Warning ความรุนแรงและเรื่องเพศ
ความหนักอึ้งของเปลือกตาค่อยๆหายไป ลูซาน ลืมตาตื่นขึ้นมา ดวงตาสีแดงเข้มมองไปรอบๆห้อง ทำให้ได้มารู้ว่านี่ไม่ใช่สถานที่ที่ตังเองคุ้นเคย ที่นี่ที่ไหนคำถามแรกที่ผุดขึ้นมาในหัว
เขาพยายามจะขยับแขนแต่กับถูกบางอย่างพันธนาการเอาไว้
" อะไรวะ... " พึมพำออกมาเบาๆพร้อมตวัดสายตามองรอบๆอีกครั้ง
" เอ๊ะ ? " สายตากลับหยุดชะงักเมื่อเห็นว่าตัวเองสวมแค่กางเกงตัวเดียว แถมยังอยู่ในร่างปีศาจอีก หางส่ายไปส่ายมาด้วยความมึนงง
" ตื่นแล้วเหรอ ? " เสียงนุ่มทุ้มพูดขึ้น และเจ้าของเสียงไม่ใช่ใครที่ไหนไกลเลยบาทหลวงหน้าหวานคนนั้นนี่เอง
" สวัสดีเจ้าปีศาจ ว่าแต่ยังไม่ได้แนะนำตัวเลย ข้าชื่อวิกเตอร์อย่างที่รู้เป็นบาทหลวง " เขากล่าว " แล้วเจ้ามีนามว่าอะไร ? "
ลูซานนิ่งเงียบทำเพียงแค่หันหน้าหนีและมองเขาด้วยหางตา วิกเตอร์ระบายยิ้มส่งให้ก่อนจะย้ำเท้าเข้าไปใกล้ๆเขา บาทหลวงหนุ่มย่อตัวลงตอนนี้ไม่ได้อยู่ที่ไหนไกลแต่กำลังนั่งอยู่หน้าของเจ้าปีศาจ
" ไม่ตอบเหรอ ? " บาทหลวงถาม รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ยังคงอยู่บนใบหน้า
ทันใดไอ้เจ้ากุญแจมือที่พันธนาการปีศาจไว้ก็เปล่งแสงออกมา เขาไม่รู้ว่าทำไมแต่ความรู้สึกเจ็บ ที่มีแค่ตรงข้อมือ ครั้งนี้กลับค่อยแผ่ตามร่างกายเรื่อยๆ ทั้งแต่หัวไปจรดปลายเท้ามันเจ็บเหมือนอวัยวะภายในถูกบิดเขาพยายามจะดิ้นแต่ยิ่งขยับก็ยิ่งเจ็บ หัวรู้สึกหนักอึ้งและปวดราวกับคนมาหยิกสมองตรงๆเขาลมหายใจเริ่มจะไม่เป็นจังหวะ
ความตายที่เคยมอบให้ผู้คนมากมาย ตอนนี้เหมือนค่อยๆเริ่มรู้สึกแล้วว่ามันรู้สึกยังไง
เวียนหัวจนคิดอะไรไม่ออกเลย หายใจไม่ออก ทำยังไงดี ทำไงดี ทำไงดี ทำไงดี ทำไงดี ทำไงดี ทำไงดี ทำไงดี...
เสียงแหลมสูงจับใจความไม่ได้ดังในหัวของปีศาจเรื่องๆ ราวกับตกอยู่ในภวังค์ของความทรมานนี้ ไม่รับรู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน รู้สึกถึงแค่ความเจ็บราวกับอวัยวะจะฉีกขาดได้ทุกเมื่อ รู้ตัวอีกทีเลือดสีแดงสดก็ค่อยๆไหลออกมาจากจมูกทั้งสองข้าง
เขาตวัดสายตาไปมองบาทหลวงที่นั่งมองภาพตรงหน้าด้วยรอยยิ้มชอบใจ มันมีอะไรน่าสนุกตรงไหน ตรงนี้เกือบจะตายอยู่แล้ว
ไอ้นี่มันเป็นบ้ารึไงวะเนี่ย....
" นี่เจ้าปีศาจ จ้ามีข้อเสนอให้ ข้าจะไม่บอกว่าเจ้าเป็นปีศาจและจะหาเนื้อสดมาให้กิน แต่มีข้อแม้นะ " บาทหลวงหนุ่มกล่าวด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ข้อเสนอนี้ดีมากจริงๆแต่ลูซานไม่ไว้ใจเขาอย่างเต็มอกหรอก
" ฮ่ะๆ ข้อแม้อะไรล่ะ ? " ลูซาน ที่พอจะดึงสติกลับมาได้พูดขึ้น
" งั้น... เตรียมพร้อมกับข้อแม้ก่อนเถอะ ไว้ค่อยตอบตกลงก็ได้ " วิกเตอร์เชยคางของปีศาจให้มองหน้าของเขาตรงๆก่อนจะปล่อยมือออก
มือเรียวสวยของวิกเตอร์ขยับไปที่หน้าอกของอีฝ่ายก่อนจะออกแรงขยำ ความรู้สึกนุ่มในมือทำให้วิกเตอร์แปลกใจแล้วก็ชอบใจไม่น้อยเลย
" ทะ ทำอะไร ?! " ปีศาจกล่าวดูตกตะลึงกับการกระทำของบาทหลวงหนุ่มไม่น้อยเลย ไอ้หมอนี่เป็นบาทหลวงไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมถึงทำเรื่องหน้าไม่อายแบบนี้อยู่
" หน้าอกเจ้าใหญ่จัง มันไม่หนักเหรอที่เจ้าแบกมันเดินไปเดินมาแบบนี้ ? "วิกเตอร์ถามด้วยความสงสัยปนหยอกล้อไปในตัว
ไอ้เวรนี่มันบ้าจริงๆด้วย ปีศาจที่ตอนนี้โกรธจนเลือดแทบจะขึ้นหน้าคิดในใจ ถ้าไม่ติดตรงที่ร่างกายของเขามันเจ็บและถูกกุญแจมือล็อกเอาไว้เขาคงจะต่อยหน้าไอ้บาทหลวงเสียสตินี่ตายไปแล้ว
ใบหน้าคมเข้มแสดงความโมโหออกมาอย่างชัดเจน หางของปีศาจส่ายไปส่ายมาด้วยความโมโห
" โอ๊ะ อะไรเนี่ยน่าเอ็นดูจริงเชียว " บาทหลวงยังคงยิ้มอยู่และกล่าวเสียงหยอกล้อ
" ไอ้เวรเอ้- " ยังไม่ทันพูดจบความเจ็บปวดก็ถาโถมเข้ามาอีกรอบจนยากจะประคองสติไว้ได้ มือเรียวสวยย้ายไปตรงขอบกางเกงของลูซาน เขาพยายามจะเปล่งเสียงห้ามแต่เขาทำไม่ได้เลือดกำเดาเริ่มไหลมากขึ้นเรื่อยๆ
สิ่งที่ปกปิดส่วนล่างของปีศาจถูกถอดออกหมดแล้ว บาทหลวงมองภาพตรงหน้าด้วยรอยยิ้มชอบใจ
อ่า เรือนร่างของปีศาจตนนี้ช่างงดงามเสียจริง..
มือเรียวย้ายไปยังแท่นที่แสดงความเป็นชายของอีกฝ่ายก่อนจะชักมันขึ้นลงๆจนมันแข็งชี้ตรง ลูซานส่งเสียงครวญครางในลำคอเบาๆ
เขาเองก็ไม่ค่อยอยากยอมรับนักหรอกว่ามันรู้สึกดี ตอนนี้เขากำลังทำเรื่องไม่เป็นเรื่องทั้งๆที่ไม่ได้ยินยอมสักนิด น่าขายหน้าจะตายไป
และนิ้วเรียวก็ขยับมาที่ช่องทางนั้นก่อนจะยัดนิ้วเรียวยาวเข้าไป ความเสียวซ่านแปลกๆแผ่ทั่วร่างกายของปีศาจจนหายใจไม่เป็นจังหวะ ทำให้อดไม่ได้ที่จะกระตุกเกร็ง
" อย่าเกร็งสิ มันแน่น "
" แฮก... ไอ้บ้าเอ๊ย " เขาอยากจะดิ้นหนีแต่ก็ทำไม่ได้ ขาทั้งสองข้างถูกแยกออกจากกันและถูกยึดติดไว้ที่พื้น เขาไม่รู้ว่าทำไมไอ้บาทหลวงบ้านี่ถึงทำได้
นิ้วเรียวค่อยๆดันเข้าไปลึกขึ้นเรื่อยๆและยิ่งถูกบีบทำให้มันขยับยากขึ้นเรื่อยๆ จนนิ้วเรียวได้ไปถูกตรงจุดๆนึงเข้า ปีศาจกระตุกเกร็งและร้องครางเสียงหลงออกมาอย่างช่วยไม่ได้
" ตรงนี้เหรอ... ? " เขากดนิ้วตรงที่จุดจุดเดิมแต่รอบนี้แรงขึ้นกว่าเดิม จนอีกคนร่างกระตุกด้วยความเสียว
" อะ อือ.. "
" นั่นคือการตอบตกลงใช่มั้ย "
ตกลงก็บ้าแล้ว ! ! เขาแค่พยายามไม่ให้ตัวเองครางออกมาแต่มันทำไม่ได้ในเมื่อบาทหลวงหนุ่มยังคงเล่นกดจุดเสียวแบบนี้ เขารู้สึกถึงลิ้นสากที่ลากไปตามร่างกายเขาตั้งแต่คอจนไปถึงยอดอกสีเข้ม ริมฝีปากสีชมพูอ่อนของบาทหลวงค่อยๆดูดดื่มและกัดดึงยอดสีน้ำตาลเข้ม
" อาา.. อืม " ช่องทางด้านหลังยังคงถูกนิ้วเรียวหยอกล้อและหน้าอกแกร่งก็ถูกดูดดื่ม ให้ตายเขากำลังทำเรื่องแบบนี้ทั้งๆที่ไม่เต็มใจเนี่ยนะเป็นความอัปยศของปีศาจอย่างเขาน่าขายหน้าจริงๆ
เลือดสีแดงสดถูกลิ้นสากของบาทหลวงหนุ่มโลมเลียไป ก่อนจะย้ายมาประกบจูบลงบนอวัยวะเดียวกัน ลิ้นร้อนตวัดกลืนกินรสในปากและอากาศของอีกฝ่าย แม้ลูซานพยายามจะขัดขืนแต่ก็ทำไม่ได้ เขี้ยวแหลมกัดลงที่ลิ้นของบาทหลวงอย่างเต็มแรงบาทหลวงผละจูบออกรสชาติของเลือดคละคลุ้งไปทั่วปาก
ปีศาจอดไม่ได้ที่จะยิ้มเยาะหางสายไปมาด้วยความชอบใจ บาทหลวงหนุ่มขมวดคิ้วเข้ากันและยกยิ้มด้วยความรำคาญ เขาดึงนิ้วออกจากช่องทางนั้นด้วยความที่มันบีบรัดนิ้วของบาทหลวงจึงเกิดเสียงที่ฟังดูลามก
" เหอะๆ ปีศาจลามก... " เขากล่าวเสียงยียวน ลูซานที่ตอนนี้โกรธอยู่แล้วยิ่งโกรธจนจะบ้าไปอีก
อี๋ ใครกันที่ลามกแกนั่นแหละ ! ! ถึงจะอยากพูดไปแบบนี้แต่ตอนนี้แทบจะขยับปากไม่ได้อยู่แล้ว เรี่ยวแรงหายไปหมดเลย เหมือนจะหมดสติได้ทุกเมื่อ
การหายใจมันต้องทำยังไงนะ ?
ลมหายใจแผ่วเบาลงเรื่อยๆ เขาแทบจะไม่รู้สึกถึงความเสียวซ่านจากทางด้านล่างแล้ว เนื่องจากไม่ได้รับออกซิเจนเป็นเวลานานทำให้เหมือนจะหมดสติได้ทุกเมื่อ ลมหายใจที่ติดๆขัดๆ ของปีศาจดึงความสนใจของบาทหลวงได้
" ที่แท้ร่างกายของแกก็เหมือนกับมนุษย์เองเหรอ ? " บาทหลวงหนุ่มกล่าวพลางเอียงคอ " เจอพลังศักดิ์สิทธิ์ไปก็เป็นแบบนี้ตลอดแหละ... " เขายิ้มเยาะก่อนจะยืนขึ้น มือเรียวแตะลงบนกุญแจมือเบาๆ แสงสีทองสว่างวาบสิ่งที่พันธนาการมือของปีศาจก็หายไป
" เอาเป็นว่านั้นคือข้อเสนอ "
" ไอ้เวรเอ้ย... "
" ลาก่อนครับคุณปีศาจ "
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments