มิยะเดินไปหายูกิที่ป้ายรถเมล์แต่ก็ไม่เจอเขามิยะพึมพำว่า "นั้นสินะใครจะอยากมาเจอคนอย่างฉันกัน" พร้อมกับถอนหายใจและก็เดินเข้าไปในบาร์และก็ดื่มเข้าไปเพื่อจะได้ไม่ต้องเสียใจที่ยูกิจะไม่มาพบเขาอีกแล้วมิยะดื่มจนเวลาผ่ายไปซักพักเธอเดินกลับบ้านพร้อมกับยังคิดถึงยูกิอยู่และก็บ่นออกมาว่า "เจ้าเด็กบ้า" แต่พอเดินมาถึงหน้าห้องก็ก็พบว่ายูกินั่งรอเธออยู่ข้างประตูมิยะตกใจแล้วถามว่า "นายมารอที่นี่หรอ!" ยูกิยืนขึ้ยแต่ว่าก็เซ่ไปมาแล้วก็เอามือกุมตรงหน้าผากข้างซ้ายเอาไว้มิยะเอามือไปจับตรงมือของยูกิแล้วพบว่าเขาเลือดไหลมิยะรีบพายูกิเข้าห้องพร้อมกับถามว่า "เกิดอะไรขึ้นกับนาย" ยูกิก็หัวเราะเบาๆพร้อมบอกว่า "ไม่มีอะไรหรอกครับคุณมิยะ" มิยะรีบเอากล่องปฐมพยาบาลมาแล้วทำแผลให้ยูกิและถามเขาอีกครั้งว่า "เกิดอะไรขึ้นกันแน่ยูกิใครทำนายแบบนี้" ยูกิยิ้มนิดหน่อยพร้อมบอกว่า "ผมลองทำข้าวผัดให้แม่ทานแต่ดูเหมือนแม่จะโกรธแทนดีใจ "และแม่ก็พูดด้วยว่าแกเห็นฉันไม่มีปัญญาทำอาหารกินเองรึไงแล้วก็ขว้างจานใส่ผม" มิยะกอดยูกิพร้อมกัยร้องไห้และพูดว่า "ฉันผิดเองฉันเป็นคนบอกให้นายลองทำที่บ้าน" ยูกิกอดมิยะพร้อมกับพูดว่า "คุณไม่ผิดหรอกครับอย่าพูดอย่างนั้นเลย" มิยะถามยูกิว่า "ทำไมเมื่อคืนนายถึงไม่ทำอะไรฉันเลยละ" ยูกิยิ้มพร้อมกับตอบว่า "เพราะผมรู้ว่าคุณไม่ได้สติแล้วผมก็ไม่อยากทำร้ายคุณ" มิยะร้องไห้ออกมาพร้อมกับพูดว่า "นายนี่มันเด็กดีจริงๆฉันละสงสารนายจริงๆ" ยูกิมองไปที่โต้ะพร้อทถามว่า "คุณหิวมั้ยผมจะทำข้าวผัดให้กิน" มิยะหัวเราะเบาๆพร้อมกัยพูดว่า "ทำอาหารเป็นแล้วหรอจ้ะ" ยูกิก็เขินพร้อมบอกว่า "ผมก็น่าจะทำข้าวผัดได้" มิยะยิ้มพร้อมบอกว่า "นายพักเถอะเดี๋ยวฉันทำให้" ยูกิลุกขึ้นกอดมิยะจากข้างหลังและพูดว่า "คุณใจดีมากเลยคุณมิยะ" มิยะยิ้มพร้อมกับเดินไผทำอาหารผ่านไปซักพักก็เสร็จมิยะเอาอาหารมาวางที่โต้ะและพูดว่า "เมนูวันนี้!หมูผัดซอยโชยุ" มิยะและยูกิกินข้าวด้วยกันอย่างมีความสุขหลังกินข้าวเสร็จมิยะพายูกิไปที่เตียงพร้อทกับพูดว่า "งั้นคืนนี้ละ" ยูกิส่ายหน้าพร้อมบอกว่า "ผมไม่ทำแบบนี้กับคุณ" มิยะก็ยิ้มพร้อมหัวเราะเบาๆ แล้วถามยูกิว่า "นี่นายเป็นคนแรกเลยที่ไม่อยากนอนกับฉัน" ยูกิสงสัยเลยถามว่า "งั้นคนแรกของคุณคือตอนใหนหรอ " มิยะทำหน้าเศร้าขึ้นมาพร้อมกับพูดว่า "ตอนนั้นฉันอายุ17ฉันโดนพ่อเลี้ยงข่มขืนตอนนั้น"
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments