ปอบอาละวาดกระชาก
ผมน้ำอยู่หมู่บ้านร้างแก้วอยู่กับย่าแค่สองคนสวนพ่อแม่ผมท่าแยกทางครับแม่ไปทำงานกรุงเทพก็เลยต้องอยู่กับย่าชีวิตแต่ละวันเรียนกลับบ้านมาช่วยย่าทำงานบ้านน้ำเอ้ยไปซื้อน้ำปลาให้ย่าหน่อย
ผมวิ่งโจรพื้นไม้กระสับกระเทียมโอ๊ยไอ้น้ำจะวิ่งทำไมเดินดีผมขอโทษครับย่าก็กลัวช้าเออรีบไปได้แล้วหลังจากนั้นผมปั่นจักรยานซื้อน้ำปลาร้านยายสมชายพอถึงผมก็เลยไปเข้าร้านเพื่อเลือกของพอเลือกเสร็จไปคิดตังค์กับยายสมชายผมไม่รู้ทำไมชื่อยายสมชายผมเคยถามแกว่าทำไมชื่อแบบนี้เอ้าไอ้นี่ก็พ่อแม่กูตั้งชื่อให้นิโถ่ยายผมแค่ถามเองเออๆไอ้น้ำเอ็งรู้ไหมหมู่บ้านเรามีคนตายแล้วทำไมครับยาย?ก็เมื่อวานกูนะจะไปบ้าบตาเหงี่ยมพอไปถึงนะเห็นคนมาเต็มบ้านเลยพอไปถามคนข้างทำไมถึงคนมาเต็มบ้านจัดงานอะไรไม่ได้จัดงานอะไรหรอกจ้ะพอดีว่าตาเหงี่ยมตายแล้วห๊ะเมื่อวานยังอยู่ดีๆอยู่เลยฉันก็ไม่รู้หรอกจ้าเออแล้ว มันตายยังไงตอนที่ฉันไปถึงคนมาเต็มบ้านเลยคือเหมือนยายนั่นแหละพอฉันถามว่าเกิดอะไรขึ้น ตาเหงี่ยมตายหันไปเห็นร่างสภาพดูไม่ได้เลยจ้า แบบว่าร่างตัวดำผอมแห้งกลิ่นเหม็นเน่าฉาบจริงหรอจริงจ้ายายแต่ก็ไม่รู้ตายยังไงแต่เจ้าหน้าที่บอกว่าตาเหงี่ยมตายไป1 เดือนโธ่ไอ้เงี่ยมเอ้ย
...----------------...
โหพูดเอาซะคิดสภาพเลยยายสมชายแล้วนี่เขาจัดงานที่ไหนที่วัดโอเคครับเดี๋ยวผมจะให้ย่าไปร่วมพิธี ด้วยงั้นผมขอตัวไปก่อนนะยายสมชายเดินออกจากร้านตรงที่จักรยานของตัวเองขึ้นไปปั่นจักรยาน แล้วผมก็เห็นยายคนหนึ่งผมขาวยาวแทบจะไม่เห็นหน้าเสื้อผ้าชุดดำเล็บยาวดำแกมามองที่ผมรู้สึกว่า น่ากลัวขนลุกยังไงก็ไม่รู้แต่ผมก็ไม่หันไปมองยายแกผมรีบปั่นไปถึงบ้านพอถึงรีบไปย่าทันทีย่าครับผมมาแล้วเออทำไมมานานพอดีผมมัวคุยกับยายสมชายอยู่ครับอ่อเออย่าตาเหงี่ยมตายแล้วนะแล้วทำไมถึงตายแล้วไปจัดงานที่ไหนที่วัดครับย่า
ยายสมชายบอกว่าตาเหงี่ยมนอนไหลตายเรื่องจะไปเจอศพเจ้าหน้าที่ก็บอกว่าตายไปแล้ว 1 เดือน
...----------------...
รออ่านต่อได้เลย
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments