บทที่ 2: เสียงหัวใจใต้สายลม
เมื่อเช้าของวันใหม่เริ่มขึ้น คุณหนูพลอยมณีเปิดม่านรับแสงทองแห่งรุ่งอรุณ หลังจากคืนที่มีเรื่องแปลกใหม่เมื่อเธอต้องดูแลคุณชายเพชร หนุ่มจากภาคกลางที่มาหยุดพักที่บ้านของเธอเพราะรถเกิดเสียกลางทาง
พลอยมณีสวมชุดพื้นเมืองที่งดงามและมีกลิ่นไอของศิลปะท้องถิ่น เธอเดินลงบันไดไปยังห้องอาหารที่เต็มไปด้วยเสียงพูดคุยของคนใช้ และเสียงหัวเราะของพ่อและแม่ที่ต่างพูดคุยกันเป็นภาษาเหนือ
“คุณพลอย! ข้าวต้มมาแล้วเจ้า!” เสียงของคนใช้ดังขึ้นท่ามกลางบรรยากาศอบอุ่น พลอยมณียิ้มให้กับการต้อนรับอย่างอบอุ่น
“เจ้า! ขอบคุณมากค่ะ” เธอตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความเป็นกันเอง ขณะเดียวกันก็มองไปที่คุณชายเพชรที่นั่งอยู่ที่มุมโต๊ะอาหาร พยายามฟังและทำความเข้าใจบทสนทนารอบตัว
“อ้าว คุณพลอย พวกเขาคุยกันเรื่องอะไรครับ?” เพชรรณพีร์ถามด้วยความสงสัย ช่วงเวลานี้รู้สึกว่าตนยืนอยู่ในโลกที่ต่างออกไป
“พ่อกับแม่กำลังพูดถึงผลิตผลทางการเกษตรในปีนี้ค่ะ” พลอยมณีแปลให้ เพชรรณพีร์รู้สึกดีขึ้น
เมื่ออาหารเช้าถูกเสิร์ฟ ทางบ้านของพลอยมณีก็เริ่มมีบรรยากาศที่อบอุ่น พ่อและแม่พูดคุยกันในภาษาท้องถิ่นที่เพชรรณพีร์เริ่มรู้สึกเบื่อหน่ายเล็กน้อย แต่ก็ไม่สามารถจะถามอะไรที่ทำให้เขาเข้าใจได้ดี
“คุณพลอย ผมมีเรื่องอยากจะถามเกี่ยวกับรถของผม” เขาตัดสินใจเปิดเผยความคิด
“อ๋อ! เรื่องรถเสียใช่ไหมคะ?” พลอยมณีเอ่ยถามทันที
“ใช่ครับ ผมอยากให้คุณโทรไปหาช่างจ๋าย ให้เขาบอกว่ารถของผมเป็นอย่างไรบ้าง” เพชรรณพีร์ขอร้อง
“ได้เลยค่ะ!” พลอยมณีหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา กดหมายเลขที่คุ้นเคยจากชีวิตประจำวันในบ้าน ก่อนจะพูดคุยและทำความเข้าใจกับช่างเกี่ยวกับอาการของรถ
เสียงจากปลายสายดังเข้าชัดเจน “รถเสียหายหลายจุดครับ ต้องใช้เวลาซ่อมพอสมควร” พลอยมณีแปลให้เพชรรณพีร์ได้รับรู้
“โอ้ แย่เลย” คุณชายเพชรเอ่ยออกมาอย่างผิดหวัง “เมื่อไรจะเสร็จได้ครับ?”
“ช่างบอกว่าต้องรอสักหน่อยค่ะ อาจจะต้องใช้เวลาอีกหลายวัน” พลอยมณีบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
บรรยากาศในบ้านยังคงเต็มไปด้วยความสนุกสนาน แต่ในใจของเพชรรณพีร์รู้สึกอึดอัดเขาเข้าใจแล้วว่าตนอยู่ในพื้นที่ที่ต่างออกไป การสื่อสารที่มีอุปสรรคทำให้เขารู้สึกเปราะบาง แต่พลอยมณีเองก็แสดงความห่วงใย การเอื้ออาทรของเธอช่วยให้เขารู้สึกดีขึ้น
“ขอบคุณครับ คุณพลอย” เขากล่าวออกมาพร้อมกับรอยยิ้มในแบบที่มาจากความรู้สึกขอบคุณที่深厚ยิ่งขึ้น
“ไม่ต้องเกรงใจเลยค่ะ” พลอยยิ้มตอบ ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เริ่มเปลี่ยนไปจากวันที่งุนงงจนกลายเป็นความใกล้ชิดที่ค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นในหัวใจ
ในขณะที่สายลมพัดผ่านอยู่นอกบ้าน เสียงหัวเราะและบทสนทนาภาษาที่หลากหลายกลายเป็นสะพานแห่งความเข้าใจระหว่างพวกเขาที่ต่างกัน ด้วยการใช้จิตใจและความตั้งใจในการสื่อสาร ทั้งเพชรรณพีร์และพลอยมณีต่างก้าวไปสู่การเป็นมิตรและอาจจะมากกว่านั้นในอนาคตอันใกล้
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 41
Comments