ไอ้บ้าเอ้ย!

ฉันเดินเข้ามาในห้องเรียน แล้วนั่งที่ของฉันก่อนที่จะเอาของเก็บ แววตาคู่นั้นคืออะไรกันเนื่องจาก ตอนที่ฉันเข้าห้องมาเห็น' วิว ' ผู้ที่ไล่ฉันเมื่อวานมองฉันด้วยสายตาที่ดูเคืองๆอะไรฉัน อย่างกับฉันไปฆ่าใครมาซะอีก!!

"มาวันที่สองก็ดังดีนิ่" ฉันหันไปมองตามเสียงแบบงงๆว่าเกิดอะไรขึ้น ชายตัวสูงคนนึงที่ฉันเดาไม่ผิดเขาคือหัวหน้าห้อง

"อะไร.." ฉันตอบกลับไปแบบงงๆ

"ดูนี่สิ..เธอไม่รู้อะไรเลยจริงหรอ" หัวหน้าห้องคนนั้นพูดขึ้นพร้อมกับยื่นไอโฟนเครื่องเล็กที่เปิดรูปบางอย่างอยู่

"ติวเตอร์...." ฉันพูดพร้อมเบิกตาโพลงเมื่อเห็นรูปที่กระจายเป็นข่าวใน instagram มีทั้งรูปตอนที่ติวเตอร์ดึงฉันขึ้นรถ และ..รูปที่ฉันจุ๊บติวเตอร์ แต่แปลกที่ไม่ติวควีนเลยแม้แต่นิดเดียว มาไม่ถึงอาทิตย์ก็มีคดีติดตัวแล้วเรา..

"มีอะไรกัน.." ติวเตอร์ที่เหมือนจะพึ่งมาพูดขึ้น โดยที่เหมือนจะยังไม่รู้ข่าวอะไรกับเค้าเลย ติวเตอร์เดินมาหยุดข้างฉัน ก่อนที่ฉันจะเห็นเข้าอึ้งไปสักพัก แล้วเอ่ยปากพูดขึ้น

"จะเอายังไง" ติวเตอร์หันมาถามฉัน

" ไม่รู้.." ฉันก้มหน้าลงตอบไปเพราะรู้สึกว่าร้อนผ่าวๆที่ขอบตา มองเห็นไม่ชัดเจนเลย

ฟึบบ

" ใจเย็น..ไม่ต้องคิดมาก " ติวเตอร์ดึงฉันเข้าไปกอดโดยไม่อายสายตาคนในห้อง ที่มองดูฉันกับติวเตอร์ที่กอดกันแบบอึ้งๆ ฉันยอมให้เขากอดแล้วซุกหน้าลงไปที่ไหล่ขาวๆของเขา

" ฮึก..."

" ไม่เป็นไรเรื่องนี้ฉันผิดเอง " ติวเตอร์ลูบหัวฉันเบาๆ

แชะ แชะ แชะ

" นี่จะถ่ายไรนักหนาจะเอาฉันอายไปข้างเลยรึไง! " ฉันตะวาดขึ้นเมื่อเห็นมีคนถ่ายรูป คนคนนั้นไม่ใช่ใครนอกจาก ยัยวิวอะไรนั้นหน่ะ

" ทำไมย่ะ " ยัยวิวก้าวเท้ามาเผชิญหน้ากับฉัน ทำเอาฉันต้องรีบผละกอดจากติวเตอร์ แล้วหันไปเผชิญหน้ากับยัยนั้น ติวเตอร์ยิ้มมุมปากเมื่อเขาเห็นฉันกำลังอารมณ์เสีย

" ต้องการอะไรว่ามา " ฉันกัดฟันพูดแบบกดอารมณ์สุดๆ ยัยวิวมองฉันอย่างเคืองเพราะรู้ว่าฉันเริ่มจะหมดความอดทน

" ก็ป่าว..แค่เห็นเธอ ' ร่าน ' ดี " ยัยวิวแน่นคำ แล้วแสยะยิ้ม เอาตรงๆมันดู ปัญญาอ่อน อ่ะ ไม่ทันที่ยัยวิวจะพูดอะไรต่อ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

วันต่อมา

บทต่อไป

วันที่ 2 ของการมามหาวิทยาลัย

