4

จิ๊บ ๆ ๆ ...

เสียงนกร้องยามเช้า ดังขึ้นทะลุบานหน้าต่าง พร้อมพวกนกที่บินฉวัดเฉวียนผ่านหน้าต่างไปมา

"อึ..อือ~ เช้าแล้วหรอ~?" ใบหน้าสวยสะท้อนแสงระพีโงหัวขึ้น แขนเรียวยังกอดหมอนข้างไว้แน่น เมื่อได้ยินชายหนุ่มร่างสันทัดก็ได้หันมาตอบ "อืม ใช่" คนตัวเล็กได้ยินก็กระโดดดีดตัวขึ้นจากเตียง "เย้!! กลับบ้าน~" พูดจบก็วิ่งไปแต่งตัวทันที

"รีบอะไรขนาดนั้นบ้านมันไม่หนีนายหรอก" ออสเตรียกอดอกพูด แต่ก็เดินมาช่วยอีกคนแต่งตัว

"ครอกฟี้~(❁´◡`❁)" แต่พอทั้งสองหันมายังเตียงก็ถึงก็เหนื่อย เมื่อคนที่เมื่อบอกว่าจะไปส่งกลับยังไม่ตื่นเสียอย่างนั้น "พี่ พี่ เจ้าตื่นได้แล้ว" ออสเตรียเดินไปปลุกพี่ชาย "อืม.. ห้าว~~" ปรัสเซียที่ถูกรบกวนการนอนก็ลุกขึ้นมานั่งหาว พอรู้ตัวว่าตื่นสายก็รีบแต่งตัวแล้วพาอีกสองคนมาที่รถม้าหน้าวัง

"ช่วยข้ายกหีบนี่หน่อยสิ ออสเตรีย" จ.รัสเซียหันมาพูดกับร่างสันทัดข้างหลัง ออสเตรียเลยเดินมายกหีบไม้แกะสลักลายดอกไม้กับนก แต่กระนั้นสายตาเขาที่มอง พินิจหีบนี้กลับสะดุดตากับฝาหีบที่แกะสลักเป็นรูปไม้กางเขนที่ถูกงูเรื้อยเกาะเจิมลายด้วยไพลิน

'การคืนชีพ?'

ระหว่างยกขึ้นออสเตรียก็คิดไปพราง แต่ก็ได้เพียงเก็บความสงสัยไว้ในใจ แล้วขึ้นไปนั่งบนที่นั่งพร้อมเจ้าของหีบ ปรัสเซียที่ขึ้นมาทีหลังก็ดันตาไวปากไวเอ่ยถามอย่างคนที่ชั่งสอดแต่เดิม "นั่นหีบอะไรน่ะ?"

"อะ.เอ่อ..." คนโดนถามก็พลันทำหน้าเสียทันที ทำให้ยิ่งกระตุ้นต่อมความคิดออสเตรียมาก จนเผลอทำคิ้วขมวดจ้องอีกคนจน จ.รัสเซียเกร็ง "เป็นอะไร?"

"ออส~~ เจ้าทำหมูน้อยกลัวแล้วนะ~" ปรัสเซียที่เห็นว่าบรรยากาศเริ่มตึงก็ได้ทักขึ้น "อ่อ โทษที" ออสเตรียพูดก่อนจะหันไปมองหน้าต่างรถม้า "อ..อืม" แต่ทันใดนั้นแสงสีม่วงก็สว่างขึ้น ร่างของปรัสเซียกลายเป็นหมาอ้วนขนสีเทาเข้มกระโดดไปนอนบนตักจ.รัสเซีย

"โอ้ย!! เจ้าตุ๊ต๊ะนี่>< " คนโดนทับโวยเล็กน้อยแต่กระนั้นก็ยอมให้หมาอ้วนนอน "ทำบ้าอะไรของเจ้าน่ะพี่" ออสเตรียบ่นเล็กน้อย ก่อนจะส่ายหน้าไปมาอย่างเอือมระอาการกระทำโง่เง่าของผู้พี่

_________________________________________________

ขอโทษที่หายไปนานนะค้าบบบ🥰🥰

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว