‘ขนาดเท่าเมล็ดถั่วเขียว เขาว่ากันว่าอย่างนั้น’ ผมคิดในใจและใช้ร่องนิ้วอันทรงพลัง แบกรับน้ำหนักแปรงสีฟันที่มียาสีฟันขนาดเท่าเม็ดถั่วเขียว ‘เม็ด กับอีกครึ่ง’ และหมุนจุกหลอดยาสีฟันปิดให้สนิท
สิ่งที่ผมคิด ถ้าหากปิดไม่สนิท มันอาจจะเป็นอาหารของสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ในห้องน้ำ หรือไม่ก็สิ่งมีชีวิต อาจจะมาแปรงฟันโดยใช้ยาสีฟันของผมก็ได้ ขาขนดกเอื้อมเข้ามาในหลอดยาสีฟัน ไม่อยากจะคิดภาพเลย
เมื่อหลอดยาสีฟันหมุนปิดสนิท มันถูกวางบนชั้น และทันใดนั้นเอง เหมือนว่าหางตา ไม่สิ ปลายขอบดวงตาอันเล็กจิ๋ว มีภาพที่ดวงตาสีขาว ‘ขี้ขลาด’ ไม่สิ ดวงตาสีดำ รับภาพที่ไม่ชัดเจน
ผมหยุดชะงักและจับหลอดยาสีฟันไว้แน่น เพื่อนำมันกลับมา ‘ถ้าหาก สิ่งที่ผมบังเอิญเห็น มันใช่สิ่งนั้นจริงๆ และถ้ามันเกิดยึดตำแหน่งการคว้ากลับมาของยาสีฟัน ผมรู้สึกเหมือนเสีย..’ เขาเรียกว่าอะไรนะ ‘ยุทธศาสตร์’ มันช่างเป็นคำที่ยากเสียเหลือเกิน เอาเป็นว่า ผมไม่มีอำนาจที่จะคว้ากลับมา
ยาสีฟันที่พึ่งซื้อมาใหม่ได้ อายุการใช้งานสองวัน ขนาดของมันยังอ้วน กลม ยังสามารถใช้งานขนาดเม็ดถั่วเขียวไปได้อีก สามเดือน แต่ถ้าแม่นยำทางการบีบ น่าจะสามปี ‘น่าจะหมดอายุก่อน’ ‘ฮ่าๆ’
ในขณะที่ผมกังวล ‘ยุทธศาสตร์’ ทำให้ผมลืมไปว่ากำลังถูกจ้องด้วยสายตาของสิ่งมีชีวิต ผมรู้สึกอย่างนั้น มันเป็นพลังงานที่ไม่สามารถคาดเดาได้
แต่ผมรับรู้ได้ ผิวหนังของผมมันกำลังบอกว่า ดวงตาอันเล็กจิ๋ว ทำเป็นเหมือนจะไม่มองแต่ก็แอบมอง และกำลังสำรวจว่าผมมีพฤติกรรมอย่างไร
‘ผมจะทำตัวให้เป็นปกติที่สุด’ ในหัวผมคิด แต่ขาก้าวถอยห่างจากอ่างล้างหน้าไปหนึ่งก้าวทันที ‘ปกติ..ปกติ’ ‘ใช่..เราปกติที่สุด’
แขนขวายกสูงด้วยความระมัดระวัง ไม่ให้ข้อศอกไปชนกับกำแพง สิ่งนั้นอาจจะส่งสัญญาณไปยังสิ่งมีชีวิตที่กำลังขยับหนวดของมัน
‘เริ่มได้’ มืออันทรงพลังจับด้ามแปรงและเริ่มเคลื่อนไหวไปตามจังหวะ ยาสีฟันและน้ำนิดหน่อยในปาก ทำให้เกิดฟองสีขาว ฟันของผมเริ่มถูกขัดเงา
เศษคราบหินปูนของเมื่อคืนถูกขจัดออกไป 0.01%
ความหวาดระแวง ทำให้ผมไม่รู้สึกเจ็บเหงือกเลยสักนิด เพราะก่อนหน้านี้ ผมเคยแปรงฟันแล้วเลือดออกเหงือก เป็นเพราะมืออันทรงพลัง ไม่อาจจะควบคุมระดับการขึ้นลงได้ดี
‘มันขยับ!’ หนึ่งขาขยับยกขึ้น สมองผมตื่นตัวเป็นพิเศษ กำลังคำนวณด้วยตัวเลขง่ายๆ ถ้ามันบิน บวก ด้วย ถ้ามันบิน และ ลบด้วย ถ้ามันไม่บิน ‘ขามันกลับสู่ที่เดิม’ ดวงตาผมกลับมาที่เดิมเช่นกัน
ในหัวของผมเพียงบอกกับตัวเองว่า ‘จะเอายังไงดี ถ้าเปิดน้ำ มันต้องได้ยินเสียงน้ำแน่นอน เจ้าสิ่งมีชีวิตมีหนวดยาว’
‘ความกล้าหาญแห่งตระกูล Worrior’ ทำให้ผมสามารถขัดเงาฟันทุกซีก ไม่ว่าจะเป็นการเอียง หรือกลับด้านแปรง หรือแทรกไปทุกมุมของช่องปาก ในขณะเหตุการณ์เริ่มเลวร้าย
“ชู่!” ผมทำเสียงขณะที่ฟองยาสีฟันเต็มปาก และมันก็ร่วงลงพื้นหนึ่งหยด เลอะชุดนอนอีกหนึ่งหยด
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments