ผมพยายามควบคุมสติ ไม่ให้ตัวเอง พ่นคำหยาบคาย เพราะสิ่งมีชีวิตอาจจะได้ยิน ‘เราทำเสียงเพื่อที่จะทดสอบการเปิดน้ำ’ ว่ามันจะมีพฤติกรรมอย่างไร
น้ำจำเป็นอย่างยิ่ง เมื่อปากของผมรู้สึกเผ็ดร้อนเล็กน้อย เหมือนว่าสารเคมีกำลังแอบกัดกินผิวหนังในปาก ‘ผมต้องการบ้วนปาก’ มือที่จับด้ามแปรง หมุนลูกบิดก๊อกน้ำอย่างช้าๆ ลูกบิดสีเงินเป็นตัวคั่นไม่ให้น้ำไหลออกมา
แต่เมื่อมันถูกหมุนให้เปิด น้ำด้านในเริ่มไหลออกมาช้าๆ และช้าๆ
ตัวของผมยืนห่างจากอ่างล้างหน้าพอสมควร จึงต้องยกขาหนึ่งก้าวเล็กๆ ปลายหางตานั้นไม่ละจากสิ่งนั้นเลย หนวดยาวสองอัน โบกสะบัด ส่ายไปมา ‘มันกำลังคิดอะไรอยู่’
ผมกังวลทั้งตัวมัน และตัวเอง มือซ้ายห่อเป็นรูปใบไม้ เพื่อรองรับน้ำให้มากที่สุด และปากก็ดูดน้ำเข้ามา เชื่อเถอะ สายตาผมไม่สามารถลดลงได้เลย ทำให้การห่อน้ำใส่ปาก ยากลำบากไปอีกสามเท่าตัว
บ้วนครั้งที่สาม รู้สึกว่าปากยังไม่สะอาด
‘มันยกขา!’ ปลายหางตาผมทำงานทันที ขาก้าวถอยทันทีเช่นเดียวกัน
มือซ้ายเปลี่ยนจากใบไม้เป็นอาวุธ กำปั้นกลม เตรียมชกสวนกลับไป หากมันเริ่มกางปีก ผมไม่รู้อัตราความเร็วของการบิน แต่ที่รู้ๆ มันบินได้แย่มาก ทำให้เราคาดเดาไม่ได้ว่ามันจะบินไปทิศทางไหน
ผมตั้งสติเพื่อที่จะล้างปากอีกครั้ง ขออีกครั้งเดียว การหายใจเพื่อรอเหตุการณ์สงบ น้ำไหลออกไป ‘ช่างน่าเสียดาย’ มือห่อรูปใบไม้ กรอกน้ำใส่ปากและเขย่าให้ทั่ว
‘โถ่ เว๊ย’ ไม่เพียงพอ ทำให้ผมต้องซดน้ำอีกหลายครั้ง เพื่อให้มันชำระล้างได้ทั่วปาก
‘เรียบร้อย’ ปิดน้ำ เช็ดปากเบาๆ ‘โชคดีที่เราเก็บยาสีฟันไว้ขอบกางเกง ถ้าขืนวางไว้ มีหวังไม่สามารถยึดกลับมาได้แน่นอน’
มือซ้ายเอื้อมไปเปิดประตู โดยไม่ใช้สายตามองประตู ‘แกล้งทำเป็นไม่เห็น’ ผมคิดอย่างนั้น แต่ดวงตาของผมนั้น จ้องที่ขาและหนวดของมัน โดยไม่กะพริบตา
อันที่จริงน่าจะกังวลเรื่องปีกมากกว่า ‘มันเหมือนจะขยับ แต่ก็ไม่ขยับ’ คว้าลูกบิดด้านหลังอยู่สามครั้ง ครั้งที่สี่ก็พบว่าประตูปิดสนิท เพราะเราปัดแรงเกินไป ทำให้ต้องจับลูกบิด ‘ไม่นะ’ ลูกบิดมักจะมีเสียงเล็กๆ คาดเดาไม่ได้กับประตู ถ้าบิดเปิด ลำตัวเราก็ต้องใกล้อ่างล้างหน้าแบบสุดๆ ‘โคตรจะใกล้เป้าหมาย’
แต่ไม่ว่ายังไง ก็ต้องออกไปให้ได้ ทั้งวันจะให้อยู่กับสิ่งมีชีวิตที่ผมอยากจะพูดเลยว่า ‘เป็นสิ่งที่ผมกลัวที่สุดในชีวิต’ เมื่อประตูเปิดออก ลมด้านนอกแทรกตัวเข้ามา
‘มันขยับ!’ ซึ่งไม่บิน แต่กางปีกเล็กน้อยมากๆ และเดินก้าวไปข้างหน้า
เหมือนว่ากำลังเตรียมไปรับลม ‘ดีสิ ถ้ามันบินออกไป และไปเลย ออกไปจากห้องน้ำ’ เดี๋ยวนะ ‘มันก็เข้าไปอยู่บนที่นอนเราน่ะสิ’ ‘รู้งี้น่าจะเปิดหน้าต่างทิ้งไว้ อย่างน้อยมันอาจจะบินแย่ๆ และหลุดออกไปทางหน้าต่างเลย’
ช่างเถอะ ไม่ว่าจะคิดมากแค่ไหน มันขยับแค่สามก้าว และนิ่งเหมือนเดิม
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments