสักครั้ง "

" แม้จะขอเข้าก็ยังไม่ได้ "

. .

-ห้องน้ำชายชั้นสาม-

'ปึก!'

เคนตะ

เฮ้ย!

เคนตะ

ไอ้กระหรี่

เคนตะ

แกมีข้อสอบทำไมไม่บอกว่ะ?!

โช

...

นักเรียนคนอื่น

เมินหรอ?

'หมับ..!'

'ปั๊ก!'

โช

อัก!//ล้มลง

เคนตะ

ตอบดิไอ้ร่าน!!

เคนตะ

มึงเห็นคะแนนกูมั้ย!?

เคนตะ

เดือนนี้กูติดศูนย์ขึ้นมา

เคนตะ

มึงจะทำยังไง!? ห๊ะ!!?

'เพี่ยะ!'

โช

!//หน้าหัน

โช

ผ..ผม

โช

ผมไม่มี...

เคนตะ

ไม่มี?

โช

ค..ครับ..!//ผงกหัวช้าๆ

โช

จ..จริงๆนะครับ!//ก้มหัวลง

โช

เชื่อผมเถอะนะครับได้โปรด!

เคนตะ

อ่อ.. ไม่มี

'ปั๊ก!!'

โช

แค่ก..!//โดนเตะเข้าท้อง

เคนตะ

อย่ามาตอแหล!//เหยีบช้ำ

'ปั๊ก!'

โช

อึก..ฮึก..!

โช

ผม..ผมไม่มีจริงๆ..!

โช

ขอร้องนะครับ..! ผมไม่รู้จริงๆ!

นักเรียนคนอื่น

แม่ง มันยังไม่ยอมอีก

เคนตะ

ไอ้โช//จับหน้าอีกฝ่ายให้เงยหน้า

โช

ฮะ..ฮึก.. ผม..

โช

เชื่อ...

'พลั๊ก!!'

โช

!!//โดนเตะเข้าที่ท้องน้อยอย่างแรง

โช

อ..อ๊าก!!//กุมท้องแน่น

โช

ฮึก..ฮือ! ได้โปรด..! หยุดสักที่..!!//ทรุดตัวลง

นักเรียนคนอื่น

เฮ้ยๆ มันร้องดังไปแล้ว!

เคนตะ

รอเหี้ยไรละ หนีดิ!

ทั้งหมดได้พาวิ่งออกไปจากห้องน้ำ ปล่อยให้ร่างของโชดิ้นรนอยู่อย่างงั้น เขาเอาแต่ร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด มีเสียงหายใจดังแผ่วเป็นระยะ มือของโชพยายามลูบรอยช้ำจากการโดนเตะที่ท้องเป็นการปลอบตัวเองเบาๆจากความรู้สึกทรมารที่กำลังเผชิญ

ตึก.. ตึก ตึก

ฮารุ

//เดินมาหยุดตรงหน้าอีกฝ่าย

โช

ฮึก..ฮ้า..//กุมท้อง

ฮารุ

โช

//สะอื้น

ฮารุ

นี่

ฮารุ

ลุกขึ้นมา

ฮารุ

...

ฮารุ

ได้ยินที่พูดมั้ย

ฮารุ

ลุกขึ้นมาโช

โช

//ส่ายหัวเบาๆ

โช

มันเจ็บ...

ฮารุ

//มอง

ฮารุ

เลิกทำตัวน่ารำคาญน่าโช

ฮารุ

ลุก

โช

....

ฮารุ

//ขมวดคิ้ว

ฟึบ!

โช

ฮารุ

//พยุงอีกฝ่ายขึ้น

ฮารุ

ภาระจริงๆ

โช

ด..เดี๋ยวก่อน..!

ฮารุ

อะไร?

โช

ผมจะ..อุ๊บ..!//ก้มหน้าลง

ฮารุ

อ๊วก?

ฮารุ

ทำไมต้องทำให้อะไรยุ่งยากด้วย

ตึก ตึก

-หน้าโถ่ปัสสาวะชาย-

ฮารุ

อ๊วกสิ

โช

..//ส่ายหน้า

ฮารุ

เพราะ?

โช

//เม็มปาก

ฮารุ

...

ฮารุ

จะไม่ตอบใช่มั้ย?

โช

//เงียบ

ฮารุ

เหอะ นายเลือกเองนะโช

'ฟึบ!'

โช

!!?

ฮารุ

//ใช้มือเปิดปากอีกฝ่าย

โช

อือ! อายอะอำไอ..!?//พยายามกลืน

ฮารุ

ก็ทำให้นายสำลักน่ะสิ//ล่วงมือเข้าไป

โช

อือ! อึก..อ๊อก!//ดิ้น

โช

//พยายามดิ้น

ฮารุ

ใกล้ออกมาแล้วสินะ//ยิ้มกว้าง

ฮารุ

//มืออีกข้างกดท้องอีกฝ่ายเบาๆ

โช

อือ! อึก..!

'พรวด!'

โช

แหวะ!//อาเจียนออกมา

ฮารุ

นั้นแหละ..

ฮารุ

ดีมาก//ปล่อยมือ

'ตุ๊บ'

โช

แค่กๆ!//ล้มลง

ฮารุ

โล่งมั้ยละโช

ฮารุ

ก็แค่นี้

โช

//กำท้องแน่น

ฮารุ

ขอบคุณฉันสิ

ฮารุ

ฉันเพิ่งช่วยนายนะ//เช็ดมือ

ฮารุ

...

ฮารุ

โช?

โช

//มือสั่น

" เผลออ๊วกไปแล้ว "

" ทำยังไงดี "

" อุตส่าห์ได้กินข้าวในรอบสามวันไปแล้วนิ.. "

" ที่งี้จะทำยังไงดี "

" รู้สึกหิวมากกว่าเดิมอีก ดันอ๊วกไปแล้วด้วย.. "

" เก็บขึ้นมาแล้วรีบกลืนดีมั้ย "

"ถ้าดูดเข้าไปตอนนี้ยังทันใช่มั้ย?? "

" ช..ใช่! ยังทันงั้นรีบใช้มือตักขึ้นมา–"

'ซ่า..'

ฮารุ

//กดน้ำโถ่ปัสสาวะ

'กึก...'

โช

//มือสั่น

ฮารุ

โช อ๊วกมันกินไม่ได้หรอกนะ//ลูบหัวอีกฝ่าย

ฮารุ

แหวะ..กลิ่นอ๊วกนายนี่มัน

ฮารุ

แต่ก็ไม่แรงเท่าไหร่

โช

นาย...//ช๊อก

ฮารุ

ฮิๆ

ฮารุ

อ๊วกเสร็จแล้วคงหิวละสิ

ฮารุ

หิวหรือเปล่าละ หืม?//เอียงคอ

โช

...

โช

//น้ำตาไหล

โช

อ..ฮึก..//สะอื้น

โช

หิวครับ... ฮึก..//จับมืออีกฝ่าย

โช

ผมหิวมากเลย...ฮึกฮือ...//สะอื้น

ตึก ตัก ตึกตัก

ฮารุ

//ยิ้มกว้างขึ้น

ฮารุ

หิวสินะ..

ฮารุ

//เช็ดปากให้อีกฝ่าย

ฮารุ

งั้นไปหาอะไรกินกับฉันสิถ้าหิว

ฮารุ

เดี๋ยวฉันจ่ายให้ก็ได้//ยิ้ม

โช

//สะอื้น

โช

(ยิ้มอีกแล้ว...)

โช

(มันน่าสัมเพชขนาดนั้นเลยหรอ..?)

...

" บันทึกวันที่1095 "

" หลังจากที่ผมได้เจอกับฮารุ ผมเริ่มเข้าใจสิ่งที่เปลี่ยนไป "

" คิดว่านะครับ "

" มันคือความรู้สึกครับ "

" ในทุกคืน ผมยังคงเห็นภาพหลอนแต่ไม่ใช่ภาพของไอโกะแล้ว "

"...."

" ผมคงอธิบายถึงมันได้ยาก "

. .

-หน้าห้องน้ำ-

ไอโกะ

//พิงประตู

ไอโกะ

ใกล้เสร็จหรือยังนะหรือยังนะ?//กัดเล็บ

. .

จบตอนที่5

ขอบคุณมากนะคะที่อุตสาห์อ่านมาจนถึงตรงนี้นะคะ

*โปรดติดตามตอนต่อไป*

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ