วันที่ 2 ของการมามหาวิทยาลัย

เพี๊ยะ เพี๊ยะ

ฉันตบเข้าหน้าของยัยวิว จนนังวิวถลาล้มนอนลงไป

" จำไว้ฉันไม่ใช่คนที่แกจะรังแกได้จำเอาไว้ " ฉันพูดจบก็เอาเท้าเหยียบที่ใบหน้าขาวของยัยวิวเบาๆแล้วเอาออก ฉันเหลือบไปเห็นติวเตอร์เขาดูตกใจไม่น้อย หึรู้จักฉันน้อยไป ล่ะสิไม่ว่า เอาให้สาสมที่มาด่าฉันร่านจะได้ไม่มาด่าคนอื่นอีก

" แก..ฮึก..ฮืออออ " เสียงร้องจ๊ากของวิวทำเอาคนในห้องขำกัน

ฮ่า ฮ่า ฮ่า

ทุกคนพร้อมใจขำยัยวิว จนเธอต้องรีบวิ้งออกจากห้องไป ท่ามกลางเสียงคนเหยียดหยาม หึ สมควร เก่งแต่ปาก

" เธอร้ายกว่าที่ฉันคิดนะ " ติวเตอร์พูดขึ้น

" ทำไมย่ะ "

" ก็ป่าว..แค่ภายนอกดูใสๆ แต่ข้างใน..ไม่ซื่อ "

" ไม่ซื่อ..แล้วไง..รับไม่ได้หรอ? " ฉันยิ้มมุมปากในเชิงท้าทาย ติวเตอร์ยักคิ้วพร้อมตอบกลับมา

" เธอต่างหาก..จะรับหรอ? " เขายิ้มเจ้าเล่ห์

" ไม่มีเรียนเช้า..ฉันไปหาไรกินล่ะ ส่วนเรื่องรูปเรื่องของมันใครเกลียดก็เกลียดไป " พูดจบฉันก็เดินออกจากห้องเรียนไป ตอนนี้ฉันไม่คิดเรื่องรูปอะไรนั้นแล้วหล่ะค่ะเพราะ ฉันเช็คประวัติ ติวเตอร์ กับ ควีน มาแล้วเขาเป็นคนที่คนในมหาวิทยาลัย ไม่กล้ายุ่งเพราะเป็นพวกเขาเป็นลูก มาเฟียอันดับ 1 ของโลก แถมยังเป็นพี่น้องในสายเลือดด้วย ถ้าฉันตีสนิทกับ 2 คนนี้ แล้วล้วงเอาความลับของตระกูลเขา แล้วกระซิบบอก ตระกูลที่จ้างฉันมาฉันรวยแน่ๆ งงใช่มั้ยล่ะ ฉันสายลับที่ตระกูลที่เป็นอริกับตระกูล ติวเตอร์ กับ ควีน เขาจ้างฉันมาเพื่อล้วงความลับของตระกูลของพวกเขานั้นก็ไม่ใช่เรื่องยากเลยเพราะฉันมาวันแรกฉันก็เป็นตัวจับตามองของทั้งสองคนนั้น หึ ฉันร้ายกว่าที่คิด

ตัดมาตอนเลิกเรียน

" ฮัลโหลว่าไง"

' ไปเที่ยวผับกันป่ะ'

" ก็ดีนะฉันเบื่อพอดี "

' ได้ๆ 20:00 น นะแล้วงานที่แกโดนจ้างไปอ่ะเป็นไงบ้าง'

"ก็ดีนะเป็นไปได้สวยเลยแหละ"

'สู้ๆนะแกอีก 2 ตัวนั้นน่ะโง่จะตาย'

"OK ฉันสู้อยู่แล้วแหละ"

ตี๊ด ตี๊ด

ยัยโซฟีเพื่อนรักของฉันให้กำลังใจฉันก่อนที่จะวางสายไป อันที่จริงฉันก็ไม่ค่อยจะทำแบบนี้หรอกนะขอดูหล่อดี แต่เพื่อเงินฉันทำได้

" น่าเบื่อ " ฉันจิบน้ำชาที่คนรับใช้พึ่งเอามาให้เมื่อกี้

"คุณหนูขามีคนมาหาค่ะ"

"ใคร"

"เขาบอกว่าเป็นเพื่อนคุณหนูค่ะขอรออยู่ที่ม้าหินอ่อนหน้าบ้าน" คนรับใช้ของฉันพูดจบก่อนที่จะโน้มตัวผงกหัวนิดนึงแล้วค่อยๆถอยออกไปใครกันนะ ฉันเดินออกไปดูพบกับชาย 2 คนนั่งหันหลังให้ฉันอยู่นั่นมัน

" ควีน..ติวเตอร์ "ฉันเอ่ยปากพูดขึ้นตอนที่เขาทั้งสองหันมาสบตาฉัน

" เฮ้..ว่าไง "ควีนเอยทักฉันขึ้นมาพร้อมกับกวักมือเรียกฉันให้ไปนั่ง

" มีอะไร มาทำไม รู้ได้ไงว่าบ้านฉันอยู่ที่นี่"

"ไม่ต้องรู้หรอกเอาเป็นว่าฉันรู้แล้วกันว่าเธอที่นี่" ควีนตอบฉัน อะไรกันเขารู้ได้ไงกันนะมันมีลับลมคมในอะไรแล้ว

"ฉันได้ข่าวว่าวันนี้เธอเจ๋งดีนี่" ควีนพูดขึ้นอีก

" ทำไมฉันแค่เหยียบหน้ายัยบิวแล้วมันจะทำไม"ฉันตอบส่งๆด้วยความรำคาญ

"เก่งดีนี่..แต่จำไว้นะอย่ามาเก่งกับพวกฉัน"นายควีนทิ้งปริศนาให้ฉันไปแก้เอาเองทำเอาฉันนึกย้อนเรื่องงานที่ฉันโดนจ้างมา

"พูดอะไรของนายฉันไม่เห็นเข้าใจเลย"ฉันตอบกลับด้วยสีหน้าไม่พอใจ

"เธอก็คงจะรู้ของเธอเองแหละเฟียร์" ติวเตอร์ผู้เสริมพร้อมกับยิ้มมุมปาก

"มาเพื่อทิ้งปริศนาให้ฉันจะมาเพื่ออะไร"

"ฉันไม่ได้มาทิ้งปริศนาแต่เธอคงแก้ปริศนาได้แต่ที่ฉันพูดแล้วแหละ" ติวเตอร์พูดอีกครั้งก่อนที่เขาทั้งสองจะเดินออกจากบ้านฉันไป ให้ตายเถอะสองคนนี้เขาเป็นบ้าอะไรกันเนี่ยพูดอะไรไม่เห็นรู้เรื่องเลยช่างมันเถอะเขาคงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับฉันมากขนาดนั้นหรอก

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***